<<<เนื่องจากกระทู้สนทนาส่งไม่ได้ต้องยืนยัน sms ซึ่งเราทำไม่เป็น😅 เลยขอส่งในกระทู้คำถามนะคะ>>>



    สวัสดีค่ะ เป็นdek66 จบใหม่เเต่(gap year) ไม่ได้เรียนต่อเนื่องจากทางครอบครัวไม่มีเงินส่ง จึงต้องหยุดเรียนไปประมาณสัก 1 ปี เเต่ก็ไม่รู้ว่า 1 ปี จะมีเงินเก็บพอเรียนไหม


    ความฝันคือ อยากเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่มากกกกก ตอนเเรกๆก็คิดว่าจะยื่นที่มช. เเต่หลังจากที่รู้ว่าไม่มีเงินเรียนก็เเอบเสียใจอยู่นิดๆ เพราะฐานะทางครอบครัวไม่ได้มีเงินมากมายขนาดนั้นจะพอส่งเรียน ตอนเเรกเราคิดว่ากู้กยศ. เเต่ยายกับเเม่บอกว่าไม่ต้องกู้เพราะจะได้ไม่ต้องใช้หนี้เขา เราก็มีค้านนะเเต่ทำไงได้พูดซะขนาดนั้น ช่วงก่อนจะหาที่เรียนเครียดมากๆ เลยค่ะ ปวดหัวทุกวันร้องไห้บ่อยมาก ในหัวมีเเต่คำถามทำไมเราไม่มีเหมือนเขา ทำไมเราถึงอย่างนั้นอย่างนี้ พอช่วงใกล้สอบมหาลัยก็ประกาศผลรอบพอร์ต เพื่อนได้ที่เรียนกันหมดเเล้วเเต่เรายังไม่มี ส่วนใหญ่เลือกเรียนราชภัฏ,เทคนิค,อาชีวะ ค่ะ
    [ครูยังบอกเลยค่ะว่าคนที่หัวดีๆ กลับไม่ได้เรียน น่าเสียดาย ในห้องเราก็มีคนไม่ได้เรียนต่อ gap year เหมือนกับเรานี่เเหละค่ะ]

    จริงๆเเล้วก็เครียดมานานเเล้วนั่นเเหละ เเต่ทำอะไรไม่ได้เลยตั้งเรียนให้จบม.6 ก่อน หลังจากที่รู้ตัวว่ายังไงตัวเองก็ยังไม่ได้เรียนต่อก็เลยเสิร์ชหามหาลัยที่ค่าเทอมไม่เเพง ก็ได้เจอ ม.รามคำเเหง ลองหาคณะดูเเล้วมีคณะที่เราอยากเข้าค่ะ เราก็เลยบอกเเม่ "เเม่หลังจากที่หนูทำงานมีเงินเก็บ หนูเรียนที่ม.รามนะ ค่าเทอมไม่ค่อยเเพงดี" เเม่ก็ไม่ได้พูดอะไร เเต่โชคดีทางบ้านไม่ได้บังคับว่าต้องเรียนคณะนั้นคณะนี้นะ เอาตามที่เราอยากเรียน เเต่..มันก็มากดดันที่ตัวเองนี่เเหละ เครียดอีกเเล้ว!!กลัวเรียนไม่ได้ ก็คิดอีกเราจะมาทางนี้เเน่เหรอ (ค่อนข้างชอบทางภาษาเเต่เกรดที่ได้ก็อยู่ในระดับพอดีเเต่พฐ.ยังไม่เเน่นพอ) ชักลังเล
  
    ลองส่งเกรดที่จบม.6 สดๆร้อนๆไปให้น้าดู น้าบอกเก่งมาก โอ้ยไอเราก็ภูมิใจที่ไม่เคยทำให้ครอบครัวผิดหวัง(ตั้งเเต่เรียนมาจนจบม.6 ก็ไม่เคยติด 0,ร,มผ นี่คืออีกสิ่งหนึ่งที่ภูมิใจในตัวเอง) เเต่มันจะมาหวังก็ตรงนี้เนี่ยเเหละ จบม.6ทำงานสักปีนึง เเล้วค่อยเรียนต่อ "เข้าธรรมศาสตร์นะA" (นามสมมติฐาน)
โห่ เข่าทรุดงานงอกไหมละทีนี้ ตรูจะทำได้ไหมเอ่ย?? น้าบอกว่า"ได้" เเต่ใจเราห่อเหี่ยวไปเเล้ว5555 เห้อ เครียดอีกนั่งคิดไปคิดมาจะติดกับเขาไหมเนี่ยเงินทองก็ไม่ค่อยมีค่าเทอมก็สูง ต้องไปสอบอีกยื่นคณะสาขาที่จะเรียนอีกตุยยยเเน่ เสียเงินเพิ่มอีก


   หื้มมม ถอนหายใจรัวๆ เเต่ก็เอาเถอะเลือกในสิ่งที่เรามีดีกว่าต้นทุนชีวิตคนเรามันไม่เท่ากันทางนั้นมันดูสูงเกินไป เอื้อมไม่ถึงหรอก เเต่ก็เชื่อเรื่องความพยายามที่จะเรียนม.รามถึงจะได้ยินมาพลางๆ ว่าม.รามจบยากเเต่ฉันจะต้องจบได้เเน่ ปริญญาใบเเรกของบ้านต้องทำให้ได้!!


   **คณะที่อยากเรียน คือ คณะมนุษยศาสตร์ สาขาภาษาอังกฤษ ค่ะ**


  (เเต่ก็ไม่รู้ว่าในอีกปีสองปีที่ทำงานความคิด ความชอบ จะเปลี่ยนใจเรียนคณะอื่นไหม
เลิกเครียด เลิกคิดมาก ทำในทุกๆวันนี้ให้ดีที่สุด เลือกผิดก็เลือกใหม่)


   ฝากถึงเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ คนมีชีวิตเหมือนๆ กันในตอนนี้ถ้าหากเข้ามาอ่านเเล้ว ขอให้คุณเข้มเเข็งมากๆนะคะ หากำลังใจเราสู้เพื่ออะไร ทำเพื่อใคร เอาสิ่งนั้นมาเป็นเเรงผลักดัน อย่ากังวัลมากถึงจะช้ากว่าคนไปไม่กี่ก้าว เเต่สุดท้ายยังไงเส้นทางของเราต้องประสบความสำเร็จเช่นเดียวกัน

เขียน : 29 มีนาคม 2566