สวัสดีค่ะ หนูอยู่ม6 เรียนที่กรุงเทพนะคะ ทั้งบ้านมี5คน พ่อ แม่ พี่สาว พี่ชาย แล้วก็หนูค่ะ เกริ่นก่อนเลยว่าบ้านของหนูมีปัญหาตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ คือพ่อเป็นคนที่เสียงดัง ชอบด่า ใช้คำหยาบ ตีลูก(ตอนเด็กๆเขาชอบตีพี่ชายของหนูมากจนตัวเขียวไปหมด) แต่พอโตมาก็ไม่ค่อยตีแล้ว ทำให้หนูเกลียดเขามากๆ เกลียดจนไม่เรียกเขาว่าพ่อเลยค่ะ เวลาจะพูดถึงเขาให้แม่ฟัง จะเรียกพ่อว่าเขาตลอด แต่หนูกับเขาไม่ได้คุยกันมาตั้งแต่ป4แล้วค่ะ แล้วเขาก็เป็นคนที่ทำให้ลูกทั้ง3คนไม่ได้คุยกัน จำได้ว่าตอนเด็กเขาจะสอนตลอดว่าห้ามหนูกับพี่สาวยุ่งกับพี่ชาย เวลาตอนเด็กๆหนูจะไปเล่นกับพี่ชายต้องแอบเล่น ไม่งั้นเขาจะด่า แล้วเวลาตอนเด็กที่ไปต่างประเทศ ทั้งบ้านจะได้ไปแค่4คนทุกรอบ พี่ชายไม่ได้ไป เพราะเขาไม่ยอมให้ไป พี่ชายเลยต้องไปอยู่บ้านนอกกับญาติฝั่งแม่ตลอด หนูก็งงมาตลอดแม่ทำได่ยังไง ยอมทิ้งลูกชายให้อยู่บ้านนอก แล้วตัวเองก็ไปเที่ยว จนหนูก็ไม่ได้คุยกับพี่สาว พ่อมาโดนตลอดจนม6อ่ะ แบบไม่ได่มองหน้า อยู่คนละห้อง ไม่ได้คุยกันแม้แต่คำเดียว ทั้งบ้านหนูคุยแค่กับแม่คนเดียว แม่กับพ่อทะเลาะกันค่อนข้างบ่อย ชอบมีปากเสียงกัน แล้วพอแม่ทะเลาะกับเขา แม่ก็จะไม่คุยกับเขา แล้วพอเขามาคอยเอาใจทีละนิด แม่ก็ยอมกลับไปคุย ไปเที่ยวกับพี่สาว พ่อกัน3คน โดยทำให้หนูเกลียดแม่มากๆ คือไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ไม่เลิกกับพ่อ ทำไมต้องกลับไปคุยกับเขาตลอด ทั้งที่เขาก็มาก เขาชอบด่าแม่ต่อหน้าว่าโง่ ควาย ด่าญาติพี่น้องแม่ แต่แม่เอาแต่เงียบไม่ตอบอะไรไป ทำไมถึงไม่ตอบ แล้วหนูก็รักแม่เพราะทั้งบ้านคุยแค่กับแม่มาตลอด พอเห็นแม่ไปยุ่งกับคนที่เกลียดเลยไม่ชอบแม่ จนมันก็เป็นแบบนี่มาเรื่อยๆจนหนูม6อ่ะ เมื่อช่วงม4จำได้ว่าพ่อกับแม่ทะเลาะกันหนักมาก จนแม่ย้ายออกมาไปอยู่บ้านนอกกับญาติโดยทีาเอาหนูกับพี่ชายไปด้วย จำได้ว่าหนูมีความสุขมากๆๆ ไม่ต่องเจอหน้าเขากับพี่สาว จนกระทั่งพอเปิดเทอมมา หนูไปเรียนวันแรก เขาดันมาหาที่โรงเรียน จะมารับกลับบ้าน หนูก็ไม่ยอมกลับ โทรเรียกแม่มาที่โรงเรียน แล้วตอนนั้นเขาก็มาอาละวาด ต้องเรียกครูมาหลายคน หนูก็ร้องไห้ไม่อยากเจอหน้า ไม่อยากได่ยินเสียง อึดอัดมากๆ จนแม่บอกว่าจะให้โอกาส