ขอเกริ่นต้นเรื่องก่อนนะครับ *พร้อมตัวผมเองก็อยากระบายไปในตัวด้วยครับ
คือทางผมกับแม่ของลูกได้แยกทางกันนะครับ สาเหตุจากมือที่3 ซึ่งทางแม่ของลูกผมได้ไปมีคนอื่นแล้วผมเองก็ไปเจอมาด้วยตาตัวเอง พอผมจับได้แล้วตัวผมเองก็ได้ไปพูดกับทาง แม่ของแฟนเก่าว่า ผมขอลูกไปเลี้ยงเองได้ไม(เพราะตอนผมจับได้ตัวแฟนเก่ามาบอกผมตรงๆว่าอย่าบอกอีกคนได้ไมว่ามีลูกแล้วผมเองตอนนั้นก็รู้สึกว่าไม่ได้อะไรกับคนเป็นแม่เลย เลยบอกไปว่ากูไม่บอกหลอกผมตอบกลับไปแค่ว่าโชคดี) (ตอนเกิดเหตุลูกอายุ 1ขวบ2เดือน) ซึ่งคนที่เป็นยายของลูกผมก็ไม่ให้ครับ ผมเองก็ไม่ได้อะไร ผมก็ย้ายข้าวของออกจากบ้านที่เคยอยู่ด้วยกันเพื่อกลับบ้าน ผมเองก็ไปหาลูกได้เฉพาะวันหยุดงาน เนื่องจากที่ทำงานผมอยู่ไกลกับบ้านที่ลูกอยู่มาก ไม่สามารถเดินทางไปหาได้ตลอด แต่ตอนเลิกกันใหม่ๆทางแม่ของลูกผมไม่ได้สนใจลูกสักเท่าไหร่เป็นทวดที่เลี้ยงดู ค่าใช้จ่ายการเลี้ยงดู ค่านมอื่นๆที่เกี่ยวกับลูกตอนนั้นไม่ได้ออกสักบาท ซึ่งเป็นทางผมเองต้องรับผิดชอบทุกอย่าง เป็นแบบนี้ประมาณเกือบ ครึ่งปี จนมีครั้งนึงลูกต้องเข้าโรงพยาบาลก็เป็นผมที่ต้องจ่าย*ตรงนี้ผมเข้าใจนะครับว่าเราต้องรับผิดชอบแต่คนเป็นแม่ของลูกได้แต่รอ ไม่เลือกที่จะหาเงินมาซัพพอทลูกตอนนั้นเลย ผมเองก็หาเงินมาจ่ายเพื่อให้ลูกไปหาหมอ ผมก็ได้ขอเข้าไปตรงๆอีกครั้งว่า ถ้าให้ผมออกค่าใช้จ่ายคนเดียวแบบนี้ ผมขอลูกไปเลี้ยงเองได้ไม ซึ่งคำตอบก็ได้แบบเดิมครับคือไม่ให้ ผมเองก็เริ่มไม่โอเค เวลาลูกนมจะหมดหรือเครื่องใช้ต่างๆ สิ่งของเล็กๆ แบบประปราย ทางบ้านเขาก็เลือกที่จะ ทักหาผมก่อน ผมสงสัยเลยเลือกที่จะถามกลับไปว่า ทำไมไม่ทักหาแม่ของลูกผมก่อนมั้งละครับ เขาก็บอกกลับมาตรงๆว่า มันไม่มีให้หลอก ผมเองก็ไม่อยากพูดออกไปตรงๆกลัวไม่ให้ผมไปเจอลูก ซึ่งทางบ้านเขาก็มีหลานอีกคน ผมเป็นห่วงลูกทั้งเรื่อง การเลี้ยงดูแบบ ชอบให้ดูโทรศัพท์ โทรทัศน์ แล้วทางบ้านเขาก็ดูดบุหรี่กันเกือบทั้งบ้าน ตัวแม่ของน้องผมก็พึ่งรู้ว่าดูดเหมือนกันแล้วก็หาแต่เรื่องเที่ยว ซึ่งผมเป็นกังวลมาก สุขภาพของลูกเพราะลูกผมเองก็ไม่สบายบ่อย ผมเองก็จิตตกเวลาไปเห็นพวกข่าว ทางเดินหายใจของน้องๆ รวมถึง ออทิสติก เทียม // เวลาผมออกความคิดเห็นอะไรไปก็โดนว่ากลับมา