ตอนนี้หลานสาวเรียนมหาลัย ใช้เงินกินเที่ยวแบบไม่คิด พอเงินหมดก็โทรมาขอกับยาย(แม่เรา)และแม่เราก็จะไปบังคับพ่อเราให้โอนให้ซึ่งพอเรามีรายได้เดือนละประมาณ 9,000 แต่พอเราทำงานในเทศบาลเดือนๆนึงใส่ซองเยอะมาก  เงินก็ใช้เดือนชนเดือน ส่วนแม่เราไม่มีรายได้อะไรนอกจากเงินเดือนที่เราให้ทุกเดือน(เราทำงานต่างจังหวัดไม่ได้อยู่บ้าน) ซึ่งก็ไม่มากนักเพราะเราก็เงินเดือนไม่เยอะและก็มีค่าใช้จ่าย ส่งบ้าน ส่งรถ อยู่  ส่วนพ่อแม่ของหลานก็แยกทางกัน พ่อของหลานส่งให้เดือนละ 8,000 และแม่ของหลาน(น้องเรา)ก็ให้บ้างเมื่อโทรไปขอเพราะไม่มีรายได้ประจำ แม่จะไม่พูดเรื่องหลานขอเงินให้เราฟังเลยเพราะกลัวเราจะว่าหลาน  แต่ถ้าคนอื่นมาเตือนแม่เราเพราะเป็นห่วง แม่เราก็จะว่าและเข้าข้างหลานทันที และก็เป็นแบบนี้ตลอด 
        ตั้งแต่ไปเรียนมหาลัยพาผู้ชายมาบ้าน 3 คนแล้ว พ่อแม่เราก็ไม่ว่าไม่สอนปล่อย ก่อนหน้านี้เจ้าของหอก็โทรมาหาแม่เราว่าหลานค้างค่าหอทั้งๆที่พ่อของหลานส่งเงินไปให้แล้วแต่ไม่ยอมเอาไปจ่าย สุดท้ายแม่ก็มาบังคับเอาเงินกับพ่อเรา ล่าสุดโทรมาบอกให้แม่เราซื้อไข่กับข้าวสารไปให้เพราะตอนนี้ไม่มีจะกินแล้ว แต่วันส่งกรานตร์กับลง เฟส ไปเที่ยวผับกับแฟน 3 วัน น้องสาวเราบอกแม่ แกก็เข้าข้างอีกว่ามันต้องมีบ้าง เรานี้ปวดหัวเลยเงินที่ส่งให้ไปก็แทนที่จะเอาไว้กินไว้ใช้กับเอาไปให้หลาน ใครว่าหลานก็ไม่ได้เถียงแทนตลอด ส่วนหลานก็ไม่สำนึก แม่ของหลานโอนเงินให้แล้วก็โทรไปบอกว่าใช้เงินให้ประหยัดอย่าเอาเรื่องปวดหัวมาให้ยายเพราะยายมีโรคประจำตัวและเป็นคนคิดมาก หลานก็ย้อนกลับมาว่า เรื่องอะไรเรื่องเงินหรอแล้วขอใครได้บ้างถ้าไม่ขอยาย ใครกันแน่ที่เอาเรื่องปวดหัวไปพูดให้ยายฟังรู้ดีกันนัก รู้ไม่จริงแล้วเสียกพูด น้องสาวเราก็เลยไม่อยากพูดเพราะบอกสอนอะไรไม่ได้เลย แม่เรารักหลานคนนี้มากจนเข้าข้างให้ท้ายกันแบบผิดๆ เราจะพูดกับแม่ยังไงดี