บางทีก็แอบน้อยใจตัวเองมากค่ะที่เกิดมาฟันเหยินขนาดนี้เคยคิดว่าเกิดมาเหยินก็ให้มันน้อยกว่านี้หน่อยสินี่เล่นทำเราเครียดทุกวันมันเหยินแบบโคตรเหยินอ่ะ อยู่รร.ก็ไม่กล้าถอดแมสขาดความมั่นใจเคยถอดครั้งนึงโดนนินทาเลยแบบ โอเคงั้นใส่ต่อดีกว่าเข้าค่ายก็ใส่ มันฝังใจจริงๆค่ะโดนคำพวกนี้มาตั้งแต่ป.2 ส่วนมากบอกว่าเหมือนม้าแต่ก็ไม่เคยชิน เคยเปิดใจถอดให้เพื่อนสนิทดู เขามองหน้าเราแล้วหัวเราะบอกว่าขอโทษที หน้าเหมือนม้ามากเราก็หัวเราะตาม แต่ในใจคือโคตรแย่เลยเรารู้สึกด้วยนะว่าพอตอนกลางคืนก่อนนอนจะรู้สึกเหยินกว่าเดิมยังไงไม่รู้ มันตึงๆอ่ะ อยากจัดฟันมากๆแต่ไม่มีกำลังทรัพย์เป็นแค่ลูกจ้างเขา มันไม่มีทางอื่นแล้วจริงๆใช่ไหมคะเศร้ามากหน้าก็แบนฟันก็เหยินTT(ถ้าอยากรู้ว่าเหยินแค่ไหนมีภาพค่ะ กินข้าวอยู่อย่าเปิดนะคะ หดหู่มาก)[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้