ผมอายุ​ 28 ครับอยู่เชียงใหม่​เป็น​โรคซึมเศร้า​เลยได้ออกจากงานประจำ​ มาเปิดร้านขายอาหารกับพี่สาว​ พี่ผมขายอาหาร​อิตาเลียน​ผมขายกะเพราะทั้งหน้าร้านและเดลิเวอรี่​ ยอดขายเฉพาะ​ผมตกอยู่แประมาณ​วันละ​ 200-300​ บาท​ อยากมากก็​ 1000​ ยังไม่รวมที่โดนแอปหัก% ผมลองทุกอย่างแล้วทั้งโพสเฟส​ โฆษณา​ร้าน​ เปิดรับออเดอร์​ตามกลุ่มต่างๆ​ แต่ก็ไม่มีคนสนใจเลย​ ช่วง​ 2-3​ วันที่ผ่านมามีคนแอดผมมาชวนผมเล่นหวยยี่กี่แรกๆก็เล่นหลัก100หลักพันหลังๆมาเขาบอกว่าให้เติมเงินเข้าไป10000แล้วจะได้โบนัสมา1000ผมก็เติมเข้าไปเล่นมาได้20000+แต่กดถอนออกไม่ได้ต้องสมัคร​สมาชิก​Vip1ซึ่งต้องฝากเงินเข้าไปเพิ่ม10000บาท​ ผมก็ไปหายืมมาแล้วก็ก็ฝากเข้าไป​ แต่แล้วก็สมัครไม่ผ่านเพราะแอดมินบอกว่าคนค้ำ(ก็คือคนที่ชวนผมเล่นหลังจากนี้ขอเรียกพี่​ ก)​ค้ำให้คนอื่นครบแล้ว​ ให้ผมทำการสมัครใหม่คือฝากเงินเข้าไปอีก​ 10000​ บาทแล้วหาคนค้ำใหม่ซึ่งก็เป็นพี่ก.คนเดิมที่ชวนผมเค้าเอาอีกไอดีมาค้ำให้​ รอบนี้สมัครผ่านรวมเงินที่มีอยู่กับเงินที่ฝากเข้าไปในนั้นคือ​ 49000 บาทพี่ก.บอกผมว่ายังถอนไม่ได้ต้องเทินยอดในบัญชี​ที่เติมไปอีก30%ก็คือทำยอดให้ได้ประมาณ​ 64000 ซึ่งพี่ก.คนนี้ก็พาผมทำได้จริงแล้วก็กำลังจะถอน​ แต่ก็นั่นแหละครับไอดีผมโดนล็อคแอดมินบอกว่าผมกับพี่ก.เล่นผิดกฏซึ่งพี่คนนี้เล่นบอกว่าเล่นมา2ปีแต่พาผมเล่นผิดผมงงมาก​  จะปลดล็อค​ไอดีต้องฝากเงินเข้าไป​ 30%ของยอดก็คือประมาณ​  19000 แล้วจะปลดล็อค​รวมถึงถอนเงินออกได้เลยย​ ผมก็ไปหายืมมมาทุกทางทั้งบัตรเครดิต​ ขอยืมเพื่อนพี่น้อง​ จนได้มาครบ(ที่คนให้ผมยืมง่ายๆเพราะผมไม่เคยยืมเงินใครเลยย)​ ผมก็ฝากเข้าไปรวมเงินในบัญชี​เวปคือ​ 83000  บาท​ผมรีบกดถอนเลย​ ระหว่างที่ขอถอนคอขอของผมโดนยกเลิกแอดมินบอกว่าคนมำผิดกฏถอนไม่ได้ต้องสมัครVip2ถึงถอนได้​ เงื่อนไขเหมือน​เดิมแต่รอบนี้ต้องฝาก20000ซึ่งคนค้ำก็คือพี่ก.​ ผมส่งชื่อยูสเซอร์​พี่ก.ไปให้แอดมินตรวจแอดมินบอกว่าสามารถค้ำได้​ ซึ่งตอนนี้ผมไม่สามารถหายืมใครได้แล้วไง​ ผมเลยไปกดเพิ่มวงเงินบัตรเครดิต​กับกู้นอกระบบมากเพื่อหวังว่าจะถอนเงินของผมคืน​ แล้วผมก็ไปฝากเพื่อสมัครรวมเป็นเงิน​ 100000+ แต่แล้วผมก็สมัคร​ไม่ผ่านเพราะแอดมินบอกว่าคนค้ำ​ ค้ำไม่ได้เพราะทำผิดกฏผมเอ๋อไปเลยนาทีนั้นคือรู้ตัวทันทีเลยว่าโดนหลอกผมใจสลายรู้สึกเหมือนโลกทั้งโลกกำลังพังทลายเพราะนอกจากจะไมาได้เงินแล้วผมกำลังเป็นหนี้เรื่องเกิดเมื่อวานนี้ร่างกายผมไม่มีแรงแม้แต่จะลุก​ แต่ก็ต้องฝืนยืนผัดอาหารทั้งน้ำตา​ บอกใครก็ไม่ได้ตื้อตันไปหมดเงินทั้งหมดที่ยืมเขามารวมถึง100ละ20​ ที่ต้องผ่อนจ่ายวันละ600บาท​ เป็น​เวลา25วัน​ ผมจะหามาจากไหนขายของวัน1​ ได้​ 200-300​ บาทผมคิดวนอยู่ในหัว​ว่าผมคิดดีทำดีมาตลอดไม่เคยคิดเอาเปรียบ​ใครหรือโกงใครคอยช่วยเหลือคนที่เดือนร้อนตลอดทำไมต้องเจอเรื่องแบบนี้ด้วย​ ผมเครียด​มากๆเลยไม่รู้ต้องทำยังไงอยากหลับแล้วไม่อยสกตื่นขึ้นมาอีกเลยแต่วันนี้ผมก็ยังต้องมาขายของ​ ณ​ เวลานี้ผมนั่งเอ๋ออยู่ในร้านของตัวเองคนเดียว​ รอพี่สาวมาเปิดร้าน​ขอโทษ​ที่พิมพ์​ไม่ค่อยรู้เรื่อง​นะผมไม่ได้เรียบเรียงอะไรเลยทั้งหมดที่พิมพ์​มันออกมาจากความรู้สึก​ตอนนี้ใครที่ได้อ่านจนจบ ขอกำลังใจในการเดินหน้าต่อไปหน่อยนะครับ