อันนี้ออกแนวระบายนะคะ ก็อาจจะงงๆ คือเมื่อ3อาทิตย์ก่อนเราจะไปยโส คือเราสิวขึ้นๆหายๆเป็นปกติ อยู่แล้ว แต่ก็ไม่เคยขึ้นหนักๆ มากสุดก็ขึ้นแค่5เม็ด แต่ตอนนั้นเราหน้าใสมากแบบไม่มีสิวเลยสักเม็ดแต่พอไปถึงบ้านที่ยโส คือบ้านมันก็ไม่ค่อยสะอาดนะคะเพราะยายแกแก่แล้ว ป้าก็ยุ่งๆกับงาน เราไปพร้อมกับแม่นะคะ ป้าก็ได้เตรียมห้องนอนไว้ให้ เราก็โอเคนอนได้ แต่ปลอกหมอนไม่ได้ซักมานานมากแล้วค่ะ เราก็เพิ่งรู้เลยเอาไปซักแต่พอผ่านไปวันนึง เราก็นอนเล่นอยู่ในบ้าน แม่เราก็ทักเราว่าหน้าทำไมสิวขึ้นงั้นเราก็เลยไปเอากระจกมาส่องดู สิวขึ้นจริงๆ แต่เราก็ไม่ได้ซีเรียสเพราะคิดว่าเดี๋ยวมันก็หายพอผ่านไป3วัน มันก็เริ่มเป็นแผล ตรงนี้ยอมรับว่าแอบแกะสิวค่ะแต่ก็เดี๋ยวก็หายแหละแม่เราก็ทักว่า เหมือนเราใช้ครีมมีสารแล้วหยุดใช้แล้วก็วิจารณ์ยาวมากแล้วก็บอกว่าตัวเองไม่เคยเป็นสิว แล้วก็มาล้อเราว่าอิสิว ตอนนั้นก็คือโมโหนิดหน่อย แต่ก็ไม่ๆด้พูดอะไรไป (แต่เราไม่ได้ใช้ครีมมีสารนะคะถือเราใช้ครีมซองในเซเว่นตามปกติเลย)วันที่2เราไปมอบตัวที่รร.เราไปเที่ยวกับเพื่อน ก็ไปกินข้าวกัน เราไม่ค่อยกล้าถอดแมสเพราะสิวตอนนั้นมันเป็นทั้งหน้าเลย แบบสิวเห่อ ก็แอบเสียความมั่นใจในตัวเอง แต่สิวก็เป็นเรื่องปกติธรรมชาติ และเพื่อนเราก็บอกว่า ถอดเถอะถึงเป็นสิวก็ไม่ได้ทำให้ความสวยลดน้อยลงนะ เราเลยมีความมั่นใจขึ้นมาหน่อย ตอนนี้ก็สิวที่แก้มทั้ง2ข้าง ที่คาง และแผลที่แก้มก็หายแล้วค่ะ เหลือแต่สิวที่ขึ้นที่หน้าผากแต่ตอนนี้มันเป็นแผลแล้วค่ะ 2ที่ แล้วเป็นสิวที่หน้าผากเป็นคล้ายๆ สิวเห่อ แล้วก็มีที่คางอีก เราก็พยายามรักษาความสะอาด หายาทาสิวมาทา เหลือแค่เรานอนดึกนี่แหละ ก็จะพยายามนอนเร็วขึ้น เราก็ไม่ได้ซีเรียสอะไร บอกตัวเองเดี๋ยวมันก็หาย แต่แม่เราก็ชอบมานั่งจ้องหน้าเรา แล้วล้อเราว่า อิสิว แล้วเขาก็ถามเราว่า เราไม่ซีเรียสเรื่องสิวเลยหรอเราก็ตอบว่า ไม่อ่ะ เดี๋ยวมันก็หาย แล้วเขาก็วิจารณ์เหมือนเดิม บอกว่าเขาไม่เคยเป็นสิวเหมือนเดิม พูดทุกวันเลย หื้อ;-;
ทำไมชอบทักเรื่องสิวจัง