เราควรเรียนสายไหนดีหรอคะ?

คือตอนนี้เรากำลังจะขึ้นม.4 ค่ะ
เราสมัครเรียนแล้ว เค้าบอกว่าจะดูที่เกรดก่อน
ถ้าเกรดสะสมเยอะก็จะตั้งห้องสายวิทย์คณิต
ซึ่งเราคือหนึ่งในนั้นที่จะต้องอยู่ห้องวิทย์คณิต🥹
แต่เค้าบอกค่ะว่า ไม่บังคับ ถ้าจะสละสิทธิ์ก็ได้
เพียงแต่จะเรียงรายชื่อจากเกรดก่อน
เราลังเลมากเลยค่ะ ใจนึงอยากเรียนวิทย์คณิต
อยู่เหมือนกัน เพราะอยากเรียนฟิสิก์ เคมี ชีวะ
ดาราศาสตร์อะไรพวกนี้ค่ะ โดยเฉพาะชีวะ
เราชอบอะไรเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์มาก
และเราทำคะแนนสอบวิทยาศาสตร์ได้ดีอยู่
แต่กับคณิต เรายอมรับนะคะว่าเราไม่เก่ง
ไม่ชอบคณิต คะแนนสอบก็น้อย เศร้า
แต่เราสนใจในเรื่องพวกนี้น่ะค่ะ
แบบ การหาปริมาตร เกี่ยวกับเลขไรงี้
รู้ว่าไม่เก่งและไม่ชอบ (เกลียดเลยด้วยซ้ำ)
แต่เราอยากพยายาม (งงมั้ยคะ😅)
แล้วก็มีหลายคนบอกว่าสายวิทย์คณิต
จะได้เปรียบกว่าเยอะเลยค่ะ
อย่างในสนามสอบ O-net, A-level ไรงี้
แต่อีกใจที่อยากเรียนสายศิลป์ก็เพราะเพื่อนสนิท
อยู่ต่างห้อง ม.3 เราไม่ค่อยสุงสิง
กับเพื่อนในห้องเท่าไหร่ค่ะ 
แต่จะอยู่กับเพื่อนสนิทมากกว่า
พวกเค้าขอร้องให้เราเรียนสายศิลป์
เพราะจะได้อยู่ด้วยกัน
ตอนแรกเราก็จะปลงใจเรียนสายนี้แล้ว
แต่มีอะไรบางหลายอย่างสะกิดใจเรา
ว่าถ้าเราเรียนสายนี้แล้วเราจะมีความสุข
จริงๆหรอ มันจริงอยู่ที่สายนี้เรียนชิลกว่าสายวิทย์คณิต แต่เพราะขนาดเราเดินกันอยู่สามคน
บางทีเค้าสองคนพูดเรื่องไปเที่ยวโดยไม่มี
ชื่อเราเลยค่ะ เรารู้ว่าเราอาจจะงี่เง่า
แต่เรารู้สึกว่าการพูดเรื่องไปเที่ยวโดยไม่มี
ชื่ออีกฝ่ายที่อยู่ในกลุ่มสนทนา มันไม่ควร
แถมบางทีเราต้องเดินอยู่หลังพวกเค้า
เค้าก็ไม่มองมาด้วยซ้ำ กลับกัน
พูดกันสองคนโดยที่มีเราอยู่ข้างหลังคอยมอง
อย่างคิกคัก เศร้า เราแค่รู้สึกว่า
ไม่มีเราก็ไม่เห็นเป็นไรหนิ
เดี๋ยวเราแทนเราเป็น a และเพื่อนอีกสองคน
เป็น b กับ c ละกันนะคะ
เวลาที่ b มีเรื่องกับใคร
b ก็จะร้องไห้มาหาเราทันทีค่ะ
เข้ามาระบายกับเรา เราสงสารอยู่หรอก
และก็ชอบพูดว่า c บอกว่าเรื่องแค่นี้ก็ร้องไห้
แล้วก็เล่าบลาๆๆ เรายอมรับว่าเราสงสาร
