เราขี้หวง ขี้ระแวง จุกจิกแฟนเกินไป ก่อนหน้านั้นเราไม่เป็นหนักขนาดนี้ ตอนนี้เราคบกันได้ 1ปี8เดือน  แต่ก่อนเขาขอไปไหน ทำไรเราให้ไป ไม่ตาม ไม่เซ้าซี้ไม่จุกจิก และมันมีเหตุการณ์นึงที่เราไม่คิดว่าเขาจะทำ เค้าคุยแชทกับผู้หญิงคนหนึ่ง เราจับได้เพราะเรามีเฟสเขา ฝ่ายผญเพิ่งทักมาคุย แล้วแฟนเราตอบเขาในเชิงจีบๆเต๊าะๆกันนั่นแหละค่ะ เราจับได้เขาก็บอกแค่คุยเฉยๆๆ เราก็ไม่รู้จะทำยังไง ทะเลาะกันไปมาเลยยอมให้โอกาสดู แต่ฝ่ายนั้นไม่เลิกยุ่งเอาเฟสเพื่อนเฟสน้องมาตามมาทัก ขอเบอร์โทรศัพท์แฟนเรา แต่เขาไม่ได้ให้ แต่ๆๆๆ แฟนเราเข้าไปส่องคนนั้น เราเลยทะเลาะอีก แล้วก็จบที่เราบล็อกเฟสยัยคนนั้นทั้งหมด เขาเลยไม่ได้ไปส่องไม่ได้อะไรอีก จนต่อมา เขาย้ายที่ทำงาน เราไม่อะไร ทำงานเลิกงานปกติของเขา คุยกันปกติไม่มีเรื่องอะไน จนกระทั่งมีผญที่ทำงานมาแอดเขา เขาส่อง ผญ คนนั้นแต่ไม่ได้คุย จนเราถามนี้ใคร เขาบอกแค่น้องที่ทำงาน เราเลยบล็อกอีกรอบ แล้วฝ่ายนั้นเอาเฟสอวตารมาแอด เราเลยทะเลาะกับเขา แล้วบล็อกทิ้งไปอีก จนลามมาถึงติ๊กต็อก ต้องบอกว่าเรามีทุกอันของเขาที่เขาเล่น ยกเว้นไลน์  ผช เราไปแอบส่องติ๊กต็อก (ที่รู้เพราะในติ๊กต็อกมีประวัติการดูค่ะ) ดูหลายอัน เราเลยบล็อก ทะเลาะเรื่องผญคนนี้อยู่ช่วงนึง จึงบล็อกมาทุกอย่าง หลังจากเรื่องเหล่านี้เงียบหายไป ตัวเราเองไม่เหมือนเดิมเรารู้ตัว เขาจะไปไหนทำไร เราตาม เราจิก เราโทรจิกเป็นสิบๆสาย เราระแวง เราคิดลบไปหมด คือเราไม่ปล่อยวาง เขาไปเที่ยวกับครอบครัว ไปกับหัวหน้างานด้วยมีลูกสาวเขาไปด้วย เราก็คิดไปไกลมากๆๆ เขาจะไปเที่ยวกับที่ทำงาน เราก็คิดไปไกลว่าเค้าจะไปมั่วกับใคร เขาทำอะไรนานๆไม่ได้ เรากระวนกระวาย เด็กน้อยมาก เราต้องโทรหาเขาเป็นสิบๆ โทรจนกว่าจะรับ เค้าเคยบอกว่าเค้าอึดอัดที่เราเป็นแบบนี้ อยากไปไหนทำไรต้องมาคอยระแวงว่าจะโดนว่า ทะเลาะไหม แต่ที่เราเป็นแบบนี้ไม่ใช่ความผิดเราซะทีเดียวใช่ไหม