เราโตมาในครอบครัวที่อบอุ่นตั้งแต่เล็กจนโตพอเรามักสอนให้เราอยู่ในศีลในธรรมสอนเราสวดมนต์ตั้งแต่เล็กจนโตจนติดเป็นนิสัย ชีวิตเราได้มีโอกาสมีครอบครัวเคารพการตัดสินใจของสามีเก่าเสมอมาไม่เคยด่าเลยสักครั้งไม่เคยตีเขาเลยสักครั้งเพราะคิดว่าเขาก็มีพ่อมีแม่เหมือนกันกับเราทำอะไรควรคิดให้ดีก่อนและคิดว่าครอบครัวตัวเองสมบูรณ์จนมีวันนึงเราถูกทำร้ายร่างกายโดยสามีเก่าเพราะเขาติดพนันและเมาสิ่งเสพติดโดยเราไม่รู้มาก่อนว่าเขาใช้สารเสพติดหลังจากวันนั้นจนถึงทุกวันนี้เราไม่สามารถเห็นใครถูกทำร้ายได้เลยไม่ว่าจะเป็นคนที่ตีสุนัขหรือรังแกสัตว์อื่นๆ หรือชีวิตครอบครัวของคนอื่นที่ถูกทำร้ายร่างกาย  ทุกครั้งที่เราเห็นมันเจ็บเหมือนย้อนภาพอดีตวันนั้นมาทุกครั้งมันเจ็บจนทำให้เราน้ำตาไหลทุกครั้ง ชีวิตเราเหมือนไม่หลุดพ้นจากความเจ็บปวด  เราควรจะทำยังไงดี เราอยากรู้ว่าเป็นซึมเศร้าหรือเปล่าหรือเป็นเพราะเรายึดติดกับเรื่องเดิมๆ