สวัสดีค่ะ ตอนนี้หนูมีแฟนที่คบๆเลิกๆกันมา2-3ครั้ง รวมๆระยะเวลาเกือบจะ2ปีแล้วค่ะ (ตอนนี้ยังคบอยู่)
ในครั้งแรกที่เลิกกันกับแฟน หนูได้คุยกับB (นามสมมติ)
Bเขาเป็นผู้ชายอบอุ่นเข้ากันดีกับหนูมาก แต่ในตอนนั้นFacebook B ยังมีรูปแฟนเก่าที่คบกันมา7-8ปีเลยมั้งคะ คุยกับBได้ประมาณเดือนนึง แฟนที่เลิกกันในตอนนั้นเขามาขอคืนดี ตอนแรกที่เลิกเขาเป็นคนขอห่างเอง เพราะเขาเป็นคนอินดี้ เลยกลัวมีแฟนแล้วจะดูแลไม่ดีพอ แต่พอเขามาขอคืนดี หนูก็บอกBแล้วก็เลิกคุยกับBไปเลยค่ะ หลังจากเลิกคุยกับB หนูฝันถึงBบ่อยมาก เหมือนในใจลึกๆหนูยังเสียดายคนดีๆคนนี้
หนูกับแฟนคบกันสักพักก็เลิกกันไปค่ะ เขาไม่ใช่ผู้ชายอบอุ่น พูดไม่หวาน การกระทำไม่มี กับคนในครอบครัวเขาเอง เขายังไม่สนิทเลยค่ะ แต่เข้าใจว่าโตกันมาคนละแบบ และทัศนคติเราก็ต่างกันเกือบทุกเรื่อง ตอนนั้นหนูไปคุยกับคนอื่นค่ะ แต่คุยแบบไม่ได้จะคบ แค่อยากได้ใครที่คอยเติมความชุ่มชื่นให้ใจ แต่พอเขารู้ หนูก็ขออยู่คนเดียว ไม่เลือกใครทั้งนั้น แต่ด้วยความรู้สึกผิดกับตัวเองที่เป็นคนไม่ซื่อสัตย์ และให้อภัยตัวเองไม่ได้ หลังจากที่เลิกกัน2 เดือน หนูก็ไปขอแฟนคืนดี เขาก็โอเคค่ะ ตอนแรกที่กลับมาคบกันทุกอย่างดูลงตัว เขาปรับปรุงตัว น่ารักขึ้นมากค่ะ แต่พอนานไปสักปีนึง ความเป็นตัวเองของเขาก็ค่อยๆออกมาเหมือนเดิม และเรามีโอกาสได้กลับมาคุยกับB เพราะอยากอวยพรวันเกิดเขาในปีนี้ เพราะตอนนั้นที่ขอBเลิกคุย ไม่กี่วันก็วันเกิดเขา หนูรู้สึกติดค้างมาก ปีนี้เลยกะจะอวยพรB เฉยๆ แต่มันก็ไม่จบที่อวยพรวันเกิด เราคุยกันมาเรื่อยๆ จนรู้สึกว่าตัวเองจะเทใจไปให้Ｂที่คอยปลอบประโยน เอาอกเอาใจ พูดแต่คำดีๆให้กัน หนูใจอ่อนให้ B แล้วจริงๆค่ะ แต่ไม่กล้าทำอะไรมาก เพราะละอายใจ B ก็รู้นะคะ ว่าเราก็กำลังคบกับแฟน แต่B คงเข้าใจว่าตอนนี้หนูกับแฟนคงระหองระแหงกันอยู่ เพราะไม่เคยโพสหาอะไรกันเลย มีแค่สถานะหน้าfacebook เท่านั้น เมื่อ2วันก่อน หนูเอ่ยปากบอกBว่าให้รอหนูได้มั้ย หนูจะไปเคลียร์ตัวหนูเองให้จบ
ปัญหาคือตอนนี้หนูไม่รู้จะเริ่มพูดกับแฟนยังไง ว่าหนูอยากเลิก เพราะเราสองคนไม่น่าจะได้ไปกันได้อยู่แล้ว พอดีกับเจอคนที่ตรงใจมากกว่า โตแล้วไม่อยากให้ใครมาเสียเวลา กับแฟนก็ผูกพันธ์ กับB ก็มีความสุข หนูรู้ค่ะว่านี่คือการเห็นแก่ตัวที่สุด แต่หนูต้องเลือกค่ะ
