เรื่องมีอยู่ว่า...เห็นคนรู้จักคนหนึ่งไลฟ์ขายของในติ๊กต๊อก เป็นชุดพื้นเมือง จำพวกเสื้อพื้นเมือง ผ้าถุง
เราก็ว่าเออ สวยดีนะ และต้องใช้ไปงานแต่งงานอาทิตย์หน้าด้วย 
ก็เลยสนใจชุดของแม่ค้าร้านนี้

และเป็นคนรู้จักอยู่อำเภอเดียวกัน แค่อยู่คนละตำบล ระยะทางห่างกันประมาณ 10 กม.
ก็เลยคิดว่าเราจะไปขอซื้อหน้าร้านเลย อยากลองด้วยเผื่อว่าจะได้ไซส์ที่พอดีเลยทั้งเสื้อและผ้าถุง

โดยส่วนตัวแล้วเราไม่ค่อยสนิทกับแม่ค้า แต่รู้ว่าเขาทำงานรพ. ส่วนเราทำงานรพ.สต.
เคยเห็นหน้า เดินผ่านกันบ้าง อายุเท่ากัน 
แต่เพื่อนเรารู้จักกับแม่ค้า ค่อนข้างสนิทกัน 

เราเลยทักไปหาเพื่อนให้ไปส่งดูเสื้อที่เขาหน่อย ให้เพื่อนนัดแนะเวลาให้เอาที่แม่ค้าเขาสะดวก 
เพราะเราก็เข้าใจว่า เขาไม่มีหน้าร้าน เขาขายออนไลน์
เราก็ว่าอยากจะขอซื้อสักชุด จะได้ไม่ต้องส่งขนส่ง เพราะห่างกันแค่ 10 กว่ากม. เอง 

ปรากฎว่า.....แม่ค้าเขาปฏิเสธ เขาให้เหตุผลว่าเขาไม่สะดวกให้ไปดูชุดหรือซื้อที่บ้าน 
เพราะของเขาอยู่ในห้องนอน เขาไลฟ์ในห้องนอน ให้เราสั่งออนไลน์ไมไ่ด้เหรอ 
เพื่อนเราก็บอกว่า เห้ยยย ไมไ่ด้จะให้ไปซื้อขายกันในห้องนอน 
เอามาให้ดูที่หน้าบ้านก็ได้  เราก็วิชาชีพเดียวกัน ห่างกันแค่นี้ ไม่ใช่อยู่คนละจังหวัดซะหน่อย  

ปรกฏว่าแม่ค้าก็ไม่สะดวกใจที่จะให้เราไปเลือกอยู่ดี 

เพื่อนเราก็ไม่รู้จะว่ายังไงเลยกลับมาขอโทษเราแล้วก็ให้เราเข้าใจแม่ค้าว่า
เขาซื้อโฆษณากับติ๊กต๊อก และเขาก็อยากได้ลูกค้าที่กดสั่งในตะกร้า โอนเงินผ่านแอพ และส่งของทางขนส่งเท่านั้น 
เพื่อที่จะได้คะแนน หรืออะไรเกี่ยวกับร้านค้าออนไลน์นี่แหละ 
เราก็แอบตกใจว่า มันต้องขนาดนั้นเลยเหรอ 

เราก็ตอบเพื่อนไปว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราไปหาซื้อร้านอื่นก็ได้ ก็จบกันไป 

เราแค่อยากเล่าให้เพื่อนๆในห้องฟัง ที่ทั้งอาจจะเป็นแม่ค้าพ่อค้า หรือลูกค้า
ว่าการขายของแบบนี้มันปกติเหรอ หรือว่าเราเป็นลูกค้าที่ผิดปกติ