เรื่องมันมีอยู่ว่าพ่อกับแม่เราเขาเลิกรากันไปตั้งแต่เรายังเด็กๆอะค่ะต่างคนต่างมีคนใหม่ ส่วนตัวเราเองอยู่กับแม่ แล้วทุกๆปิดเทอมไม่ก็ช่วงเทศกาลเราจะไปหาพ่อไปอยู่กับพ่อเหมือนไปเที่ยวอะไรประมาณนี้ แล้วตอนนี้ปิดเทอมเรามาหาเขาที่บ้านย่าอ่ะค่ะปิดเทอมกับสงกรานต์พอดีมาอยู่กับพ่อแล้วก็แฟนใหม่พ่อ แฟนใหม่พ่อเขาดีนะคะก็ดีอยู่ แต่แม่เรากับพ่อยังมีทะเบียนสมรสกันอยู่คือตกลงกันก่อนหน้านี้ก่อนสงกรานต์ว่าจะมาหย่ากันให้จบๆ แต่แฟนใหม่พ่อได้โทรไปหาแม่แล้วบอกว่า "ไม่ต้องหย่าหรอกพวกคุณสองคนมีลูกด้วยกันแล้วไม่ต้องหย่า" แล้วพอไปๆมาๆแฟนใหม่พ่อก็มาบอกพ่อเราว่าไปบอกให้แม่เราหย่าหน่อยเพราะแม่ไม่ยอมหย่าซึ่งตอนแรกจะหย่าอยู่แล้วแต่เขามาพูดให้แม่เราอ่ะค่ะ แต่ความมั่นไส้บวกกับโกรธมันทำให้แม่เราไม่เอาไรเลยอ่ะค่ะไม่ฟังใครเลยคือจะไม่หย่าอีก5ปีค่อยว่ากันเขาบอกงี้อ่ะค่ะ แล้วทำให้แฟนใหม่พ่อน้อยเนื้อต่ำใจ ส่วนแม่เราก็ไม่เอาใครไม่ฟังเลยเข้าใจทั้งสองฝ่ายนะคะ แล้วทีนี้เช้าวันนี้เขาทะเลาะกันเรื่องนี้นั้นแหละค่ะแล้วแฟนใหม่พ่อร้อวไห้เข้ามาให้ห้องที่เรานอนแล้วมาร้องไห้บนเตียงส่วนเรานอนอยู่ข้างเตียง เราเข้าไปปลอบว่าเป็นอะไรคือตอนนั่นยังไม่รู้ว่าเขาทะเลาะกันเรื่องแม่เราพอรู้แล้วคิดหนักเลย แล้วเขาเก็บเสื้อผ้าจะกลับบ้านเขาแล้วเรียกรถจะกลับวันนี้แล้ว คือตกลงกันว่าจะมาทำบุญแล้วกลับวันที่12 คืออยากถามว่า เราควรกลับบ้านเรามั้ยคะหรืออยู่ต่อ