ผมเลยไม่กล้าพูดอะไรผมเองอยากได้ลูกมาเลี้ยง อยากเล่าให้ละเอียดกว่านี้ผมเรียบเรียงเรื่องราวอาจจะงงๆต้องขอโทษด้วยนะครับแต่ถ้าไม่เข้าใจตรงไหนหรือยังไงถามหรือบอกมาได้นะครับจะเล่าให้ **ซึ่งทางผมกับแม่ของน้องไม่ได้จะทะเบียนกันครับ **รถที่ผมเคยออกให้ไว้รับลูกหรือให้ตัวแม่ของลูกไปทำงานก็เอาไปให้แฟนใหม่เขาใช้แล้วก็ไม่ยอมส่งจนผมต้องมารอเขาเรียกไปขึ้นศาลเพื่อไกล่เกลี่ย
// มีวิธีไหนที่ผมสามารถได้ลูกมาเลี้ยง เพราะเคยถามทนายที่พอรู้จักเขาก็บอกว่า ไม่ได้จดทะเบียนสิทจะไปอยู่ทางแม่แต่เพียงผู้เดียว ผมเคยคิดว่าจะขโมยลูกมาเลี้ยงแต่เหมือนคิดสั้น หรือใครเคยเจอแบบผม มีวิธีคิดอย่างไรช่วยบอกผมทีนะครับว่าควรทำยังไงต่อ เพราะเหมือนจะทักมาแค่ตอนจะซื้อของ หรือลูกต้องการอะไร เพราะผมแค่ทักไปขอรูปลูกว่าทำอะไร ก็เหมือนทางบ้านเขาจะรำคาญ ผมก้เลยตัดปัญหาโดยรอเขาส่งมาเองหรือวันผมหยุดงานเพื่อไปหา หรือใครมีวิธีที่ได้ลูกมารับเลี้ยงเองบอกทีนะครับ **ถ้าไม่เข้าใจตรงไหนก็ขอโทษด้วยนะครับหรือสามารถถามมาได้ครับ
ปล.รบกวนทุกท่านทีเคยมีประสบการณ์ช่วยบอกทีนะครับ ขอบคุณครับ
อยากได้ลูกมาเลี้ยงเอง ควรทำยังไงดีครับ
คือทางผมกับแม่ของลูกได้แยกทางกันนะครับ สาเหตุจากมือที่3 ซึ่งทางแม่ของลูกผมได้ไปมีคนอื่นแล้วผมเองก็ไปเจอมาด้วยตาตัวเอง พอผมจับได้แล้วตัวผมเองก็ได้ไปพูดกับทาง แม่ของแฟนเก่าว่า ผมขอลูกไปเลี้ยงเองได้ไม(เพราะตอนผมจับได้ตัวแฟนเก่ามาบอกผมตรงๆว่าอย่าบอกอีกคนได้ไมว่ามีลูกแล้วผมเองตอนนั้นก็รู้สึกว่าไม่ได้อะไรกับคนเป็นแม่เลย เลยบอกไปว่ากูไม่บอกหลอกผมตอบกลับไปแค่ว่าโชคดี) (ตอนเกิดเหตุลูกอายุ 1ขวบ2เดือน) ซึ่งคนที่เป็นยายของลูกผมก็ไม่ให้ครับ ผมเองก็ไม่ได้อะไร ผมก็ย้ายข้าวของออกจากบ้านที่เคยอยู่ด้วยกันเพื่อกลับบ้าน ผมเองก็ไปหาลูกได้เฉพาะวันหยุดงาน เนื่องจากที่ทำงานผมอยู่ไกลกับบ้านที่ลูกอยู่มาก ไม่สามารถเดินทางไปหาได้ตลอด แต่ตอนเลิกกันใหม่ๆทางแม่ของลูกผมไม่ได้สนใจลูกสักเท่าไหร่เป็นทวดที่เลี้ยงดู ค่าใช้จ่ายการเลี้ยงดู ค่านมอื่นๆที่เกี่ยวกับลูกตอนนั้นไม่ได้ออกสักบาท ซึ่งเป็นทางผมเองต้องรับผิดชอบทุกอย่าง เป็นแบบนี้ประมาณเกือบ ครึ่งปี