ต้องบอกก่อนเลย ว่าตอนนี้เราอายุ 31 ส่วนแฟนเราอายุ 30
เข้าประเด็นเลยนะคะ คบกันได้3ปีแล้ว แต่ตลอดระยะเวลา3 ปี สิ่งที่เราต้องเจอคือ
ความหึงหวง สำหรับคนอื่นเราไม่แน่ใจว่ามันมากไปหรือเปล่า แต่สำหรับเรา มันมากเกินไป
1.ไม่ว่าจะไปไหนมาไหนแม้แต่เข้าร้านสะดวกซื้อทั่วไป ก็จะโดนถามว่า เจอใครไหม มีกี่คน หนุ่มกี่คน อายุราวๆเท่าไร แรกๆเราก็ตอบนะ แต่หลังๆเราเหนื่อยอ่ะ ทำไมต้องถามทุกคน และต้องอยู่ในสายโทรศัพท์ตลอด แม้แต่ พนักงานร้านก็ถามว่าหล่อไหม หนุ่มไหม คือเราโดนคำถามแบบนี้ทุกวัน ย้ำว่าทุกวัน
2.ร้านข้าว ก็เช่นกัน เช่น ถึงร้านข้าวก็ต้องบอก คนเยอะไหม พอตอบ ไม่เยอะ กลับโดนถามกลับว่า ไม่จริงหรอก เที่ยงแล้วคนไปไหนหมด คือแบบ อยากตอบกลับไปว่า ตูจะไปรู้ไหมฟ่ะ อ่ะ อีกอย่าง มีคนนั่งอยู่กี่โต๊ะ โต๊ะนั้นมีใครบ้าง มีหนุ่มไหม อายุราวๆเท่าไร แก่ยัง เขามองไหม คือเราโดนคำถามแบบนี้ทุกวัน ย้ำว่าทุกวัน ที่เราออกไปกินข้าว อย่าเพิ่งด่าเรานะว่าเราทนอยู่ทำไม เราสำนึกไม่ทัน
3.ที่ทำงานของเรา ก็เช่นกัน ต้องบอกก่อนเราทำงานเกี่ยวกับ ทางสาธารณสุข ซึ่งสิ่งที่เราต้องเจอคือ คนไข้ ก็ไม่วายจ้ะ คนไข้มีผู้ชายไหม หนุ่มไหม แก่ไหม กี่คน เขามองมาไหม ไม่ชอบเลยอ่ะ ซึ่งเรื่องนี้เราเคยอธิบายไปแล้วว่า มันคือหน้าที่ของเรา เราต้องพบเจอคนไข้มันคืองาน แต่ก็นั่นแหละ ทะเลาะตามระเบียบ เหมือนจะเข้าใจ แต่เราก็มีปัญหากันมาเรื่อยๆ
4.เวลาอยู่ในสายโทรศัพท์ แล้วแบบมีใครส่งไลน์มา มันก็จะดังไปถึงปลายสายด้วย อ่ะ เอาอีกละ ใครส่งไรมาจัง ส่งมาทำไม พอเราตอบอ่อน้องที่ทำงานส่งเรื่องผีมาให้ดู กลับถูกมองว่า จะส่งมาทำไมหนักหนาแต่เช้า เอ้า อิหยัง เดือดร้อนเพื่อ สรุปไม่เชื่อเรา คิดว่าคนอื่นส่งไลน์มา บอกให้เราแคปหน้าจอโทรศัพท์ส่งไป อ่ะเราก็โง่ทำตามนะ ส่งไป แล้วไงเงียบจ้า เปลี่ยนเรื่องคุย ปล่อยให้เรารู้สึกแย่กับสิ่งนั้นอยู่คนเดียว แล้วเราเลยตัดสินใจพูดเลยว่า ถามไรหน่อยสิ ทำไมไม่เชื่อใจเราเลยหรอ กลับโดนคำพูดอะไรรู้ไหม "แค่นี่แคปไม่ได้เลยหรอ มันจะตายเลยหรอ" เราก็อึ้งนะ เราแค่พยายามอธิบายความรู้สึกที่เราได้รับ ทำไมเรากลับโดนแบบนี้
5.ฟังดูบางท่านอาจคิดว่าเรา เป็นคนที่เจ้าชู้ เขาถึงไม่เชื่อใจใช่ไหม ไม่เลยค่ะ ตลอดเวลา 3 ปีเราไม่เคยนอกใจ ไม่เคยแม้แต่ไปคุยกับคนอื่น หลี่กเลี่ยงที่จะเจอ ผู้ชายด้วยซ้ำ เราพยายามทุกอย่างให้เขาเชื่อใจ แต่สิ่งที่เราได้กลับมาคืออะไรก็ไม่รู้
6.มาถึงตอนที่อยู่ด้วยกันบ้างนะคะ ตอนอยู่ด้วยกันเขาดูแลเราดีมาก มากจนกลายเป็นคนละคน เวลาห่าง มันดีจนทำให้เรา ออกมาไม่ได้เลยอ่ะ เขาเขียนย้ายกลับมาเพื่อจะอยู่ใกล้เรา มันเหมือนเป็นตัวดึง ชีวิตเราไว้เลย รู้สึกผิดที่ทำให้เขาต้องย้ายมา
แต่ล่าสุดตอนนี้ เรามาถึงจุดที่เราไม่ไหวแล้วอ่ะ เราเลยไลน์ไปหา จริงๆ เราทะเลาะเรื่องพวกนี้กันมาตลอดนะคะ แบบ 3 วันดี 4 วันทะเลาะไรงี้
วันนี้เราเลยไลน์ไปขอโทษ สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ขอโทษที่ให้ย้ายมา แต่คำตอบที่เราได้กลับมาคือ (ถ้าเรื่องแค่ทะเลาะเมื่อเช้า แล้วต้องเป็นแบบนี้ก็ตามนั้น อยากไป ไปเลย ตามนั้น ไม่ต้องขอโทษที่ให้ย้ายกลับเพราะทำใจละ เดี๋ยวหาทางย้ายกลับคืนได้ แล้วบอกเลยนะ ถ้าไปแล้วไม่ยินดีรับกลับ จะเดินหน้าต่อ) สิ้นสุดคำพูดนี้ เราหยุดเลยค่ะ ทำตาไหลแล้วเดินขึ้ันมาทำงาน สำหรับทุกท่านคิดว่าเราควรไปทางไหนต่อดี
มีแฟนขี้หึงมากๆ
เข้าประเด็นเลยนะคะ คบกันได้3ปีแล้ว แต่ตลอดระยะเวลา3 ปี สิ่งที่เราต้องเจอคือ
ความหึงหวง สำหรับคนอื่นเราไม่แน่ใจว่ามันมากไปหรือเปล่า แต่สำหรับเรา มันมากเกินไป
1.ไม่ว่าจะไปไหนมาไหนแม้แต่เข้าร้านสะดวกซื้อทั่วไป ก็จะโดนถามว่า เจอใครไหม มีกี่คน หนุ่มกี่คน อายุราวๆเท่าไร แรกๆเราก็ตอบนะ แต่หลังๆเราเหนื่อยอ่ะ ทำไมต้องถามทุกคน และต้องอยู่ในสายโทรศัพท์ตลอด แม้แต่ พนักงานร้านก็ถามว่าหล่อไหม หนุ่มไหม คือเราโดนคำถามแบบนี้ทุกวัน ย้ำว่าทุกวัน
2.ร้านข้าว ก็เช่นกัน เช่น ถึงร้านข้าวก็ต้องบอก คนเยอะไหม พอตอบ ไม่เยอะ กลับโดนถามกลับว่า ไม่จริงหรอก เที่ยงแล้วคนไปไหนหมด คือแบบ อยากตอบกลับไปว่า ตูจะไปรู้ไหมฟ่ะ อ่ะ อีกอย่าง มีคนนั่งอยู่กี่โต๊ะ โต๊ะนั้นมีใครบ้าง มีหนุ่มไหม อายุราวๆเท่าไร แก่ยัง เขามองไหม คือเราโดนคำถามแบบนี้ทุกวัน ย้ำว่าทุกวัน ที่เราออกไปกินข้าว อย่าเพิ่งด่าเรานะว่าเราทนอยู่ทำไม เราสำนึกไม่ทัน
3.ที่ทำงานของเรา ก็เช่นกัน ต้องบอกก่อนเราทำงานเกี่ยวกับ ทางสาธารณสุข ซึ่งสิ่งที่เราต้องเจอคือ คนไข้ ก็ไม่วายจ้ะ คนไข้มีผู้ชายไหม หนุ่มไหม แก่ไหม กี่คน เขามองมาไหม ไม่ชอบเลยอ่ะ ซึ่งเรื่องนี้เราเคยอธิบายไปแล้วว่า มันคือหน้าที่ของเรา เราต้องพบเจอคนไข้มันคืองาน แต่ก็นั่นแหละ ทะเลาะตามระเบียบ เหมือนจะเข้าใจ แต่เราก็มีปัญหากันมาเรื่อยๆ
4.เวลาอยู่ในสายโทรศัพท์ แล้วแบบมีใครส่งไลน์มา มันก็จะดังไปถึงปลายสายด้วย อ่ะ เอาอีกละ ใครส่งไรมาจัง ส่งมาทำไม พอเราตอบอ่อน้องที่ทำงานส่งเรื่องผีมาให้ดู กลับถูกมองว่า จะส่งมาทำไมหนักหนาแต่เช้า เอ้า อิหยัง เดือดร้อนเพื่อ สรุปไม่เชื่อเรา คิดว่าคนอื่นส่งไลน์มา บอกให้เราแคปหน้าจอโทรศัพท์ส่งไป อ่ะเราก็โง่ทำตามนะ ส่งไป แล้วไงเงียบจ้า เปลี่ยนเรื่องคุย ปล่อยให้เรารู้สึกแย่กับสิ่งนั้นอยู่คนเดียว แล้วเราเลยตัดสินใจพูดเลยว่า ถามไรหน่อยสิ ทำไมไม่เชื่อใจเราเลยหรอ กลับโดนคำพูดอะไรรู้ไหม "แค่นี่แคปไม่ได้เลยหรอ มันจะตายเลยหรอ" เราก็อึ้งนะ เราแค่พยายามอธิบายความรู้สึกที่เราได้รับ ทำไมเรากลับโดนแบบนี้
5.ฟังดูบางท่านอาจคิดว่าเรา เป็นคนที่เจ้าชู้ เขาถึงไม่เชื่อใจใช่ไหม ไม่เลยค่ะ ตลอดเวลา 3 ปีเราไม่เคยนอกใจ ไม่เคยแม้แต่ไปคุยกับคนอื่น หลี่กเลี่ยงที่จะเจอ ผู้ชายด้วยซ้ำ เราพยายามทุกอย่างให้เขาเชื่อใจ แต่สิ่งที่เราได้กลับมาคืออะไรก็ไม่รู้
6.มาถึงตอนที่อยู่ด้วยกันบ้างนะคะ ตอนอยู่ด้วยกันเขาดูแลเราดีมาก มากจนกลายเป็นคนละคน เวลาห่าง มันดีจนทำให้เรา ออกมาไม่ได้เลยอ่ะ เขาเขียนย้ายกลับมาเพื่อจะอยู่ใกล้เรา มันเหมือนเป็นตัวดึง ชีวิตเราไว้เลย รู้สึกผิดที่ทำให้เขาต้องย้ายมา
แต่ล่าสุดตอนนี้ เรามาถึงจุดที่เราไม่ไหวแล้วอ่ะ เราเลยไลน์ไปหา จริงๆ เราทะเลาะเรื่องพวกนี้กันมาตลอดนะคะ แบบ 3 วันดี 4 วันทะเลาะไรงี้
วันนี้เราเลยไลน์ไปขอโทษ สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ขอโทษที่ให้ย้ายมา แต่คำตอบที่เราได้กลับมาคือ (ถ้าเรื่องแค่ทะเลาะเมื่อเช้า แล้วต้องเป็นแบบนี้ก็ตามนั้น อยากไป ไปเลย ตามนั้น ไม่ต้องขอโทษที่ให้ย้ายกลับเพราะทำใจละ เดี๋ยวหาทางย้ายกลับคืนได้ แล้วบอกเลยนะ ถ้าไปแล้วไม่ยินดีรับกลับ จะเดินหน้าต่อ) สิ้นสุดคำพูดนี้ เราหยุดเลยค่ะ ทำตาไหลแล้วเดินขึ้ันมาทำงาน สำหรับทุกท่านคิดว่าเราควรไปทางไหนต่อดี