เราซื้อบ้านแยกออกมาจากครอบครัว เพราะว่าเราทำงานที่บ้าน ต้องการพื้นที่ในการทำงานวางเอกสาร หนังสือต่างๆและความสงบในการทำงาน
แต่ว่าแฟน เค้าชอบมาบ้านโดยที่ไม่บอกล่วงหน้า อยากจะมาเมื่อไหร่ก็มา บางทีเราทำงานกำลังยุ่งกำลังใช้ความคิด เราแปะป้ายหน้าห้องทำงานว่ายุ่งมากห้ามรบกวน แต่แฟนก็โนสนโนแคร์ เคาะให้เปิดแล้วก็ชวนคุย ชวนไปเล่นกับน้องหมาที่บ้าน(เราเลี้ยงหน้าบ้าน) สมาธิเราก็แตกซ่านไปเลย จนบางครั้งกลับมาตั้งสมาธิทำงานไม่ได้เลย
ต่อมาพี่ชาย ชอบมาบ้านตอน ตี 3-4 พอเราได้ยินเสียงเปิดประตู(ที่บ้านมีสัญญานกันขโมย เวลาเปิดประตูจะมีเสียงอ๊อดดัง) เราที่นอนอยู่ก็ตกใจว่าใครเปิดประตู มาทีไรก็ชอบทำบ้านเลอะสกปรกตลอด กินข้าวขนมในบ้านแทบจะหมด และก็เปิดแอร์ 18 องศาทั้งวันทั้งคืน ถ้าไม่ได้ออกไปไหน ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจว่าบ้านแฟนก็มี(ทั้งๆที่ก็พึ่งเป็นแฟนกัน) บ้านครอบครัวก็มี และเวลาอยู่ที่บ้านพี่ชายก็ชอบใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวเดินไปเดินมา เห็นแล้วก็ละเหี่ยใจ บางทีพี่ชายก็เดินออกไปหน้าบ้านเราก็ยอมรับตรงๆว่าอายคนอื่น แต่ถึงแม้ใส่แค่ในบ้านเราก็ไม่โอเคอยู่ดี เพราะคุณเป็นผู้ชายส่วนเราเป็นผู้หญิง มันก็ไม่เหมาะแล้วไหม
เราพยายามอย่างหนักในการบอกทั้ง 2 คนว่า ถ้าจะมาขอรบกวนโทรมาบอกก่อน หรือโทรมาถามก่อนว่าสะดวกให้มารึป่าว?
เราอยากเปลี่ยนรหัสประตูเข้าบ้าน ตอนแรกจะบอกพวกเค้าว่าประตูเสียเลยเปลี่ยนรหัสใหม่ แต่เค้าก็ต้องให้เราบอกรหัสอยู่ดี เลยคิดว่าวิธีนี้ไม่เวิร์ค ถ้าไม่บอกก็กลัวว่าจะกระทบจิตใจทั้ง 2 คนไหม คนนึงก็อาจคิดว่าเรามีความลับเปลี่ยนไปนอกใจบลาๆๆๆๆ(เราไม่มีประวัตินอกใจเลยซักครั้งเดียว) อีกคนก็จะคิดว่าเรารังเกียจหรอถึงไม่ให้เข้าบ้าน
เราอยากรู้ว่าเราควรทำยังไงกับ 2 คนนี้ดี ให้เค้าเข้าใจว่าเวลาไปบ้านคนอื่น ควรบอกกล่าวเจ้าของบ้านก่อน และเมื่อเราโตขึ้นเราแยกบ้านกันแล้ว ก็ไม่ควรไปยุ่งยามบ้านน้องหรือพี่ ควรเกรงใจและพบปะกันตามโอกาสและวาระที่สมควร ไม่ใช่เข้าออกบ้านคนอื่นตามอำเภอใจกันแบบนี้ นี่บ้านนะ ไม่ใช่โรงแรม อยากไปมาเมื่อไหร่ก็ได้ อยากจะใช้เครื่องอำนวยความสะดวกเค้ายังไงก็ได้ เค้าเองก็ต้องทำงานจ่ายค่าน้ำค่าไฟ ค่าบ้าน เหนื่อยแทบจะขาดใจอยู่แล้ว
บางทีเราตัดใจไม่ซื้อของเข้าบ้าน ก็ลำบากตัวเองอีกเวลางานยุ่งแต่ดันหิว จะซ่อนของกิน แบ่งตู้ตู้เย็น แบ่งตู้เก็บของ ก็ดูตลกมาก บ้านตัวเองแต่ต้องซ่อนของ/แบ่งตู้ ของทุกอย่างที่ไม่อยากให้คนอื่นแอบเอาไปหรือเอาไปกิน ก็อยากมีน้ำใจแบ่งให้นะ แต่แบ่งตลอดแบบนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกัน
