คือเป็นคนที่ไม่ชอบเด็กมากๆไม่ชอบทุกการกระทำ ไม่ชอบมากๆไม่ชอบจนไม่อยากอยู่ด้วย แต่ไม่ได้ไม่ชอบเด็ก เด็กก็น่ารักดี แต่รู้สึกไม่ชอบกกท. พยายามที่จะปรับตัว พยายามที่จะยอมรับ คือพยายามมากๆแล้วแต่คือไม่ได้ แค่เด็กทำอะไรก็หงุดหงิด มันเป็นไปเองอ่ะ เช่น เด็กเล่นทรศ.เสียงดัง โวยวาย ขี้ร้องไห้ นอนไม่นิ่ง แล้วก็ทำอะไรก็ชอบติดตลกไปทุกอย่าง แล้วก็บลาๆๆๆ        






แค่เด็กทำอะไรทุกอย่างก็หงุดหงิดคือทำอะไรก็รู้สึกขัดใจไปหมด บางครั้งรู้สึกอยากด่า แล้วบางครั้งก็หมดความอดทนอยากจะด่าออกมาแต่คือเรากดอารมณ์ไว้เพราะเราไม่อยากด่าแต่ใจเรามันหงุดหงิด ที่เราไม่อยากด่าเพราะ เราก็โดนแม่เราด่าบ่อยๆ บ่นเรื่องยิบย่อยน้อยๆ จนทำให้เราอึดอัดเราเลยเข้าใจเด็ก แล้วบางครั้งเด็กก็น่ารักกับเรา แต่ใจนึงก็รำคาญมากๆๆๆๆ เอาจริงมันทรมานเรามากที่ต้องกดความโกรธ ความหงุดหงิด ความรำคาญ   
   





อยากขอคำแนะนำว่าทำไงให้เลิกอาการแบบนี้อ่ะค่ะ คือเอาจริงมันก็ทรมานที่ต้องกดความหงุดหงิดตัวเอง