คำถามคือหนูเลือกB หนูคิดถูกมั้ยคะ ในมุมมองของคุณ ให้โอกาสแฟนมาเป็นปีๆแล้ว แต่ยังเข้ากันไม่ได้ หนูต้องเรียกร้องขอความรัก ขอความหวานตลอด
เลยจะลองให้โอกาส B บ้าง
หนูจะอธิบายคร่าวๆของเรื่องราวทั้งสองคนนะคะ
แฟน= หนูเป็นคนจีบเขาก่อนในตอนแรก อยู่ด้วยกันสองต่อสองมีความสุขมาก แต่เราอยู่ด้วยยกันน้อยค่ะ เป็นรักทางไกล ถ้าอยู่ในที่สาธารณะ จับมือก็ไม่จับแล้วค่ะ เขาไม่หวาน ไม่อบอุ่น ไม่พูดจาหวานๆ ไม่มีการกระทำหวานๆ มุมมองชีวิตต่างกัน แต่บางทีก็ช่วยเรามองชีวิตไปในอีกทางได้ ไม่เช้าชู้เลย บ้านค่อนข้างจนเลยค่ะ เขาเป็นคนไม่มีความกระตือรือร้นในชีวิตเท่าไหร่ ชอบเล่นเกม อ่านการ์ตูน มักจะบอกว่างานหายาก รอในปริญญามั้งคะ ถึงจะเริ่มทำงาน เขาเป็นคนเรียนเก่งค่ะ อายุห่างกับหนู2ปี
B= เขาเป็นคนจีบหนูก่อนในตอนแรก เป็นคนอบอุ่น รักครอบครัว พ่อแม่ พี่น้อง บ้านอยู่ใกล้กันประมาณ3กิโล พ่อแม่เรารู้จักกัน ฐานะพอมีพอใช้เหมือนกับหนู
ทักแชทหาบ่อย ใส่ใจดี ดีเกินจนน่าอึดอัด ขยับตัวไปไหนเขาก็เห็นหนูตลอด และไม่รู้ใจเขายังรักแฟนเก่าที่คบมานานแค่ไหน ตอนนี้อยู่คนละจังหวัดค่ะใช้เวลาเดินทาง1ชม. Bไปทำงาน อายุห่างกับหนู5 ปี
หนักใจค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าที่มาตอบหนูนะคะ
เป็นคุณ คุณจะเลือกไปต่อกับใครคะ?
ในครั้งแรกที่เลิกกันกับแฟน หนูได้คุยกับB (นามสมมติ)
Bเขาเป็นผู้ชายอบอุ่นเข้ากันดีกับหนูมาก แต่ในตอนนั้นFacebook B ยังมีรูปแฟนเก่าที่คบกันมา7-8ปีเลยมั้งคะ คุยกับBได้ประมาณเดือนนึง แฟนที่เลิกกันในตอนนั้นเขามาขอคืนดี ตอนแรกที่เลิกเขาเป็นคนขอห่างเอง เพราะเขาเป็นคนอินดี้ เลยกลัวมีแฟนแล้วจะดูแลไม่ดีพอ แต่พอเขามาขอคืนดี หนูก็บอกBแล้วก็เลิกคุยกับBไปเลยค่ะ หลังจากเลิกคุยกับB หนูฝันถึงBบ่อยมาก เหมือนในใจลึกๆหนูยังเสียดายคนดีๆคนนี้
หนูกับแฟนคบกันสักพักก็เลิกกันไปค่ะ เขาไม่ใช่ผู้ชายอบอุ่น พูดไม่หวาน การกระทำไม่มี กับคนในครอบครัวเขาเอง เขายังไม่สนิทเลยค่ะ แต่เข้าใจว่าโตกันมาคนละแบบ และทัศนคติเราก็ต่างกันเกือบทุกเรื่อง ตอนนั้นหนูไปคุยกับคนอื่นค่ะ แต่คุยแบบไม่ได้จะคบ แค่อยากได้ใครที่คอยเติมความชุ่มชื่นให้ใจ แต่พอเขารู้ หนูก็ขออยู่คนเดียว ไม่เลือกใครทั้งนั้น แต่ด้วยความรู้สึกผิดกับตัวเองที่เป็นคนไม่ซื่อสัตย์ และให้อภัยตัวเองไม่ได้ หลังจากที่เลิกกัน2 เดือน หนูก็ไปขอแฟนคืนดี เขาก็โอเคค่ะ ตอนแรกที่กลับมาคบกันทุกอย่างดูลงตัว