คนมาบ้านไม่ชอบบอกล่วงหน้าต้องทำยังไงค่ะ
แต่ว่าแฟน เค้าชอบมาบ้านโดยที่ไม่บอกล่วงหน้า อยากจะมาเมื่อไหร่ก็มา บางทีเราทำงานกำลังยุ่งกำลังใช้ความคิด เราแปะป้ายหน้าห้องทำงานว่ายุ่งมากห้ามรบกวน แต่แฟนก็โนสนโนแคร์ เคาะให้เปิดแล้วก็ชวนคุย ชวนไปเล่นกับน้องหมาที่บ้าน(เราเลี้ยงหน้าบ้าน) สมาธิเราก็แตกซ่านไปเลย จนบางครั้งกลับมาตั้งสมาธิทำงานไม่ได้เลย
ต่อมาพี่ชาย ชอบมาบ้านตอน ตี 3-4 พอเราได้ยินเสียงเปิดประตู(ที่บ้านมีสัญญานกันขโมย เวลาเปิดประตูจะมีเสียงอ๊อดดัง) เราที่นอนอยู่ก็ตกใจว่าใครเปิดประตู มาทีไรก็ชอบทำบ้านเลอะสกปรกตลอด กินข้าวขนมในบ้านแทบจะหมด และก็เปิดแอร์ 18 องศาทั้งวันทั้งคืน ถ้าไม่ได้ออกไปไหน ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจว่าบ้านแฟนก็มี(ทั้งๆที่ก็พึ่งเป็นแฟนกัน) บ้านครอบครัวก็มี และเวลาอยู่ที่บ้านพี่ชายก็ชอบใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวเดินไปเดินมา เห็นแล้วก็ละเหี่ยใจ บางทีพี่ชายก็เดินออกไปหน้าบ้านเราก็ยอมรับตรงๆว่าอายคนอื่น แต่ถึงแม้ใส่แค่ในบ้านเราก็ไม่โอเคอยู่ดี เพราะคุณเป็นผู้ชายส่วนเราเป็นผู้หญิง มันก็ไม่เหมาะแล้วไหม
เราพยายามอย่างหนักในการบอกทั้ง 2 คนว่า ถ้าจะมาขอรบกวนโทรมาบอกก่อน หรือโทรมาถามก่อนว่าสะดวกให้มารึป่าว?
เราอยากเปลี่ยนรหัสประตูเข้าบ้าน ตอนแรกจะบอกพวกเค้าว่าประตูเสียเลยเปลี่ยนรหัสใหม่ แต่เค้าก็ต้องให้เราบอกรหัสอยู่ดี เลยคิดว่าวิธีนี้ไม่เวิร์ค ถ้าไม่บอกก็กลัวว่าจะกระทบจิตใจทั้ง 2 คนไหม คนนึงก็อาจคิดว่าเรามีความลับเปลี่ยนไปนอกใจบลาๆๆๆๆ(เราไม่มีประวัตินอกใจเลยซักครั้งเดียว) อีกคนก็จะคิดว่าเรารังเกียจหรอถึงไม่ให้เข้าบ้าน
เราอยากรู้ว่าเราควรทำยังไงกับ 2 คนนี้ดี ให้เค้าเข้าใจว่าเวลาไปบ้านคนอื่น ควรบอกกล่าวเจ้าของบ้านก่อน และเมื่อเราโตขึ้นเราแยกบ้านกันแล้ว ก็ไม่ควรไปยุ่งยามบ้านน้องหรือพี่ ควรเกรงใจและพบปะกันตามโอกาสและวาระที่สมควร ไม่ใช่เข้าออกบ้านคนอื่นตามอำเภอใจกันแบบนี้ นี่บ้านนะ ไม่ใช่โรงแรม อยากไปมาเมื่อไหร่ก็ได้ อยากจะใช้เครื่องอำนวยความสะดวกเค้ายังไงก็ได้ เค้าเองก็ต้องทำงานจ่ายค่าน้ำค่าไฟ ค่าบ้าน เหนื่อยแทบจะขาดใจอยู่แล้ว
บางทีเราตัดใจไม่ซื้อของเข้าบ้าน ก็ลำบากตัวเองอีกเวลางานยุ่งแต่ดันหิว จะซ่อนของกิน แบ่งตู้ตู้เย็น แบ่งตู้เก็บของ ก็ดูตลกมาก บ้านตัวเองแต่ต้องซ่อนของ/แบ่งตู้ ของทุกอย่างที่ไม่อยากให้คนอื่นแอบเอาไปหรือเอาไปกิน ก็อยากมีน้ำใจแบ่งให้นะ แต่แบ่งตลอดแบบนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกัน