ลมระบัด พัดไหว ไผ่ผวา
สะท้านฟ้า ห้วงหาว เดือนดาวดับ
เหล่าสกุณ หุนหัน ครืนครั่นกลับ
สู่รังรับ ลูกน้อย เจ้ากลอยใจ
"
แล้วความมืด รายรุม ครอบคลุมหล้า
อนาถา อนาคต ไม่สดใส
โคมระย้า เอนโอน โยนแกว่งไกว
กระท่อมไผ่ ระกำ ร่ำร้องโฮ
""
ไร้เสียงแคน สนาน เนิ่นนานแล้ว
กระท่อมร้าง ข้างแนว แถวโสน
นั่งเหม่อมอง ท้องนา นัยต์ตาโต
แสงไฟโล่ เขม่า ใครเผาฟาง
"""
ทุกค่ำคืน ทึกทัก หนักผวา
2.5 PM ฝุ่น อรชุนสร้าง
เขม่าจับ คับขัน กันทั้งบาง
เผาหญ้าฟาง หน้านี้ ไม่ดีเลย ฯ
""""
**** เขม่าจับ ****