เอาจริงตั้งกระทู้แบบนี้ก็สมควรโดนด่าอยู่หรอก แต่เอาจริงๆ การกระทำแต่ละอย่างอ่ะ ย่อมมีเหตุผลของมันอยู่แล้วล่ะ แต่อยู่ว่าคนมองจะมองยังไง นี่เป็นคนที่หัวร้อนมาก ขี้หงุดหงิดและขี้รำคาญ แต่ถามว่าเหตุเกิดจากอะไร เอาจริงๆตั้งแต่ปี 1 อ่ะ ชอบมีคนแกล้งเยอะบ่อยๆ เริ่มอารมณ์เสียล่ะพูดตรงๆ ทั้งแซวทั้งว่านี่ก่อนแล้วนี่เป็นประเภทที่เวลาโต้กลับจะไม่โต้เวลานั้นอ่ะ เมื่อถึงเวลาจะโต้ จะทำให้ดูเป็นคนร้ายๆไปเลย ทั้งที่โดนกระทำมาก่อน คนโดนมันจะพูดแค่ว่ากูทำอะไรให้หรือยัง ไหนพูดมา ณ วินาทีนั้นอย่างที่บอก ก็คือจำเหตุการณ์วันนั้นไม่ได้ จิตสำนึกรู้แค่ว่าต้องเอาคืนตามที่มันทำกันเรา แต่เหมือนมันสะสมเรื่อยๆอ่ะ วีนหลายรอบ จนปี 2 มี 2 งานกลุ่ม กลุ่มแรก ทะเลาะกับเพื่อนแหละ แต่แบบผิดทั้งคู่ คนนึงหัวร้อนไปเพราะแบบเพื่อนทำงานชุ่ยมา แต่อีกคนดูไม่สนใจอะไรเลย แบ่งงานไว้ก็จริงแต่มาดูเพื่อนสักนิด ให้คำแนะนำ หรือแบบเข้าเรียนช่วยเพื่อนหน่อย เวลาทำส่วนที่ยากที่สุดมันเหนื่อยนะ อันนี้จบละ งานกลุ่มที่สองอันนี้ทำสามคน มีปัญหารุนแรงเลยมั้ยก็ไม่ แต่บ่นอาจารย์หนักนิดนึง เพราะเขาลำเอียง พอปีสามหนักจริงจ้า งานกลุ่มประเดิมงานแรกเลย เพื่อนไม่ช่วยทำงานสองคนเลย อันนี้เดือดแบบพลุ่งพล่านตอนที่นัดทำงาน คือเพื่อนบอกมีธุระ แต่ธุระคือพาเพื่อนที่ไหนไม่รู้ไปกดสิว แต่มันเป็นเวลาทำงานอ่ะเนอะ เคไม่เป็นไร เดือดรอบสองคือ นัดทำงานตรงเวลา 12:00 มา 12:30 13:00 ไม่เป็นไร ครั้งสุดท้ายคือเหมือนนี่ทำให้เกือบหมดละ ชี้แจ้งงานไว้ละเอียดยิบรอบคอบ ทำแบบนี้นะ เสร็จในเวลานี้นะ เพื่อนไม่ทำ ขีดจำกัดก็คือไม่ไหวแล้ว ระเบิดจ้า ด่าไม่หยุดเลย เพราะทนมาสักพักละ เวลาว่างของเพื่อนเอาไปตีแบตจ้า ให้เหตุผลว่า แบบเวลาอื่นก็ต้องทำมาหากินไหม อัญเชิญงานให้ขนาดนี้ เดดไลน์ก็มี ตอนแรกอ่ะ นี่ผิดอย่างนึงเลย คือดูเดดไลน์ผิด แต่ยังไงก็ต้องมีงานส่ง 1 อย่างตอนนั้นอยู่แล้ว ก็ทะเลาะกับเพื่อนจนตัดกันเลย เอาจริงมีเรื่องก่อนหน้านั้นด้วยแหละ เราก็เหนื่อยกับมันมาสักพักละ แล้วเราก็ย้ายงานกลุ่มมาอยู่กับรุ่นพี่ อันนี้แหละ มหาชนคนเห็นแก่ตัว คิดหัวข้อให้พี่เขา หาอุปกรณ์ให้พี่เขา ทำงานล่วงหน้าให้พี่เขา คือพี่เขาแค่เช็คว่ามันถูกต้องไหมแค่นั้น ซึ่งนี่ให้เวลารอบคอบที่สุด 1 สัปดาห์คนปกติใช้แค่ 1-2 