อยากตามหาผู้หญิงคนนึงที่นั่งรถทัวร์นครชัยเเอร์ อุบล-ระยอง รอบทุ่มครึ่ง เมื่อวันที่ 20 มีนาคม 2566 ครับ  เธอไว้ผมยาวย้อมผมสีชมพู ใส่เสื้อยืดเเขนสั้นสีขาว คือเรา2คนนั่งติดกันครับ ท้ายๆรถ เธอนั่งติดหน้าต่าง ผมไม่ได้เห็นหน้าเธอชัดๆครับ เพราะผมไม่ได้ตั้งใจมอง อาจจะมองไปข้างกระจกเเล้วเหลือบเห็นหน้าเธอนิดนึง เเต่รู้ว่าเธอหลับอยู่ พอช่วงเวลาเริ่มดึก ผมเริ่มง่วงเเละหลับไป ซึ่งเธอก็หลับอยู่เช่นกัน เเต่ผมไม่ได้หลับสนิทครับ ยังรู้สึกตัวอยู่บ้าง หลับไปสักพักผมรู้สึกว่าเธอหลับเอาหัวมาชนกับหัวผม ผมไม่กล้าเอาหัวออกครับ กลัวเธอจะตื่น สักพักเธอก็เอาหัวมาซบไหล่ผมครับ ตอนนั้นรู้สึกหวั่นไหวเเปลกๆ จนกระทั่งลงจากรถ ผ่านมาอาทิตย์นึงผมยังรู้สึกหวั่นไหวกับเธอยังนึกถึงเธออยู่ เเม้เธอจะรู้ตัวหรือไม่รู้ตัวก็ตาม เเอบเสียดายที่ไม่ได้คุยกันเลยสักประโยคหรือขอช่องทางของเธอไว้ เเต่อยากให้เจ้าตัวเข้ามาอ่านก็ยังดีครับ สิ่งที่ผมอยากจะบอก