สวัสดีค่ะ ชื่อบี อายุ 22 นะคะ   เป็นพี่คนโต มีน้องชาย2คน คนนึง อายุ 20 เป็นดาวน์ซินโดรม แม่เลยต้องดูแลอยู่บ้าน  ส่วนพ่อทำงานคนเดียว (เร่ขายเนื้อ) น้องอีกคนกำลังจะขึ้นม.1
 
     ตอนนี้ทำงานโรงงาน เงินเดือน 10000 ไม่เกินนี้ แต่รายจ่าย เกือบเกิน 50% ไปแล้ว ปกติให้แม่เดือนละ 2,000  ค่าห้อง 2000  ค่าจิปาถะ แล้ววันนี้แม่พึ่งโทรมาบอกว่า ส่งให้เดือนละ  3000 ได้มั้ย เพราะต้องเอาเงินไปรักษาน้อง ม.1 เกี่ยวกับเรื่องฟัน (ซึ่งตอนนี้แม่ก็ป่วยอยู่ ยังไม่หายดี) น้องที่เป็นดาวน์ก็มีปัญหาเรื่องอวัยวะเพศ แม่สังเกตุว่าน้องผิดปกติ ยังไม่เอาไปรักษา     และยังต้องเอาเงินไปจ่ายค่าไฟแนนซ์อีก และสงสารพ่อที่อายุ จะ50แล้วยังต้องทำงานงกๆ
     
       เห็นแบบนี้แล้วท้อมากๆ รู้สึกแย่ไปทุกๆอย่าง ในหัวมีแต่ ทำไมเลี้ยงครอบครัวไม่ได้ ถ้า4ปีที่แล้วเลือกเรียนต่อ มันจะดีกว่านี้มั้ย รู้สึกคิดผิดทึ่ไม่เลือกเรียนต่อ ทั้งที่เหลือแค่สอบสัมภาษณ์พยาบาล รู้สึกผิดที่ทำงานมาตั้ง4ปีไม่มีเก็บ  ทั้งที่เพื่อนคนอื่นเขาอัพเงินเดือนได้เป็บผู้ช่วยผู้จัดการกันหมดแล้ว คนที่พึ่งจะเรียนจบ.ป.ตรี เขาก็ได้งานดีๆ เงินเยอะๆแล้ว  อีกทั้งยังโดนป้าแท้ๆ ว่าทำไมเลี้ยงพ่อแม่ไม่ได้ คนอื่นเขาพึ่งมาทำงานกับป้า มีเงินเก็บตั้งหลายหมื่น  
 
    ว่าจะหางานทำ ที่วุฒิ ม.6 20,000 อัพ มันมีมั้ยคะ เคยคิดว่าถ้ามีเงินเดือน จะเก็บออมลงทุน เงินฉุกเฉิน เงินเรียนต่อ หวังว่าจะไม่สายเกินไป  แต่ตอนนี้มืดไปหมดเลย   
   อยากใช้ชีวิตวัยรุ่นบ้าง ที่ได้เที่ยว ได้เรียน (อย่าถือสานะคะ แค่นอยด์นิดนึง)
 
 
ขอระบายหน่อยนะคะ  มันคงต้องมีทางออกเองแหละ 🥲