เราเป็นโรคซึมเศร้า เคยฆ่าตัวตายมาหลายครั้ง เเต่ผู้ใหญ่คุณครู เเม้กระทั้งญาติพี่น้อง มองว่าเราเป็นเด็กมีปัญหา โรคซึมเศร้าสำหรับบางคนนะคะ อาจจะคิดว่ามันธรรมดา ไม่ได้ร้ายเเรงอะไร คุณครูก็บอกว่าเศร้าเรื่องเล็กน้อยเเค่นี้
โตขึ้นเราจะอยู่ในสังคมได้หรอ เราอาจจะเจอมากกว่านี้ ทำร้ายร่างกายตัวเอง ผู้ใหญ่ก็ว่าโรคจิตบ้าง บ้า เราเเค่ต้องการคำปลอบ กำลังใจ เราไม่ได้อยากเป็นคนมีปัญหา
ตั้งเเต่เราเรียนมัธยม เรามีปัญหากับเพื่อนบ่อยมาก จนไม่มาโรงเรียน หลายอาทิตย์ คนส่วนมาก เลยมองเราเป็นคน
สร้างเเต่ปัญหาให้เเต่พวกเขาค่ะ เรามีปัญหาเยอะกว่าทุกคนในห้องเลย เราไม่รู้เราไปทำอะไรให้ ปัญหามันก็เข้ามาโดยไม่รู้ตัวเลยค่ะ เราเป็นคนเเต่งหน้าหวานๆ ครูบางคนก็พูดว่าเราเหมือนคนเกาหลี เราเป็นผู้นำของห้องค่ะ เเละเป็นหัวหน้าห้องด้วย เเละเคยเป็นลูกรักครู เเต่ปัจุบันเรากลายเป็นอากาศค่ะ ไร้ตัวตน เพราะชอบมีปัญหากับกลุ่มเพื่อน เราถามว่าทำไมถึงไม่ชอบเรา ส่วนมากก็ตอบว่าเเต่งตัวเด่นเกินหน้าเกินตาบ้างเเหละ เราก็มีปัญหานับเเต่นั้นเป็นต้นมาจนมันเป็นเรื่องอย่างที่เห็น จนครูบางคนมองเราไม่ดีในสายตาเลย