แล้วจะย้ายกลับไปอยู่เหมือนเดิม ตอนนั้นหนูเกลียดแม่ที่สุดเลย หนูร้องไห้แทบเป็นแทบตาย ช่วงเวลาที่ไม่มีเขาหนูมีความสุขมาก มันเหมือนแม่เลือกผัวมากกว่าลูกสาวตัวเอง ทั้งที่รู้ว่าเขา กลับไปก็ต้องโดนแบบเดิม ก็ยังจะกลับ หนูเครียดมากบ่นอยากตายร้องไห้คนเดียวตลอด แต่ก็ไม่กล้าฆ่าตัวตายเพราะคิดว่าพึ่งจะ16มีอะไรที่ยังอยากทำอีกเยอะ แล้วก็อยู่แบบนี่มาเรื่อยๆ โดยที่หนูก็คุยแค่กับแม่คนเดียว จนมาปัจจุบันค่ะ เมื่อประมาณ5เดือนที่แล้วได้ พ่อแม่ทะเลาะกันอีกรอบ แล้วเขาก็ไม่ได้พูดคุยกันเลยเป็นเวลา4เดือน แต่ก็ยังอยู่บ้านเดียวกันนะคะ คือแยกห้องนอน ไม่มองหน้ากัน หนูนอนกับแม่ ส่วนพีาสาวเป็นลูกรักพ่อก็นอนกับพ่อ พี่ชายก็นอนโซฟา แล้วหนูโคตรมีความสุข ไม่มีใครมานั่งยุ่ง มาบังคับ มาสนใจ อยากทำอะไรก็ทำ หนูมีความสุขมากๆ จนอยู่ดีๆเขาก็มาคุยกับแม่ ขอคืนดีแล้วหลังจากนั้น ก็ทะเลาะกันมีปากเสียงทุกวันเพราะแม่เกลียดเขามาก หนูก็เลยบอกแม่ว่าเชื่อเถอะยังไฃแม่ก้จะกลับไป มันเปนแบบนี้กี่รอบ แม่ก้บอกว่าไม่กลับไปดีหรอก หน้ายังไม่อยากมอง หนูเลยเชื่อสนิทใจส่าจะกลับไปคุยกันได้ไง ในเมื่อไม่ได้คุยกันนานมาก จนเขาเริ่มเข้ามาหาแม่ทีละนิด ให้เงิน เอาใจ รู้ตัวอีกทีแม่ก็ออกไปข้างนอกกับเขา อยู่ข้างนอกคุยเล่นกัน ทั้งที่ตอนทะเลาะกันแม่ด่าเขาให้หนูฟังแทบเป็นแทบตายบอกว่าไม่ชอบหน้าไม่อยากเห็น เรื่องที่หนูอยากถามคือจนช่วงหลังมาหนูก็ทะเลาะกับแม่เกือบทุกวันว่าไหนบอกจะไม่กลับไปคุยทำไมทำแบบนี้ แม่ก็บอกว่าไม่ได้อยากคุย เขาก็บังคับให้คุย แต่มันไม่ได้บังคับค่ะ ดูก็รู้ว่าแม่สมัครใจ เพราะตอนแรกหลังจากทะเลาะแม่เสียงแข็งกับเขามาก แต่ตอนนี้เสียงโคตรอ่อนเลย แล้วมันก็เป็นแบบนี่มาเรื่อยๆ จนเมื่อคืนแม่ก็ไปอยู่ห้องรับแขกดูทีวีกับพี่สาวกับเขา จน5ทุ่มก็ไม่เข้ามา หนูก็เสียใจมากไปร้องไห้หนักมากที่ระเบียง คิดจะกระโดดลงไปไม่อยากทนอยู่แบบนี้ แต่มันก็พึ่ง16ปี แล้วแม่ก็เข้ามาเจอ หนูก็เถียงกับแม่เล่าทุกอย่าง แม่ก็มาด่าว่าหนูเอาแต่ใจ จะให้ทำตามใจได้ยังไง นี่เป็นเรื่องธรรมชาติ หนูเลยบอกว่าแล้วทำไมตอนทะเลาะกันแม่บอกว่าไม่อยากยุ่งกับเขา ตอนนี้ไปหาเขาทำไม แม่ก็บอกว่ามันปกติ ก็ต่องมีทะเลาะกันบ้าง แต่นี่เขามาขอโอกาส ทำไมแม่ถึงโง่ซำ้โง่ซ้อน