ผมเด็กฝึกงานทวิภาคีช่างยนต์ ต้องฝึก1ปี ฝึกเสร็จก็น่าจะเดือนกุมภาเลย ผมเลือกมาฝึกที่นี้เพราะอาจารเขาบอกว่ารุ่นพี้ราไปฝึกที่นี้ทำเป็นที่อย่างจากที่ไม่เคยมำอะไรเลยขอบิกก่อนว่าอู่ที่นี้เป็นเหมือนทีมแข่งรถทีม1เลยเพราะจะมีการแข่งเลย ตอนแรกผมก็คิดอยู่ว่าสรุปแล้วผมคิดผิดหรือถูกที่มาฝึกที่นี้ ผมไปกลับ ไปประมาณ20กลับประมาณ20นาที เลิกงานดึกมาก ตอนนี้ดึกสุดของคือ2ทุ่มครึ่ง แต่จริงเข้า9-18.00 แต่ถ้าช่วงใกล้จะแข่งจะได้กลับดึก ผมขอกำลังใจหน่อยวันนี้ก็วันที่4ละที่ต้องอยู่ฝึกที่นี้ ปัญหาของผมคิดกลับดึก แค่นั้น ผมรู้สึกท้อเหนื่อยมาก ละสิ่งที่ผมจะได้ทำกลับเพื่อนคือพี่เขาไปแข่งรถละให้เด๋กฝึกมาพี่เขาจะให้งานคือ ถอดกันชนรถปอเซ่ แต่ผมก็ไม่กล้าทำตอนแรกพี่เขาก็อธิบายบอกวิธีถอด ไม่เข้าใจอะไรถามมาในไลน์ พี่เขาบอกถ้าไม่เป็นตอนนี้จะเป็นตอนไหน ไม่มีที่ไหนหลอกให้มาทำอะไรกับรถเกือบ10ล้าน ผมควรเปลี่ยนความคิดยังไง แต่2-3งันที่ฝึกมานี้ผมเริ่มปวดเหนื่อยปวดตัว กรือเราต้องปรับการชิดของร่างกายให้ได้ ปกติตอนยังไม่ได้ออกฝึก ผมตื่นประมาณ7ครึ่ง แต่ตอนนี้ผมตื่นเกือบ6โมงที่วันตื่นก่อนนาฬิกาปลุกอีก
เหมือนผมมานั่งบ่นให้พี่เพื่อนๆฟังแต่ผมอยากได้กำลังใจ ความคิดใหม่ อยากเลิกฝึกที่นี้นะแต่ทำสัญญาอะไรไปแล้วถ้าออกก็ไม่จบ เหมือนใกล้จะถึงเส้นชัยแล้วแต่ดันมาตายตอนใกล้จบ
อยากถามพี่เพื่อนๆ หรือขอวิธีเพิ่มกำลังใจหน่อยครับ
เหมือนผมมานั่งบ่นให้พี่เพื่อนๆฟังแต่ผมอยากได้กำลังใจ ความคิดใหม่ อยากเลิกฝึกที่นี้นะแต่ทำสัญญาอะไรไปแล้วถ้าออกก็ไม่จบ เหมือนใกล้จะถึงเส้นชัยแล้วแต่ดันมาตายตอนใกล้จบ