ขอยกมือว่าเป็นคนอ่านไม่อิน ขออภัยที่อาจขัดตาคนชื่นชอบเรื่องนี้อยู่หน่อยๆนะ

อ่านไปนี่ถอนใจเฮือกๆ รู้สึกว่ากลายเป็นคนสมาธิสั้น อา่นข้ามๆ เกือบทั้งเรื่อง
เราว่ามันเยิ่นเย้อ มากความ และ เนือยๆไงไม่รู้
ส่วนที่หนักสุดก็นางเอกนี่ปวดตับมาก ผีเข้าผีออกทั้งเรื่อง คุ้มดีคุ้มร้ายสุดๆ
ดูเหมือนว่า นางเอกจีนที่เราชอบมีแต่ของเฉียนซานฉาเค่อทั้งนั้น  
นิยายจีนเรื่องอื่นๆ มันไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ ตรรกะประหลาดมาก
แต่ว่าก็ไม่ใช่ว่าเรื่องนี้ตรรกะประหลาดหมด
คือ ตรรกะคนส่วนใหญ่ดูเมคเซ้นส์ แต่ของนางเอกกับพวกสมุนข้างตัวนี่มันงงมาก

เรื่องนี้นี่ อ่านไปต้องอ่านผ่านๆ อ่านละเอียดไม่ไหว
หรืออาจเป็นได้ว่า เราไม่เข้าใจความคิดเทพเซียนแบบจีนก็เป็นได้
รู้สึกมันไม่ค่อยเข้าใจยังไงไม่รู้ และความเข้าใจภพชาติของจีนกับไทยที่ไม่เหมือนกัน
แนวคิดเวียนวนในวัฎสงสารของพุทธที่เรายึด
ทำให้เราไม่เข้าใจความยึดติดกับชาติของนิยายเทพเซียนเท่าไหร่
เลยไม่อินกับความจำมั่นชาติเดียวแบบนี้

เราคิดว่า อย่างหนึ่งอาจเพราะคนเขียนไม่ลุ่มลึกพอหรือเปล่าก็ไม่รู้
คืออย่างอ่านพวกกิมย้งโกวเล้งนี่ แนวคิดแจ่มชัดมาก
อันนี้ปรัชญาเทพเซียนมันดูแปลกๆ 
อย่างเราดู เดวาเดวอน หรือศิวะมหาเทพของอินเดีย โอ้โหอันนี้เชียนบทดี 
ปรัชญาสูงส่ง จนถึงกับเลื่อมใสกันได้เลยจากการดูซีรีย์
ความดีความชั่ว มันมีเหตุมีผล มีคำอธิบาย

การซ่อนปมหักมุม มันดูพยายามเกินไปสำหรับเรา ก็ไม่ลื่นไหล ไม่ธรรมชาติเท่าไหร่
สำหรับคนที่ชอบนิยายแบบบรรยายละเอียดๆ อาจจะเหมาะกว่าเรา