พอทะเลาะเขาก็ด่าแม่ว่าโคตรโง่คิดไม่ได้ โง่ๆๆๆๆๆ แม่ก็เกลียดเขา พอเขามาขอคืนดี จะไม่ทะเบาะแล้ว แม่ก็กลับไปทิ้งหนูไว้อยูาคนเดียว ส่วนตัวแม่ก็ออกไปใช้ชีวิตกับพี่สาวกับเขา มันเปนแบบนี่มาตลอด ที่สงสัยคือที่หนูร้องไห้มาตลอดเพราะไม่อยากให้แม่ไปยุ่งกับคนที่หนูเกลียด แต่แม่ดันไปเข้าข้างคนที่ทำร้ายหนูมาตลอด16ปี แถมยังมาด่าหนู  ทั้งที่ช่วงที่แม่ไม่คุยกับเขา แม่ไม่เคยด่าหนูเลย พอดีกับผัวก็มาด่าลูกแทน มาด่าหนูไม่พอแถมยังเอาไปบอกเขา จนทำให้วันนี้ตอนเช้าหนูกำลังจะไปใส่รองเท้าออกบ้านไปโรงเรียน เขาก็มาด่าหนูมาตะคอกว่าเป็นอะไร ทำอะไรให้แม่เดือดร้อน(ทั้งที่หนูแค่ร้องไห้กับตัวเองแท้ๆ) เขาก็บอกให้หนูตอบ ถ้าไม่ตอบกูจะตบ แล้วแม่ก็ได่แต่ยืนฟังเฉยๆ ไม่เคยปกป้องหนูเลย เอาแต่เงียบเป็นใบ้อยู่ได้ จริงๆเมื่อปีก่อนเขาเคยจะง้างมือตบหนูแล้ว พอหนูไปบอกแม่ แม่ก็บอกว่าแล้วเขาตบหรือยัง หนูช็อคกับคำตอบมาก ทั้งที่แม่เป็นคนที่หนูรักที่สุดแล้ว ต่อที่เขาด่าตอนเช้านะคะ เขาก็ด่า หนูก็พูดอะไรไม่ออกตอนนั้นมันนำ้ตาไหลไม่หยุดไม่อยากมองหน้าด้วยซำ้ เขาก็ด่าว่าพอเขากับแม่ทะเลาะกันมีความสุข แต่พอแม่มาอยู่กับกู ก็ทุกข์ใช่ไหม อยากให้แม่อยู่กับใช่ไหม หนูเลยบอกว่าใช่ เขาก็พูดบอกคนในบ้างว่า มาดูสิมันโคตรเห็นแก่ตัวเลย แล้วแม่ก็มาห้ามบอกจะไปส่งหนูไปโรงเรียน แล้วระหว่างทางหนูก็ร้องไม่หยุด แม่ก็ด่าว่าจะร้องอะไรนักหนา ทั้งที่เรื่องทั้งหมดเป็นเพราะหนูไม่อยากให้เขาไปยุ่งกับแม่ พอถึงโรงเรียนเจอเพื่อนหนูก็ร้องไม่หยุด ร้องไห้จนตาบวมไม่ได้เรียนทั้งวัน ไม่อยากกลับบ้าน รู้ว่สกลับมาถึงยังไงก็โดนด่า เพื่อนก็ด่าแม่หนูว่าทำไมทำแบบนี้เห็นผัวดีกว่าลูก จนสุดท้ายพอกลับมาถึงบ้าน แม่ก็ยังอยูาข้างนอกกับเขาเหมือนเดิมค่ะ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่สนใจลูกตัวเองว่าสภาพจิตใจ แค่ไหน เป็นแบบนี่หลายรอบมากๆ ที่พอดีกันก็ทิ้งหนูไปอยู่กับเขากับพี่สาว หนูโคตรเกลียดแม่เลยค่ะ สัญญาว่าถ้าจบม6ไป มีมหาลัย จะไม่วนกลับมาหาคนในบ้านนี้อีกเลย ไม่รู้จะมีใครอ่านจนจบไหมเพราะยาวมาก อยากจะขอบคุณล่วงหน้านะคะ🙏🏻 แต่สุดท้ายนี่หนูก็ไม่เกลียดแม่นะคะเพราะรักมาตลอด แต่เกลียดเวลาที่แม่ไปอยู่กับเขา มีความสุขหัวเราะเล่นกัน ทั้งที่เขาเป็นคนทำร้ายจิตใจหนูมาตลอด