จนมีครั้งนึงลูกต้องเข้าโรงพยาบาลก็เป็นผมที่ต้องจ่าย*ตรงนี้ผมเข้าใจนะครับว่าเราต้องรับผิดชอบแต่คนเป็นแม่ของลูกได้แต่รอ ไม่เลือกที่จะหาเงินมาซัพพอทลูกตอนนั้นเลย ผมเองก็หาเงินมาจ่ายเพื่อให้ลูกไปหาหมอ ผมก็ได้ขอเข้าไปตรงๆอีกครั้งว่า ถ้าให้ผมออกค่าใช้จ่ายคนเดียวแบบนี้ ผมขอลูกไปเลี้ยงเองได้ไม ซึ่งคำตอบก็ได้แบบเดิมครับคือไม่ให้ ผมเองก็เริ่มไม่โอเค เวลาลูกนมจะหมดหรือเครื่องใช้ต่างๆ สิ่งของเล็กๆ แบบประปราย ทางบ้านเขาก็เลือกที่จะ ทักหาผมก่อน ผมสงสัยเลยเลือกที่จะถามกลับไปว่า ทำไมไม่ทักหาแม่ของลูกผมก่อนมั้งละครับ เขาก็บอกกลับมาตรงๆว่า มันไม่มีให้หลอก ผมเองก็ไม่อยากพูดออกไปตรงๆกลัวไม่ให้ผมไปเจอลูก ซึ่งทางบ้านเขาก็มีหลานอีกคน ผมเป็นห่วงลูกทั้งเรื่อง การเลี้ยงดูแบบ ชอบให้ดูโทรศัพท์ โทรทัศน์ แล้วทางบ้านเขาก็ดูดบุหรี่กันเกือบทั้งบ้าน ตัวแม่ของน้องผมก็พึ่งรู้ว่าดูดเหมือนกันแล้วก็หาแต่เรื่องเที่ยว ซึ่งผมเป็นกังวลมาก สุขภาพของลูกเพราะลูกผมเองก็ไม่สบายบ่อย ผมเองก็จิตตกเวลาไปเห็นพวกข่าว ทางเดินหายใจของน้องๆ รวมถึง ออทิสติก เทียม // เวลาผมออกความคิดเห็นอะไรไปก็โดนว่ากลับมา ผมเลยไม่กล้าพูดอะไรผมเองอยากได้ลูกมาเลี้ยง อยากเล่าให้ละเอียดกว่านี้ผมเรียบเรียงเรื่องราวอาจจะงงๆต้องขอโทษด้วยนะครับแต่ถ้าไม่เข้าใจตรงไหนหรือยังไงถามหรือบอกมาได้นะครับจะเล่าให้ **ซึ่งทางผมกับแม่ของน้องไม่ได้จะทะเบียนกันครับ **รถที่ผมเคยออกให้ไว้รับลูกหรือให้ตัวแม่ของลูกไปทำงานก็เอาไปให้แฟนใหม่เขาใช้แล้วก็ไม่ยอมส่งจนผมต้องมารอเขาเรียกไปขึ้นศาลเพื่อไกล่เกลี่ย
// มีวิธีไหนที่ผมสามารถได้ลูกมาเลี้ยง เพราะเคยถามทนายที่พอรู้จักเขาก็บอกว่า ไม่ได้จดทะเบียนสิทจะไปอยู่ทางแม่แต่เพียงผู้เดียว ผมเคยคิดว่าจะขโมยลูกมาเลี้ยงแต่เหมือนคิดสั้น หรือใครเคยเจอแบบผม มีวิธีคิดอย่างไรช่วยบอกผมทีนะครับว่าควรทำยังไงต่อ เพราะเหมือนจะทักมาแค่ตอนจะซื้อของ หรือลูกต้องการอะไร เพราะผมแค่ทักไปขอรูปลูกว่าทำอะไร ก็เหมือนทางบ้านเขาจะรำคาญ ผมก้เลยตัดปัญหาโดยรอเขาส่งมาเองหรือวันผมหยุดงานเพื่อไปหา หรือใครมีวิธีที่ได้ลูกมารับเลี้ยงเองบอกทีนะครับ **ถ้าไม่เข้าใจตรงไหนก็ขอโทษด้วยนะครับหรือสามารถถามมาได้ครับ
ปล.รบกวนทุกท่านทีเคยมีประสบการณ์ช่วยบอกทีนะครับ ขอบคุณครับ