สวัสดีครับ ผมมีแฟนที่โตกว่าผม2ปี
คบกันมาได้เกือบสองปีแล้วครับ ระหว่างคบกันก็มีปัญหามากมายทั้งทะเลาะกันพร่ำเพรื่อ มีปัญหากับเรื่องเล็กๆน้อยๆ จนบางทีผมก็รู้สึกว่ามันมากเกินไป แฟนผมเขาเป็นคนชอบโวยวายและไม่ฟังใครแม้แต่ที่บ้านเขาเอง สมมติถ้าผมทะเลาะกับแฟนแล้วเขาคิดว่าตัวเองถูก เขาก็จะเชื่ออย่างนั้นจนไม่ฟังเหตุผลอะไรเลยครับ และขี้โมโหใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผลทุกครั้งที่มีปัญหากัน นางเป็นคนที่ไม่ยอมเป็นฝ่ายผิด ส่วนตัวผมก็ต้องเป็นคนที่คอยใจเย็นเอาไว้และยอมนางมาตลอด แต่ผมก็พยายามบอกเหตุผลเวลาทะเลาะกันตลอดว่าแบบนี้มันไม่โอเคนะ แบบนี้ไม่ดีนะ เพราะก็ไม่อยากให้นางเสียคนจากการตามใจมากเกินไปในทุกเรื่อง เพราะที่บ้านของนางก็ตามใจมาตั้งแต่เด็กๆอยากได้อะไรก็ต้องได้ จนมาช่วงหลังๆผมรู้สึกว่าความรู้สึกของผมมันสับสนไปหมดว่ายังรักนางจริงๆหรือแค่ฝืนอยู่ทุกวันนี้ ความรู้สึกของผมมันพังไปกับหลายๆเรื่องที่นางทำ ผมพยายามรักษาความสัมพันธ์นี้มาตลอดแต่ดูเหมือนนางจะไม่เคยทำแบบนั้นเลย ช่วงหลังๆบางทีผมก็เริ่มจะใจเย็นไม่ไหวเวลามีปัญหากัน มีปากเสียงกลับไปหานางบ้าง แต่สุดท้ายผมก็เป็นฝ่ายไปง้อเธอทุกทีเหมือนที่เคยเป็น เคยบอกเลิกนางไปครั้งนึงเพราะทนไม่ไหวกับพฤติกรรมของเธอแล้ว ผมไม่มีความสุขเลย แต่นางก็ตอบกลับมาว่าถ้าเลิกกันนางจะซิ่วมหาลัยไม่เรียนแล้ว ไม่กลับบ้าน จะอย่างนู้นอย่างนี้ จนน่าเป็นห่วงถึงที่สุด ผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมนางถึงเป็นแบบนี้ ทุกวันนี้ผมก็อยู่เพราะเป็นห่วงกลัวเธอจะเสียอนาคต เพราะตัวผมเอง ผมเคยอธิบายเหตุผลทุกอย่าง เคยบอกไปแล้วว่าผมรู้สึกยังไงแต่นางไม่เคยฟังผมเลย คิดถึงแต่ตัวเอง ไม่คิดถึงที่บ้านเลยว่าจะรู้สึกยังไง ทุกวันนี้เลยรัสึกว่าถ้าเลิกกันไปนางคงเละเทะแน่ๆ ไม่ได้ดูถูกนะครับ แต่ผมคาดเดาจากสิ่งที่ผมเจอมาตลอด

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำนะครับ