คือ ขอเล่าตั้งแต่วันแรกที่แฟนมาจีบเลยนะคะ แฟนบอกว่าไม่รู้จะชวนคุยไร เพราะคุยไม่เป็น เราก็ไม่ติดไร(เป็นพี่ชายของเพื่อนด้วย) แต่แฟนไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนกัน ตอนนั้นแฟนและเราต่างคนต่างอยู่บ้าน ยังไม่ได้แยกกันไปทำงาน แฟนก็จะเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยแสดงออกอะไร
ไม่ชอบพูดว่ารัก หรือชมน่ารก แต่ก็คอยซัพพอร์ตเราตลอด แล้วพอได้แยกกันไปทำงาน ต่างคนต่างทำหน้าที่
เราก็มีความคิดแบบนี้เข้ามา เพราะแฟนทำงานเป็น กะดึก-กะเช้า เลิกจากงานก็นอน เราก็รอคุยตอนแฟนตื่น
บางทีถ้าเป็นกะเช้า เลิกงานตอนเย็นเขาก็แวะเล่นก่อนบ้านญาติ ก็มีกลับดึกบ้าง แต่เราก็รอ พอเป็นแบบนี้บ่อยๆ เราก็แอบน้อยใจ คิดนั่นนี่ คิดฟุ้งซ่านไปหมด ขนาดเขาวางสายโทรศัพท์เรา เราก็ยังคิดว่าเขาจะไปแอบคุยกับใคร เรากลัวแฟนจะอึดอัด หรือเบื่อเรา พยายามเปลี่ยนนิสัย ไม่คิดแบบนี้ แต่ก็เลิกไม่ได้ (แฟนไม่เคยมีเรื่องผญเข้ามาเลย) และเขาก็ชัดเจนมาตลอดว่ามีเรา ครอบครัวรับรู้ทุกอย่าง
เราต้องทำยังไงดีคะ เลิกคิดฟุ้งซ่านไม่ได้สักที ขนาดทำงานอยู่ก็ยังคิด เขานอนก็คิด ถ้าเป็นแบบนี้ตลอด เขาจะเบื่อเรามั้ย จะอึดอัดหรือป่าว
ชอบคิดมากคิด คิดฟุ้งซ่าน คิดทุกนาทีที่ว่าง แล้วก็ชอบคิดว่าแฟนนอกใจแฟนแอบมีคนอื่น
ไม่ชอบพูดว่ารัก หรือชมน่ารก แต่ก็คอยซัพพอร์ตเราตลอด แล้วพอได้แยกกันไปทำงาน ต่างคนต่างทำหน้าที่
เราก็มีความคิดแบบนี้เข้ามา เพราะแฟนทำงานเป็น กะดึก-กะเช้า เลิกจากงานก็นอน เราก็รอคุยตอนแฟนตื่น
บางทีถ้าเป็นกะเช้า เลิกงานตอนเย็นเขาก็แวะเล่นก่อนบ้านญาติ ก็มีกลับดึกบ้าง แต่เราก็รอ พอเป็นแบบนี้บ่อยๆ เราก็แอบน้อยใจ คิดนั่นนี่ คิดฟุ้งซ่านไปหมด ขนาดเขาวางสายโทรศัพท์เรา เราก็ยังคิดว่าเขาจะไปแอบคุยกับใคร เรากลัวแฟนจะอึดอัด หรือเบื่อเรา พยายามเปลี่ยนนิสัย ไม่คิดแบบนี้ แต่ก็เลิกไม่ได้ (แฟนไม่เคยมีเรื่องผญเข้ามาเลย) และเขาก็ชัดเจนมาตลอดว่ามีเรา ครอบครัวรับรู้ทุกอย่าง
เราต้องทำยังไงดีคะ เลิกคิดฟุ้งซ่านไม่ได้สักที ขนาดทำงานอยู่ก็ยังคิด เขานอนก็คิด ถ้าเป็นแบบนี้ตลอด เขาจะเบื่อเรามั้ย จะอึดอัดหรือป่าว