คือเราเป็นอยู่แถวอีสาน สมัยก่อนเขาเรียนโรงเรียนแถวบ้านกัน แต่ที่บ้านส่งเรามาเรียนในเมืองตั้งเเต่อนุบาล เลยไม่มีเพื่อนเเถวบ้านเลยมีแค่2คนที่เข้าไปเรียนในเมืองด้วยกัน ส่วนรุ่นเดียวกันแถวบ้าน เขาก็ไม่เล่นกับเรากับเพื่อนเลยนะ ไม่รู้ทำไม ช่วงมัธยมบ้านเราอยู่ติดซอยโรงเรียน พอเลิกเรียนจะเข้าบ้านพวกรุ่นเดียวกันที่เรียนอยู่นั้นเขาก็เหมือนจะคอยมาหาเรื่อง แบบตะโกนใส่ ผู้หญิงบางคนก็บอก จะท้าตบเรา คือที่ๆเราเรียนมันไม่เป็นแบบนี้ค่ะ จนแม่เราต้องมารอรับอยู่ช่วงนึงจนเราตัดสินใจ ย้ายบ้านมาอยู่สวนของตายาย ก็ม.ปลาย เราเข้าไปพักในเมืองเพราะกลับช้าขึ้น กลับบ้านน้อย จนจบม6 เราก็ต่อมหาลัยได้1ปี ก็รู้สึกว่า ไม่ใช่ทางเลยลาออก รอไปเรียน ปวส เราชอบสัตว์ ที่บ้านเราทำฟาร์มวัว เลยจะไปเอาดีด้านวัว ด้านเกษตร บวกกับมีรุ่นพี่ที่เรียนที่เดียวกัน เราก็หาโอกาสในช่วง1ปีที่เรารอเรียนใหม่ พาเราไปดูการทำงานจริงๆสอนงานดู จนเราเริ่มทำฟาร์มแยกของเราเองขึ้นมาให้ที่บ้านอีก1ฟาร์ม เราเลยได้กลังบ้านบ่อยขึ้น บวกกับเรามีแฟนที่คบกันมา4ปี จะมาด้วยกันตลอด วันก่อน เพื่อนเรามาหาที่บ้านบอกเราว่า มีป้าคนนึง กะสามีแก อยู่ๆก็มาถามเพื่อนว่า เราไม่เรียนแล้วหรอ ถ้าเอาตามที่เขาพูดเขาก็พูดว่า เราเอาผัวแล้วหรอ กลับบ้านไม่ใช่ว่าท้องหรอ เพราะไม่เรียน ไม่เห็นว่าเรากะเพื่อนจะไปหากันบ่อยๆเหมือนแต่ก่อนเลย เพื่อนเราบอกไปแค่ว่ายังคุยกันอยู่ค่ะแต่ที่เหลือไม่รู้ จนเพื่อนมาบอกเราที่บ้าน บวกกับเราไปวัดซึ่งเราไม่ค่อยออกไปไหนเลยค่ะเพราะขับรถไม่เป็น นานๆไปครั้ง เราไปวัด มีคนแก่นินทาเรากับเพื่อนดังมาก เพื่อนเราเรียนจบก็ออกมาสานต่องานของที่บ้าน เขาก็บอกว่าเพื่อนเราไม่มีปัญญาไปเรียนต่อมหาลัย บอกว่าคงหาแฟนไม่ได้เพราะอ้วน แล้วก็บอกว่า เราก็ไม่เรียนต่อคงท้องจับแฟนที่มีเงินได้ บอกว่าเราคงตั้งใจท้องเอาเงินเขา พูดดังมาก เรากับเพื่อนเลยตัดสินใจกลับบ้านดีกว่า จนเราได้รู้ว่า ยายๆเขาไปนินทาเราให้ยายของเพื่อนเกลียดเรา ไม่ให้เราคบกะหลานเขา ทั้งๆที่เราพึ่งกลับมาอยู่บ้าน ไม่ได้สนิทหรือรู้จักกะคนที่นินทาเราเลย บอกว่าเราทำฟาร์มได้เพราะเงินแฟน ยอมรับว่าแฟนเรามีเงินนะคะ แต่มีเงินเพราะเราทำฟาร์มด้วยกัน 4ปีเรา ทั้งเรียนและหารายได้อยู่ตลอดช่วงม.ปลาย เราก็ทำเล็บปลอมขาย กับวาดรูปขาย แฟนเราก็ เลี้ยงหมูขาย อีกอย่างแม่แฟนเราคอยซับพอร์ตทุกอย่างจนมีได้ขนาดนี้ เราได้ไปเจอหลานของคนที่นินทาเรา คนนึงเจอเรา แต่มีลูกแล้ว รีบพาลูกหนีเรา อีกคน กำลังท้อง รีบหันห้องหนี หันหน้าหลบเรา ลูกๆเขาเราขอพูดตรงๆนะ ผอมมาก คือสามีของเขาก็ติดยา ละพวกเดียวกันที่เรียนด้วยกันด้วย สามีของแต่ละคนคือติดยาทั้งนั้นเลย เขาเลยหลบหน้าเรา เพราะยายๆเขาไปพูดให้ยายเราว่า เดี๋ยวไม่จบม6เราก็คงท้อง เพราะมีแฟนไว ไม่ก็ไปขายตัวเพราะดูแต่งตัวเหมือนหาแขก เราเเต่งตัวปกตินะ อะไรที่เขาฮิตๆน่ารักในเมือง เราก็ใส่ตามเขาปกติ
บ้านเราจะเป็นบ้านไม้ธรรมดาเลย ตั้งเเต่สมัยปู่ย่า ความที่เราอยู่ในเมืองตลอด ที่บ้านก็ชอบบ้านไม้ ก็พากันทาสีรีโรเวทให้ไม้ยังสวยยังทน เวลาเขาผ่านมาบ้านเราก็ถามยายเราว่า ทำไมเรากับแม่ไม่สร้างบ้านโตๆสักที มีลูกเขยรวย ทำฟาร์ม แต่บ้านยังเก่าๆ เราไม่สามารถเก็บความโกรธได้ เลยพูดไปว่า ขอโทษค่ะ แต่หนูชอบกันแบบนี้ หนูไม่ได้รวยค่ะ แต่หนูรู้ว่าทำยังไงให้ตัวเองยังมีอยู่มีกิน ให้ยายกลับไปเลี้ยงหลานเถอะค่ะ ไม่กี่วันต่อมา เพื่อนยายเรามาถามว่า เราไปด่ายายคนนั้นจริงๆหรอ พูดกันทั่วตอนไปวัดว่าเราพูดจาไม่ดีใส่ จนบางคนที่เคยมาดูวัว หรือมาซื้อผักที่สวนยาย เขาเริ่มไม่มา ไปบอกคนที่มารับพริกที่บ้านเราว่า อย่ามาเอาพริกเอาผักที่สวนเราเลย ไม่สะอาด จนลูกค้าแถวบ้านเริ่มลดลงเยอะมากๆ เราสงสัยว่า เราไปทำอะไรให้บ้านเราก็ไม่ไปสุงสิงกับใครทำสวนทำฟาร์มอยู่บ้าน เราก็ไม่ไปยุ่งกับเขาเพราะแทบไม่ได้กลับบ้านเลย แต่เขามาทำให้เราเดือดร้อน