เรื่องมันมีอยู่ว่าเราได้เข้าร่วมการเเข่งขันดาวเดือนของคณะเเล้วพี่เค้าก็เป็นสตาฟคอยดูเเลน้องๆที่มาประกวดดาวเดือนช่วงนั้นเรายังไม่ค่อยสนิทกันจนเราก็เเอบมองพี่เค้าตลอด จนเราได้รู้ว่าพี่เค้า ''มีเเฟนเเล้ว''มันทำให้เราสิ้นหวังไปเลยคิดได้เเค่ว่าเรากันพี่เค้าคงเป็นได้เเค่พี่น้องกันเเค่นั้นเเหละคงเป็นมากกว่านี้ไม่ได้เเล้ว เเต่ถึงเเม้พี่เค้าจะมีเเฟนเราก็ยังเเอบส่องพี่เขาเสมอ จนมาช่วงปิดเทอม 1 เราออกไปเที่ยวร้านเหล้าเเล้วได้เพื่อนของพี่เขาเพื่อนของพี่เค้าก็รู้ว่าเราชอบเพื่อนของเขา เพื่อนพี่เขาก็ได้โทรหาเพื่อนของพี่เขาเเละพี่เขาก็อยู่ด้วยเราตื่นเต้นมากตอนได้เห็นหน้าพี่เค้าจนพี่เค้าวางสายเรา เเล้วอีกสักพักก็มีคนโทรมาหาเราตอนเเรกเรานึกว่าพี่โทรตามเเต่พอเราเอาโทรศัพท์ออกมาดูกลายเป็นสายของ ''พี่คนที่เราแอบชอบ'' ตอนนั้นเราเเบบใจฟูมากพี่เค้าบอกจะมารับเราที่ร้านเหล้าเราดีใจมากพอถึงเวลาร้านปิดพี่เค้ามารับเราจริงๆพี่เขาเข้ามาจุ้บหัวเราคือตอนนั้นใจละลายไปเล้ว ตลอดทางที่กลับด้วยกันเราคุยกันตลอดทางเราชอบถามเรื่องเเฟนของพี่เขา เเต่พี่เค้าไม่ค่อยตอบเราสักเท่าไหร่พี่เขามาส่งเราเสร็จก็เเยกย้ายกัน ตื่นเช้ามาเราเดินทางกลับบ้านพี่เค้าก็ทักเรามาบ้างไม่ทักมาบ้างอันนี้เราเข้าใจเพราะเราไม่ได้เป็นไรกับพี่เค้าเเละพี่เขาก็มีแฟนเเล้วแต่เราก็ยังมีคุยกันบ้างเเต่พอนานๆทีเราไม่เห็นสตอรี่ของพี่เขาเราเลยไปส่งคือพี่เค้าอันฟลอเราไปเเล้วเราเลยคิดว่าเเฟนพี่เขาน่าจะรู้เเล้วว่าเราเเอบคุยกัน หลังจากนั้นเราเลยออกไปเที่ยวให้ลืมพี่เขาจนเรามาเจอกับเพื่อนของคนคุยของรุ่นพี่ที่สนิทตอนเเรกเราไม่รู้ว่าเพื่อนของคนคุตรุ่นพี่เรา''เเอบชอบเราอยู่''จนเราได้คุยกันเเละเราก็รู้สึกว่าคนนี้เเหละที่จะเราจะรัก เเต่ตอนนั้นรุ่นพี่ที่เราเเอบชอบเลิกกับเเฟนพอดี เราเลยฟลอเค้าไปละพี่เค้าก็ทักเรามาเเต่ตอนนั้นเรารักกับอีกคนเลย ''เทพี่เค้าไป'' เราคุยกันได้สามเดือนเขาก็มาบอกเราว่า''เขาอยากอยู่คนเดียว''ตอนนั้นเราไม่รู้จะทำยังไงพยายามรั้งไว้เเล้วเเต่เขาเลือกที่จะไปโดยไม่บอกเหตุผลเราเลย เราเสียใจมากจนไม่อยากคุยกับใครเเล้วเราเลยกลับมาเที่ยวร้านเหล้าเหมือนเดิมจนเราได้มาเจอกับพี่คนที่เราเเอบชอบอีกทีพี่เขายังคงอบอุ่นมากเเต่เราไม่รู้ว่าเรายังมีโอกาศที่จะได้คุยกับพี่เขาได้รึป่าว?