ขอเกริ่นก่อนว่าเรากับพี่เราห่างกันเป็น10-11ปีความสนิทวัยเด็กที่พอจำได้ก็ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นแต่ยิ่งโตมาจนตอนนีเราเรียนมหาลัยปี3พี่เราอายุ30+ไม่สามารถที่จะเป็นที่พึ่งให้เราหรือพ่อแม่ได้ซึ่งเราไม่ได้แยากจะพึ่งพี่เราอยู่แล้วเราแค่อยากให้พี่เราดูแลตัวเองได้ไม่ใช่มาลำบากพ่อแม่อยู่ทั้งๆที่ตัวเองทำงานได้เงินเดือนแต่ใช้ไม่เคยพอต้องมาขอพ่อแม่เพิ่มแต่ถ้าทำตัวดีเราจะไม่อะไรเลยมันมีหลายเหตุการณ์มากที่เราอยากตัดพี่ตัดน้องไปเลยแต่เราเห็นแก่พ่อแม่ที่เขาก็อยากให้พี่น้องรักกันเราทำใจมาหลายรอบแล้วที่จะไม่ถือสาอดทนมาตลอดจนลางทีมันไม่ไหวจริงๆ ยกตัวอย่างเช่นพี่เรามีนิสัยที่ว่าถ้าทักไลน์เรามาต้องตอบเดี๋ยวนั้นไม่สนใจว่าเราจะว่างไหมหรือทำอะไรอยู่พอ1-2นาทีเราไม่ตอบจะรัวสติ้กเกอร์มาเป็นสิบๆโทรจิกหลายๆสายเพื่อให้เราตอบถ้าตอนนั้นเราไม่ว่าตอบเริ่มนานจะพิมพ์ด่าหยาบๆคายๆ หรือเหตุการณ์ที่เราพีคที่สุดก็คือช่วงปิดเทอมเรากลับมาบ้าน1-2วันแล้วเราต้องกลับไปที่มหาลัยของเรา1วันเพื่อทำงานแล้วถึงกลับมาที่บ้านเราเลยหยิบรองเท้าที่เป็นรองเท้าคู่เก่าของพี่เราใส่ไปเพราะเราคิดว่าพี่เราไม่ได้ใช้แล้วเพราะมันเก่าจนแม่เราเอามาซักเก็บไว้แต่พอเราใส่มาละพี่เรารู้ทักไลน์มาด่าเรารัวๆว่าใส่ของมันไปทำไมมันจะใช้วันนี้เท่านั้นทำยังไงก็ได้มันจะเอารองเท้าแล้วคือเราก็ต้องไปพรีงานกับอาจารย์พี่เราก็โทรมา20สาย ไลน์ด่าด้วยคำหยาบคายบอกให้เรานั่งรถเอารองเท้ามาคืนเดี๋ยวนั้นจะทำยังไงก็ได้ถ้าเราไม่เอารองเท้ามาคืนภายในวันนั้นจะโทรมาแจ้งที่มหาลัยว่าเราเป็นขโมยจนสุดท้ายเราต้องฝากเพื่อนเรามาส่งไปรษณีย์ให้เพราะเราต้องไปพรีงานเรื่องถึงจะจบเรื่องนี้ทำเอาเราอยากตัดพี่ตัดน้องเลยรองเท้าคู่เดียวเก่าๆที่เราก็ไม่เข้าใจว่ามันขนาดนั้นเลยหรอเราใส่มาเพราะความไม่รู้เราก็ขอโทษไปด้วยซ้ำว่าเออเราไม่รู้ว่าจะใช้แต่แทนที่พี่เราจะเข้าใจกลับด่าด้วยคำหยาบคายมีอีกหลายเรื่องมากๆแต่เราแค่สงสัยว่าพี่แท้ๆเขารักน้องกันบ้างไหมเราไม่เคยเข้าถึงหรือรู้สึกได้เลยว่าพี่รักเราแล้วเราก็ทนมามากแล้วกับพฤติกรรมแบบนี้ของพี่เราทำให้เรารู้สึกว่าเรารักพี่เราไหมหรือจริงๆเราเกลียดพี่เรา อยากขอความเห็นของทุกคนหน่อยนะคะ