ถ้าแบบดั้งเดิมเลย มีบ่อน้ำกับขันน้ำ เอาตรงๆมันยากนะครับที่จะตักน้ำแล้วราดให้ไม่โดนรองเท้า
ถ้าเป็นชักโครกนั่งสบาย ขันเอาเข้ายากมากๆๆ 
ต้องเป็นแบบนั่งยองๆ ซึ่งเมื่อยขา มันทรมานมาก โดยเฉพาะกับคนที่มีปัญหา หลัง ข้อเข่า ออกแรงมากไม่ได้ มันคือสิ่งที่สุดจะไม่ universal
ไม่พอแค่นี้ การใช้ขันยังทำให้มือเลอะอึอีก

หลายคนอาจจะเลือกวิธีพกทิชชู่ไปเองสำหรับใช้ในห้องน้ำขัน
แล้วใช้ทิชชู่ แต่ปัญหาคือทิชชู่มันสากมาก
แล้วอึเอง บางทีมันเหลวมาก เลอะมาก เอาทิชชู่เช็ดกี่ทีๆก็ออกมาไม่ขาว
คงไม่มีใครกล้าใส่กางเกงไปทั้งแบบนั้นหรอกใช่มั้ยครับ
ก็เช็ดมันไปเรื่อยๆ บางทีเช็ดจนเจ็บถลอกเลือดซิบ ยังไม่หมด
บางทีเข้าห้องน้ำไป 30 นาที หมดเวลากับการเช็ดไป 23 นาที อึอยู่แค่ 7 นาที

ทางเลือกอื่นคือ ทิชชู่เปียก (Wet wipe)
ซึ่งผมจะต้องมีติดตัวตลอดเวลา
นัดเจอเพื่อนงี้ก็เอาใส่กระเป๋าสะพายไป มีติดตัวไว้สบายใจดี
ซึ่งมันดีมากๆ แต่ก็แพงมากๆ มันจึงไม่ใช่ทางเลือกที่ดีเท่าไหร่

ส่วนห้องน้ำที่มีทิชชู่ให้ ซึ่งนับได้ว่าเป็น default เลยก็ได้
มันก็มีปัญหาตามที่บอกก่อนหน้ากับทิชชู่

สายฉีดก้น (Bidet Shower)

(ขอบคุณรูปจาก google)

มันคือสิ่งที่ตอบโจทย์มาก และแก้ได้หมดทุกปัญหา
ทำความสะอาดรวดเร็ว อ่อนโยนไม่เจ็บ สะอาดไม่เลอะแฉะ ไม่ต้องออกแรงตักน้ำหนักๆ
ทำงานคู่กับทิชชู่ในการคอยเช็คว่าสะอาดหรือยัง และการทำให้ก้นแห้ง
มันคือเทคโนโลยีชิ้นนึงที่สมควรได้รับรางวัลโนเบล หรือรางวัลอะไรก็ได้ที่เกี่ยวกับงานประดิษฐ์คิดค้น เลยด้วยซ้ำ
แม้แต่เพื่อนฝรั่งที่ผมรู้จักบางคน มาไทยแล้วยังหาซื้อสายฉีดกลับไปบ้านเค้าเลยครับ

กลับมาที่คำถาม
นั่นแหละครับผมเลยแปลกใจ
ทำไมประเทศที่เจริญแล้ว ถึงไม่ใส่ใจตรงนี้เลย
มีให้แค่ทิชชู่ธรรมดาๆ
แถมในแถบนั้น ทิชชู่เปียก เนี่ยคือไม่ได้เป็นที่นิยม แทบจะหาไม่ได้นะเอาตรงๆ
ก็คือถ้าทิชชู่เปียกที่เตรียมไปจากไทยหมด ก็ต้องทนใช้ทิชชู่แห้งๆสากๆ