สวัสดีค่ะทุกคนวันนี้เราอยากมาระบายเรื่องราวในชีวิตของเราให้ฟังก่อนอื่นตอนนี้เราอายุ17ย่าง18นะคะเรามาอยู่กับน้ากับอาที่ภาคเหนือมาประมาณ7-8ปีแล้วค่ะช่วงแรกๆที่เรามาอยู่กับเขาที่นี่มันก็ดีนะคะเขามีลูก2คนพี่คนโตทำงานอยู่ที่กรุงเทพส่วนคนเล็กอายุห่างจากเราไป2ปีค่ะพี่คนเล็กมีนิสัยตามสภาพแวดล้อมเลยค่ะเป็นเด็กแว้นสูบบุหรี่กินเหล้าแต่แม่ก็รักมากนะคะยอมลูกคนนี้มากๆแต่ตอนนี้พี่แกพอเปลี่ยนตัวเองได้บ้างแล้วค่ะไปสมัครทหารเกณฑ์เพรราะเรียนเทคนิคอะไรก็ไม่จบฟังดูก็เหมือนจะดีใช่มั้ยคะ55555แต่เราอยากจะบอกว่าครอบครัวนี้เหมือนเอาเรามาเลี้ยงเพื่อรองรับอารมณ์และใช้เป็นคนใช้เลยก็ว่าได้เราก็ไม่รู้นะคะคนเป็นน้าก็เหมือนจะรักเราบ้างแต่ไม่ค่อยแสดงออกมาเขาชอบบังคับและใช้เราอยู่บ่อยๆเราเป็นมือเป็นตีนให้ทุกอย่างไม่พอใจอะไรก็สบดด่าออกมาทั้งน้าและอาเลยค่ะส่วนอาก็เราจับได้ว่าเขาแอบมองเราอาบน้ำมาเป็นเวลาหลายปีแล้วค่ะดังนั้นเวลาอาบน้ำเราเลยต้องปิดไฟเพื่อที่เขาจะมองไม่เห็นภายในส่วนตัวเราเองไม่ดื่มไม่เที่ยวไม่แต่งตัวโป๊นะคะจะว่าเรียบร้อยก็ไม่เชิงเราเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเองเพราะเป็นคนผิวคล้ำอีกอย่างสภาพแวดล้อมและสังคมด้วยค่ะน้ากับอาห้ามให้เรามีแฟนบังคับหลายๆอย่างเอาเป็นว่าเราทำงานบ้านทุกๆอย่างให้หมดเลยแล้วกันนะคะตั้งแต่ตื่นยันเย็นเราแทบไม่ได้พักเลยเราต้องหุงหาข้าวปลาให้เวลากินก็เตรียมมาให้กินเสร็จเราก็เก็บถ้วยช้อนจานชามเราเป็นคนจัดการทั้งหมดของอะไรที่อยากได้เราไม่เคยขอนะคะเพราะเราไม่ใช่ลูกเราน้อยใจตรงนี้อยู่บ่อยๆรู้สึกได้ว่าเป็นคนขาดความอบอุ่นขาดความรักเราเลยไม่ค่อยจะสนิทกับพวกเขาเท่าไหร่แล้วถามว่าพ่อแม่เราหล่ะพ่อแม่กับน้าคุยกันเรื่องรับเลี้ยงเราตั้งแต่เด็กๆแล้วเราก็ไม่อยากจะคิดนะว่าเขาไม่อยากเลี้ยงเรารึป่าวฐานะทางบ้านที่นั่นค่อนข้างยากจนเราจำเป็นต้องมาอยู่กับน้าค่ะยิ่งช่วงที่เราโตขึ้นมากๆเรายิ่งรู้สึกไร้ค่าไปทุกๆวันเราโดนใช้ชนิดที่ว่าสั่งนั่นแหละค่ะเเรากำลังทำอันนี่อยู่แต่ก็บอกให้เราไปทำอย่างอื่นต่ออะไรแบบนั้นซึ่งหัวหมุนในแต่ละวันบางทีไปรรกลับบ้านมาก็โดนด่าโดนบ่นเราแอบคิดสั้นไปหลายทีเขาด่าเขาว่าอะไรเราไม่เคยเถียงได้แต่เก็บมาร้องไห้คนเดีนวเราร้องไห้แทบทุกวันนั่นแหละค่ะรวมถึงวันนนี้และพรุ่งนี้ด้วย655