เขาปรับปรุงตัว น่ารักขึ้นมากค่ะ แต่พอนานไปสักปีนึง ความเป็นตัวเองของเขาก็ค่อยๆออกมาเหมือนเดิม และเรามีโอกาสได้กลับมาคุยกับB เพราะอยากอวยพรวันเกิดเขาในปีนี้ เพราะตอนนั้นที่ขอBเลิกคุย ไม่กี่วันก็วันเกิดเขา หนูรู้สึกติดค้างมาก ปีนี้เลยกะจะอวยพรB เฉยๆ แต่มันก็ไม่จบที่อวยพรวันเกิด เราคุยกันมาเรื่อยๆ จนรู้สึกว่าตัวเองจะเทใจไปให้Ｂที่คอยปลอบประโยน เอาอกเอาใจ พูดแต่คำดีๆให้กัน หนูใจอ่อนให้ B แล้วจริงๆค่ะ แต่ไม่กล้าทำอะไรมาก เพราะละอายใจ B ก็รู้นะคะ ว่าเราก็กำลังคบกับแฟน แต่B คงเข้าใจว่าตอนนี้หนูกับแฟนคงระหองระแหงกันอยู่ เพราะไม่เคยโพสหาอะไรกันเลย มีแค่สถานะหน้าfacebook เท่านั้น เมื่อ2วันก่อน หนูเอ่ยปากบอกBว่าให้รอหนูได้มั้ย หนูจะไปเคลียร์ตัวหนูเองให้จบ
ปัญหาคือตอนนี้หนูไม่รู้จะเริ่มพูดกับแฟนยังไง ว่าหนูอยากเลิก เพราะเราสองคนไม่น่าจะได้ไปกันได้อยู่แล้ว พอดีกับเจอคนที่ตรงใจมากกว่า โตแล้วไม่อยากให้ใครมาเสียเวลา กับแฟนก็ผูกพันธ์ กับB ก็มีความสุข หนูรู้ค่ะว่านี่คือการเห็นแก่ตัวที่สุด แต่หนูต้องเลือกค่ะ
คำถามคือหนูเลือกB หนูคิดถูกมั้ยคะ ในมุมมองของคุณ ให้โอกาสแฟนมาเป็นปีๆแล้ว แต่ยังเข้ากันไม่ได้ หนูต้องเรียกร้องขอความรัก ขอความหวานตลอด
เลยจะลองให้โอกาส B บ้าง
หนูจะอธิบายคร่าวๆของเรื่องราวทั้งสองคนนะคะ
แฟน= หนูเป็นคนจีบเขาก่อนในตอนแรก อยู่ด้วยกันสองต่อสองมีความสุขมาก แต่เราอยู่ด้วยยกันน้อยค่ะ เป็นรักทางไกล ถ้าอยู่ในที่สาธารณะ จับมือก็ไม่จับแล้วค่ะ เขาไม่หวาน ไม่อบอุ่น ไม่พูดจาหวานๆ ไม่มีการกระทำหวานๆ มุมมองชีวิตต่างกัน แต่บางทีก็ช่วยเรามองชีวิตไปในอีกทางได้ ไม่เช้าชู้เลย บ้านค่อนข้างจนเลยค่ะ เขาเป็นคนไม่มีความกระตือรือร้นในชีวิตเท่าไหร่ ชอบเล่นเกม อ่านการ์ตูน มักจะบอกว่างานหายาก รอในปริญญามั้งคะ ถึงจะเริ่มทำงาน เขาเป็นคนเรียนเก่งค่ะ อายุห่างกับหนู2ปี
B= เขาเป็นคนจีบหนูก่อนในตอนแรก เป็นคนอบอุ่น รักครอบครัว พ่อแม่ พี่น้อง บ้านอยู่ใกล้กันประมาณ3กิโล พ่อแม่เรารู้จักกัน ฐานะพอมีพอใช้เหมือนกับหนู
ทักแชทหาบ่อย ใส่ใจดี ดีเกินจนน่าอึดอัด ขยับตัวไปไหนเขาก็เห็นหนูตลอด และไม่รู้ใจเขายังรักแฟนเก่าที่คบมานานแค่ไหน ตอนนี้อยู่คนละจังหวัดค่ะใช้เวลาเดินทาง1ชม. Bไปทำงาน อายุห่างกับหนู5 ปี
หนักใจค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าที่มาตอบหนูนะคะ