เราไม่พึงพอใจในเพศสภาพของตัวเองและมีความคิดเกลียดอัตลักษณ์ที่แสดงถึงเพศกำเนิดมาตั้งแต่ช่วงประถมปลาย ทำให้ความฝันอันสูงสุดของเราที่ตั้งใจจะทำให้ได้ก่อนตายคือการแปลงเพศ เราไม่อยากตายด้วยร่างกายนี้ และเรายังตายไม่ได้ มันคือเหตุผลที่ทำให้เราตั้งใจที่จะมีชีวิตอยู่และทำงาน
เราคบกับแฟนคนนี้มาได้ร่วมปีแล้ว เค้ารักและเป็นห่วงเรามากจริงๆ แล้วเค้าก็รู้ว่าเรามีสำนึกทางเพศแบบไหน แต่ทุกครั้งที่เราเริ่มพูดถึงเรื่องการแปลงเพศ เค้าก็จะไม่ค่อยเห็นด้วยและเริ่มพูดถึงเรื่องความเสี่ยงต่างๆ เครื่องสุขภาพในอนาคต เริ่มที่จะบอกว่าเราแค่ไม่พอใจในตัวเอง ต้องแก้ปัญหาจากต้นเหตุคือการยอมรับและพอใจในสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่ ไม่ใช่แก้ไขจากปลายเหตุ(ในที่นี้คือการผ่าตัดแปลงเพศหรือเทคฮอร์โมน) เรารู้ว่าเค้าเป็นห่วงเราที่สุด แต่เราควรจะทำยังไงดี เรารู้สึกขุ่นหมองในใจมากๆ ้ เราอยากร้องไห้ออกมาจริงๆ เราเคยร้องไห้ให้เค้าเห็นแล้วเรื่องนี้ เค้าก็ปลอบเราและอยู่ข้างเรามาตลอด เรารู้สึกปลอดภัยแล้วก็รักเค้าจริงๆ แต่พอเค้ามาพูดเหมือนการตัดสินใจที่จะแปลงเพศของเรามันเป็นเรื่องที่คิดน้อยไปหรือแก้ไขได้ง่ายๆได้จากการยอมรับในสิ่งที่ตัวเองมีแล้วมันเหมือนอยากจะร้องออกมาให้ดังๆ
ตอนนี้เรารู้สึกแย่แบบบอกไม่ถูก เหมือนต้องเลือกระหว่างคนที่เรารักกับร่างกายของตัวเอง เราสับสนและอยากฟังความคิดเห็นของเพื่อนๆ พี่ๆทุกคน ขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
แฟนไม่เห็นด้วยกับเรื่องการแปลงเพศของเรา