วัน ปรากฎว่าหายหัวจ้า ตามตัวไม่ได้ เราเลยส่งงานไปก่อน ไม่งั้นจารย์ให้ 0 จนสัปดาห์ที่สองถามว่าทำยัง พี่เขาถามนี่กลับด้วยคำถามที่นี่ถามไป  โอเคไม่เป็นไร จนมีงานใหม่ให้พี่เขาช่วยรอบนี้หายไปเลย ให้งานไปครบละนะ เหลือพี่แก้เฉยๆ เขาก็หายจนงานนี่เสร็จเขาก็กลับมาตอบ แต่เราไม่ทนละ แต่ยังให้โอกาสอยู่นะ แต่เหมือนพี่เขาไม่ใส่ใจถามนี่กลับนี่เลยสุดๆละ ไล่ออกจากกลุ่ม สรุปทำคนเดียว จนมาเจองานกลุ่มใหม่อันนี้เราไม่มีกลุ่มๆ เลยต้องมาอยู่กับคนเห็นแก่ตัว ขาดก็ไม่ได้ เพื่อนไม่ทำงานกันเลย ต่อให้หน้ามืดเวียนหัว ก็ต้องไปเรียน เพราะเป็นงานกลุ่ม พอมานั่งเรียนอาจารย์ให้ทำงานช้ะ เพื่อนในกลุ่มนั่งเล่นเกมทุกคาบ เราก็นั่งทำงานใจจดใจจ่อ นี่ถามว่าไม่ช่วยบ้างหรอ เพื่อนตอบกลับมาทำไมกูต้องดิ้นรนด้วยอ่ะ ในเมื่อมีคนดิ้นรนอยู่แล้ว เราก็ไม่โอเคแหละ แต่ไม่ระเบิดละ แต่กลับมาร้องไห้แทนเพราะงานไม่เสร็จ เพื่อนไม่ให้ความร่วมมือ ทำเดี่ยวก็ไม่ได้ อันนี้ยอมรับว่ามีปัญหากับเพื่อน จนมางานกลุ่มงานสุดท้าย กลุ่ม 11 คน อาจารย์ให้ทำงานอัพเดททุก6 วัน เพื่อนไม่ทำกันเลย ทำอยู่สองคน ที่เหลือไม่ทำ แล้วนี่อัพเดทอาจารย์ไปก็โดนติตลอด เลยเริ่มไม่ไหวละ ทุกสัปดาห์เลย มันทำผิดทุกสัปดาห์เลยอ่ะ เพื่อนคนอื่นไม่อัพไม่คุยกับอาจารย์ส่งผลให้งานมันทำผิด เหมือนกลายเป็นเรารับหน้าคนเดียว เพื่อนไม่เคยโดนอาจารย์ติเลย พอเราไม่เข้าหาอาจารย์ก็ทำผิดกัน แถมบอกเราอีกจะเข้าหาอาจารย์ทำไม อาจารย์เขาไม่รับฟังเหตุผลแบบนี้หรอก แต่แบบถ้าไม่เข้าเพื่อนก็ไม่ทราบงานก็ไม่เสร็จ แล้วเราหัวร้อนหลายคาบมากอ่ะ เพื่อนไม่ทำไม่พอ เรียกเราไปสอน อันนี้ไม่ว่า แต่รบกวนเวลางานเราด้วยอันนี้บอกแล้วนะไม่โอเคแล้วมีปัญหากันจนตัดกัน เอาจริงก็มีหลายเรื่องล่ะ เรื่องที่เราหัวร้อน แต่แบบควรทำป่ะวะงานอ่ะ แต่เรายอมรับผลที่ทำนะ แต่แค่ไม่รู้จะปรับยังไงหลังจากนี้เหมือนกัน มันไม่มีเพื่อนอ่ะ จนมาเจอคนที่เคยสนิทช็อตฟิลว่าแบบเคยทำงานกลุ่มกับใครแล้วประสบความสำเร็จด้วยหรอ นี่แบบอ้าว ก็เคยนะ ถ้าเพื่อนให้ความร่วมมือกันอ่ะ ดูสภาพดิ กลุ่มตัวเองกับกลุ่มอื่น นัดวันมาแต่มานั่งเล่นกัน ฟังเพลงกัน เม้ากัน ใช่เวลาป่ะ บางทีนัดมา ถามหน่อยเหอะมาครบมั้ย แล้วบอกนี่ว่านัดมาแต่ไม่มากัน พอมาแล้วทำไรกันอ่ะ นอนงี้อ่อ เสียเวลาชีวิต