ตอบเป็นเรื่อง ๆ
1. การเมืองในประเทศ ของแต่ละประเทศ ยังไงก็มีการอิงแอบชาตินิยมอยู่เสมอ
    ในภูมิภาค SEA นี้ ถ้าไม่โง่เกินไป ก็รู้อยู่แหละว่ากำลังรบของใครเหนือกว่าใคร

2. หน่วยข่าวกรอง และ กองทัพของเรา ก็ไม่ได้อยู่นิ่ง ๆ มีการซ้อมแผนจำลองสถานการณ์อยู่เสมอ (แต่อาจไม่ได้เข้มมาก)
   อย่างเช่นจำลองว่าหากภัยคุกคามมาจากฝั่งตะวันตกของประเทศ จะทำอย่างไร
   หรือ อย่างภัยคุกคามมาจากทางตะวันออกเฉ๊ยงใต้ จะทำอย่างไร
   การกระทบกระทั่งกันตามชายแดน บางครั้งก็เกิดแค่หวังผลเล็กน้อย
   ภัยคุกคามระดับยกทัพมาหวังยึดประเทศ น่าจะยังไม่มีใครกล้า

3. ปัญหาเขตแดนระหว่างไทย กับเพื่อนบ้านมีอยู่แหละครับ อย่างพื้นที่ทับซ้อนในอ่าวไทยระหว่าง ไทย-กัมพูชา ก็ยังตกลงกันไม่ได้
    ด้วยกำลังพลของเราก็ยังมีอำนาจอยู่ไม่น้อย จึงยังเป็นจุดเกรงใจที่ทำให้เพื่อนบ้านยังไม่กล้าหืออะไรกับเรามาก

4. จีน มีนโยบายการเมืองต่างประเทศเน้นหามิตร (ในแบบต่าง ๆ) พื้นฐานสุดคือ อยากปลดแอกเอเชียจากอำนาจตะวันตก
    สำหรับไทยเองในสายตาจีน น่าจะยังเหมือนนก 2 หัว แต่ไม่ได้เป็นภัยคุกคามโดยตรง เมื่อเทียบกับ ไต้หวัน ญี่ปุ่น เกาหลีใต้
    (แต่พอมีการสร้างสถานกงศุล เมกา ใหม่ที่เชียงใหม่ ก็โดนมึนตรึงไปไม่น้อย)
    ดังนั้น จีนเองก็ไม่น่าจะสนับสนุนการโจมตีไทยของกัมพูชาแบบเต็มรูปแบบ (แต่อาจมีประเด็นตรงพื้นที่ซ้อนทับในอ่าวไทย)
    ฮุนเซ็น ครั้งหนึ่งคือตัวแทนสายนิยมเวียดนาม (ที่ชนะศึกในกัมพูชา ในสงครามกลางเมืองของ เขมร 3 ฝ่าย)
    แถมห้าวบอกจะบุกยึดกรุงเทพใน 2 ชั่วโมง ... ตอนนั้นมหามิตรหัวทองเปิดตูดแน่บ จนมีเรื่อง(เล่า)ถึงสงครามสั่งสอนเวียดนามจากจีน

5. หากจะมีสงครามจริง ภาพอาจจะเป็นเหมือนสงครามตัวแทน จีน->กัมพูชา VS ไทย<-เมกา
    ซึ่งไม่น่าเกิดได้ เพราะจีนเอง พยายามเลี่ยงสงครามแบบนี้อยู่ และจีนก็รู้ดีหากทำสงครามจริง ๆ ยังไงจีนก็เสียหายหนัก
    ดังนั้น น่าจะเป็นการปะทะกันตามชายแดน (ที่ตอนนี้ยังหาเหตุไม่ได้) คิดว่าถ้าจะมีก็น่าจะปะทะกันในพื้นที่ทับซ้อนในทะเล
    (ที่เขมรกำลังฮึกว่าจีนมาตั้งฐานทัพเรือที่กัมพูชาแล้วนะ อาจจะละเมอไปบ้างไรบ้างว่าเป็นกำลังของตนเอง)
    แล้วก็รีบตัดจบ แบบกัมพูชาหวังให้จีนช่วยนัดเจรจา (จะได้เคลมได้ว่า ฉันสู้ได้นะ แต่พี่เขาขอเลยหยุด ตาม xxดานเขมร)