แต่พอเค้าดีขึ้น เค้าสองคนก็
คุยกันสองคนอย่างสนุก อาจจะไม่เป็นแบบนั้น
ตลอด ที่คุยกันสองคนอย่างสนุก
แต่เป็นบ่อย แล้วจะให้เรารู้สึกยังไงล่ะ ;-;
แล้วอีกเหตุผลที่เรากลัวคือ
เราเรียนสายนี้แล้วเราจะชิลเกินไป
(สภาพแวดล้อมห้องศิลป์ อย่างที่รู้กัน
ว่าเด็กที่ไม่เอาการเรียนมันเยอะ
แล้วเราเป็นเด็กที่เรียนดีมาตลอด
อาจารย์หลายคนบอกให้เรียนสายวิทย์คณิต)
จะทำให้เราไม่ค่อยสนใจอนาคต
อ้ออ เราต้องบอกตรงนี้ก่อนนะคะ
อนาคตของเราคือเราอยากเป็นครู 
เราอยากเรียนจุฬาฯ
เรารู้ตัวเองว่าเราอยากเป็นครู
มาตั้งแต่ ปี.1 แล้วค่ะ เหมือนเราถูกชะตา
กับอาชีพนี้ยังไงไม่รู้
แล้วเรารู้ตัวเองว่าเราอยากเรียนจุฬาฯ
ก็ตอนม.1 
แล้วโรงเรียนเราเป็นในโครงการพระราชดำริ
ของพระเทพฯ แล้วเค้าก็จะมีโควต้าจุฬาฯ
รุ่นพี่ที่เคยติดจุฬาฯ มีสามคน 
ตอนแรกเราคิดว่ายังไงๆเราก็น่าจะไม่ติด
เพราะเราเป็นเด็กต่างจังหวัด
แต่พอเห็นพี่ๆติดจุฬาฯแล้ว
เราก็เริ่มมีหวังค่ะ เอาล่ะ เราจะต้องพยายาม
เรียนมหาลัยนี้ให้ได้
(อันนี้จะเป็นข้อมูลของโควต้านะคะ
https://drive.google.com/file/d/11Yw0rnEdJgNDq1rGv4KO4dXXKXndA6Wp/view?usp=drivesdk )
เข้าเรื่องต่อนะคะ (นอกเรื่องมาเยอะละ)
พี่ๆว่าเราควรเรียนสายไหนหรอคะ
เราอยากเรียนสายวิทย์คณิตแต่ก็ไม่อยาก
อยู่ร่วมห้องกับคนที่ไม่ชอบ 
แต่ถ้าเรียนสายศิลป์ก็กลัวเรียนชิลเกินไป
จนทำให้ไม่ค่อยสนใจอนาคต
เอ้อ เราลืมบอกอีกเหตุผลที่อยากเรียนศิลป์
ก็เพื่อจะเก็บคะแนน GPAX เยอะๆ
แต่เรากลัวว่าปีที่จะสอบเข้า
กลัวว่าเค้าจะเปลี่ยนเงื่อนไข
แบบ สายศิลป์เข้าไม่ได้ไรงี้ค่ะ
และสนามสอบที่จะต้องสอบ
เมื่อใกล้จะจบม.6 หลายคนก็บอกว่า
สายวิทย์คณิตได้เปรียบกว่าเยอะ
ถ้าเราเรียนสายศิลป์แล้วเรา
อ่านหนังสือฟิสิกส์เคมีชีวะพวกนี้
ถ้าทำแบบนี้ เราพอที่จะเทียบเด็กวิทย์คณิตหรือเปล่า
อาจารย์หลายคนบอกให้เรียนสายวิทย์คณิต
มีประโยคนึงของอาจารย์ที่ทำให้เรา
ไม่กล้าที่จะเรียนสายศิลป์คือ
เธอเรียนดีมาตลอด เธอเรียนห้องเด็กเรียนมาตลอด
ถ้าเธอเรียนสายนี้ เธอจะไม่รู้สึกแปลกไปหรอ?

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่