เราคบกับแฟนมาเข้าปีที่6 แล้วค่ะ ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเราดูแลแฟนและครอบครัวแฟนทุกอย่าง (ต้องบอกก่อนว่าเราย้ายเข้ามาอยู่บ้านแฟนค่ะแต่ยังไม่แต่งงานกันนะคะ) หลังเรียนจบช่วงโควิดระบาดรอบสองเรามีแพลนจะกลับไปอยู่บ้านแต่แม่แฟนออกคำชวนให้เรามาอยู่ด้วยกับครอบครัวเขาและช่วยหางานให้ทำหลังเรียนจบ แต่เราก็ไม่ได้เข้ามาอยู่เฉยๆนะคะช่วยเขาเลี้ยงหลานลูกของพี่ชายแฟนค่ะ เด็กพ่อแม่แยกทางกันและเด็กอยู่กับทางครอบครัวแฟนเราค่ะ เราเลี้ยงมาตั้งแต่น้อง3ขวบ เลี้ยงเหมือนลูกคนนึงเลยก็ว่าได้ ทำดีให้ทางแฟนทุกอย่าง และคอยดูแลแม่แฟนที่ป่วยจนวินาทีสุดท้ายจนแม่แฟนเราเสียค่ะ เราเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวให้โดยที่ไม่รังเกียจเลยค่ะ เราทำให้อย่างที่ครอบครัวเรายังไม่เคยได้ทำให้แบบนี้เลย แต่ก่อนช่วงแม่แฟนเสียและตลอดระยะเวลาที่คบกันมาเขาไม่ค่อยชอบเราเท่าไหร่ค่ะไม่เชิงไม่ชอบหรอกค่ะเพราะเขาก็ดีกับเรา แต่เหมือนเราเป็นผู้หญิงที่ลูกเขาเลือก แต่เขาไม่ได้เลือกเราค่ะ เพราะแม่แฟนเอ็นดูแฟนเก่าของแฟนเรามากกว่าค่ะ ไม่ว่าเราจะทำดีให้แค่ไหนและไม่ว่าจะคบกันมานานเท่าไหร่เราก็มักจะโดนคำพูดที่ทำร้ายจิตใจจากฝั่งแม่แฟนบ่อยๆค่ะ เขาเป็นคนดุและอยากให้ที่บ้านเชื่อฟังเขาคนเดียว และก็ทำให้เราเทลาะกับแฟนเราเรื่องนี้บ่อยๆรวมถึงเทลาะกันเรื่องแม่แฟนบ่อยๆ แต่เราไม่ได้อคตินะคะเราแค่ปรึกษาแฟนและด้วยความน้อยใจที่ทำดีแค่ไหนก็ไม่เคยมองเห็นความดีเราเลยค่ะ และเวลาเราปรึกษาแฟน แฟนชอบพูดตัดพ้อในตัวเราว่าเราไม่ดี ชอบคิดลบกับแม่เขาค่ะ แต่เวลาเราเจออะไรที่ไม่โอเคต่อจิตใจแฟนเราไม่เคยมาเห็นตอนเราโดนค่ะ เพราะตอนที่เราอยู่กับแม่เขาสองคนเขาจะเป็นอีกแบบ และเวลาอยู่กับแฟนเราแม่แฟนเราจะดีกับเรามาก จนตอนนี้แม่แฟนเราเสียแล้วค่ะเราเลยไม่อะไรแล้ว แต่แฟนเราที่เปลี่ยนไปเพราะบอกเบื่อเรา เบื่อที่เราเป็นแบบนี้ เบื่อที่เราชอบเอาปัญหามาเล่าให้ฟังหรือปรึกษาเขา และบอกเราว่าความคิดเราไม่โต ไม่มีความรับผิดชอบจนตัวเราไม่อยากทำอะไรมัวแต่มกมุ่นคิดเรื่องเขาค่ะ แต่ตัวเขาเองพึ่งได้งานทำก่อนหน้านั้นเราบอกให้หางานทำก็ไม่ยอมว่างงานมาสองปี แต่พอมีงานทำเรารู้สึกเขาเปลี่ยนไปค่ะ จนลืมว่าเราก็อยู่เบื้องหลังความสำเร็จเขาเหมือนกัน แต่เขาไม่เคยมองที่เราเลยค่ะเรารู้สึกเสียใจมากที่ดีกับเขาทุกอย่าง เราทำทั้งงานประจำเลิกงานยังต้องมาเลี้ยงหลานให้เขาอีกหน้าที่รับผิดชอบเราเราไม่เคยขาดตกบกพร่องเลยแต่เขาไม่เคยช่วยเราเลยค่ะ งานบ้านเราก็ทำให้งานบวชเขาเราแทบไม่ได้นอนเพราะเป็นคนช่วยจัดแจงทุกอย่างแทนแม่เขาเรานอนเที่ยงคืน ตีหนึง ตื่นตีสาม แทบสามสี่วัน เขาก็รู้นะคะ แต่เวลาเทลาะกันเขามองข้ามจุดนี้ไปและชอบพูดให้เราดูแย่ ชอบพูดให้เราผิด และหลังๆมาเวลาเทลาะกันเขาก็ไม่ง้อค่ะ ตัวเราเองถึงจะมาอยู่บ้านเขาแต่หาใช้จ่ายด้วยตัวเองหมดเลยค่ะไม่เคยขอเงินเขาใช้ ค่าใช้จ่ายส่วนตัวก็หามาด้วยตัวเองค่ะ แต่แฟนเราชอบทำกับเราเหมือนคนไร้ค่า เราไม่รู้จะทำยังไงหรือเอายังไงต่อเลยค่ะ ถ้าเลิกกันไปเรารู้ตัวเลยว่าเขาก็จะโยนให้เราเป็นคนผิดค่ะ ช่วยออกความคิดเห็นหน่อยค่ะว่าเราควรจะทำตัวยังไงเรายังไม่ดีพอหรอ หรือแฟนเราเห็นแก่ตัวเกินไปไหม