ในการเมือง สิ่งที่พูด กับสิ่งที่สื่อ อาจคนละอย่างกัน
ก็เหมือนอย่างเรื่องเขมรพยายามเคลมทุกสิ่งอย่าง
เราก็ไม่ได้เต้นไปเหมือนคนบ้า ... ปล่อยเขมรเคลมไป แต่ทางเราก็พัฒนาระบบของเราไป (อย่าไปขัดขากันเองจนเสียท่าเขาก็พอ)

อย่างเรื่องที่ จขกท ยกมา เช่น เรื่อง ยกเลิกระบบเกณฑ์ทหาร พาดหัวจริง ๆ มันคือ
ในภาวะ ปกติยกเลิกการเกณฑ์ทหารแบบเดิม มาใช้ระบบ ทหารอาชีพ รับสมัครเข้ามา จะได้มีทหารอาชีพระดับพลทหาร มีช่องทางก้าวหน้าขึ้นเป็นนายสิบ นายร้อยได้ (ไม่ใช่เกณฑ์มาเพื่อเป็นแรงงานในกองทัพ)
ในส่วนของกำลังพลสำรอง ก็ปรับปรุงระบบไปตามเหมาะสม (ความเข้ม เร่งด่วน ก็ควรดูตามภาวะภัยคุกคาม)
และ ทหารอาชีพไม่ควรมายุ่งกับการเมือง
วันก่อนดูข่าวเรื่องจีนปรับกฎหมานระบบเกณฑ์ทหาร เพื่อเตรียมรับภัยคุกคาม ... จากที่ฟังหลัก ๆ คือ เน้นคุณภาพไม่ใช่ปริมาณ เช่น
ในการเกณฑ์จะเน้นไปที่ทหารที่มีประสบการณ์ก่อน ในส่วนของการเกณฑ์จะสนใจกลุ่ม ป.ตรี สายวิทย์ โดยจะส่งเข้าไปฝึกในกรมกองอาวุธที่เป็นเทคโนโลยี หรือ ฝ่ายพัฒนาด้านเทคโนโลยี (ไม่ได้มองว่าเป็นแค่แรงงาน)

การเมืองไม่ว่าในประเทศ หรือ ระหว่างประเทศ
บางครั้งต้องแกะสิ่งที่สื่อให้ออก ไม่มีใครพูดอะไรโต้ง ๆ ตรง ๆ มันมีการรักษาหน้ากัน
ถ้าต่างคนต่างมีอำนาจพอกัน การเจรจามันก็พอจะ win-win ได้
แต่ถ้าฝ่ายหนึ่งด้อยกว่า ก็เหมือนไทยเราเคยโดนกระทำมา

====
บางที เลียดก๊ก สามก๊ก อ่าน ๆ ไปก็ทำให้พอเห็นอะไร ๆ อยู่ไม่น้อย

รวมถึงเรื่องเล่า สิงโต กับ หมาป่า ที่ว่า
ลูกสิงโตเดินไปกับพ่อ ไปทางไหนสัตว์ต่าง ๆ ก็เกรง
แต่พอไปเจอหมาป่าเข้า มันเห่า แยกเขี้ยว แต่ หางตก ใส่พ่อสิงโต
แต่พ่อสิงโตก็เมินเฉยเดินผ่านไป ไม่ตบสั่งสอน จนลูกอดไม่ไหวที่จะถามว่า
ทำไมพ่อไม่ตบสั่งสอนหมาป่ามัน

พ่อสิงโตเลยบอก กับหมาป่า ที่เห่าที่ขู่ แต่ไม่กล้าโจมตีเรา จะลดตัวไปกัดด้วยทำไม
ชนะไปก็ไม่ได้เกียรติเพิ่ม แพ้ไปก็มีแต่เสีย หรือ เสมอกันก็มีเจ็บตัว ดีไม่ดีหาอาหารไม่ได้อีก