เพื่อนเราอยู่กับแม่ที่บ้านสวน ต้นไม้ในสวนแม่เป็นคนจ้างปลูก ส่วนใหญ่เป็นไม้ผล

ที่ดินมีประมาณ ครึ่งไร่ 

แต่เพื่อนชอบไม้ดอก แต่ปลูกขึ้นมาทีไร วันดีคืนดีก็จะโดนแม่ตัดทิ้ง โดยไม่บอกล่วงหน้า
คือกลับบ้านมาบางครั้งเห็นแต่กิ่งไม้อยู่ใต้ต้นว่างั้นเหอะ

เขาเล่าว่า ปลูกชมพูพันทิพย์มา 4-5 ต้น ไม่เคยเห็นมันออกดอกเลย มันจะถูกฟันไปซะก่อนเสมอ

ล่าสุดแม่ฟันออกเหลือครึ่ง
ต้น เพราะแม่บอกไปบังมะม่วง

ครั้งสุดท้ายฟันอีกครึ่งต้นที่เหลือออก โดยอ้างว่ามันไปพาดกำแพง (แต่จริงๆ ไม่ใช่ มันอยู่เหนือกำแพง)

เพื่อนก็ร้องไห้เสียใจ

เหตุการณ์ผ่านไปยังไม่ถึงอาทิตย์
งวดนี้แกสั่งคนงานขุดต้นมะพร้าวน้ำหอม ที่เพื่อนหิ้วมาจากสมุทรสงครามและรดน้ำฟูมฟักมาตลอด ให้คนงานขุดขึ้นและให้คนขุดเอาไปเลย

เพื่อนบอกเห้ยมะพร้าวมันไปไหน เหลือแต่หลุม ตอนปลูกก็ขอแล้ว ว่าขอปลูกตรงนี้

คราวนี้เพื่อนเราทำท่าจะเสียศูนย์จริงๆ

เราได้แต่บอกว่า มันอาจเป็นกรรมเก่าที่เคยทำต่อกันมา กรรมในรูปเจ้ากรรมนายเวร ในรูปบุพการี ที่ต้องใช้กันให้หมด 

แม่เขาที่เราเห็นได้ คือเป็นคนดุ อารมณ์เปลี่ยนแปลงง่าย แต่เวลาทำอะไรใครแล้ว (ย้ำ ว่าเมื่อทำไปแล้ว)จะเหมือนรู้ตัวและมาทำดีในเวลาไม่นาน แต่ก็พร้อมจะทำอีกในคราวต่อไป

เพื่อนๆ มีแนวคิดอย่างไรกับเรื่องนี้คะ   โปรดชี้แนะ

เราก็ได้แต่ อ้างเรื่องเจ้ากรรมนายเวร ในรูปบุพการี ที่ต้องชดใช้ต่อกัน จนกว่าจะตายจากกัน