เรทติ้ง ณ วันที่ 26 มีนาคม 2566 (เริ่มเข้าโรง 24 มีนาคม)
iMdb 8.5/10 ติดอันดับหนังยอดนิยม อันดับ 13 และกำลังพุ่งขึ้น

มาส่องเว็บมะเขือเน่ากันสักนิด เว็บนี้นี่คือปกติมีนักรีวิว ปากคอเลาะร้ายมาขยี้จุดอ่อนด้วยฝีปากกา (คีย์บอร์ด) ที่คม เชือดเฉือนมากหน่อย แต่ต้องขอปรบมือให้เพราะหนังเรื่องนี้ ได้รับมะเขือเทศลูกงามไปหลายลูก พร้อมคำอวยที่ไม่เกินจริงเลย  อย่างข้างล่างนี้พอจะแปลได้ว่า

แม้ว่าโลกรอบตัววิกจะขยายออกไป พร้อมกับยอดผู้เสียชีวิตที่เพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดเป็นกราฟเอ็กซ์โป ภาคสี่นี้ย้ำเตือนว่า ขณะที่จำนวนศพนั้นได้ทำคะแนนขึ้นอย่างรวดเร็ว Reeves หรือจอห์นนั้นได้ทำให้เหล่านักฆ่าที่สะสมความโกรธเกรี้ยวมาแสนนานได้ปรากฏชัดออกมามากกว่าที่เคย

ผู้ผลิตหนังก็คงทำให้เห็นว่าพวกเรากำลังอยู่ในการต่อสู้แบบสดๆ ในการ์ตูนที่นองเลือด และจอห์นวิกก็กลายเป็นดั่งซุปเปอร์ฮีโร่

หากคุณคิดว่า หนังจอห์นวิก นั้นจะเป็นหนังแฟรนไชส์ที่หมดมุกแล้วละก็ คุณผิดมหันต์เลย

ภาพรวม การถ่ายทำ 
มีหนังมากมายหลายเรื่องทั้งบู๊ ทั้งคอเมดี้ ที่ถ่ายหลายโลเคชั่นแล้วออกมาดูเป็นสตูดิโอเกิน แต่เรื่องนี้เก็บรายละเอียดดีมาก
แม้แค่รายละเอียดยิบย่อยในญี่ปุ่น ในฝรั่งเศส ในเมกาเอง ล้วนดูสมจริง เหมือนดูแล้วโดนดูดเข้าไปอยู่ตรงนั้นจริงๆ

พระนาง
ส่วนตัวรู้สึกว่าเรื่องนี้เหมือนไม่มีนางเอก แต่เหมือนเป็นคู่ดูโอ้เยี่ยมๆ อย่าง Keanu และ Donnie Yen ซึ่งมีความเดจาวูนึกถึงตอนฉากในตำนานใน The Matrix  ซึ่ง Keanu ตอนนั้นต้องใส่ชุดดำและสู้เป็นคู่กลางอากาศ
้

เต็มอิ่มกับฝีมือบู๊ของทั้งคู่
และไม่ใช่แค่นั้น ยังมีการเปิดเรื่องที่ได้ฟีล ยิปมันนิดๆ แบบเป็นธรรมชาติมาก ไม่ดุแสดงเลย ขออวยมาก Keanu เป็นจอห์นที่ไม่มีใครแทนได้จริงๆ แม้แต่ฉากเลือดสาดที่ตามเก็บเจ้าอ้วนเพื่อให้ได้ตราตระกูลกลับมาก็มีความเหมือนศิลปะการต่อสู้จีนอยู่ไม่น้อย หรือแทรกมากับฉากสู้หน้าบันได้สองร้อยกว่าขั้นอีก
 
มิตรภาพและปรัชญาชีวิตที่แทรกอยู่
สิ่งนึงที่ทำให้ภาคนี้ต่างออกไป ได้อย่างยอดเยี่ยมและน่าจดจำคือ John Wick ถูกทำให้เป็นมนุษย์มากขึ้น เขายังคิดถึงอดีตคิดถึงคนรัก เขาเชื่อใจเพื่อนแม้ไม่กี่คนที่เหลืออยู่และไว้ใจได้ และเขาไม่ได้สู้คนเดียวอีกแล้ว ภาคนี้มีอีกคนนอกจาก Donnie Yen แล้ว คนนึงที่ไม่กล่าวถึงไม่ได้ และได้ทำให้เห็นว่ามิตรภาพ แม้กี่สิบล้านก็ซื้อไม่ได้ นั่นคือ บทของนักแสดงชาวแคนาดา  Shamier Anderson ที่มาพร้อมน้องหมาคู่ใจ 


Uesugi Kenshin quote, 'Those who cling to life, die and those who defy death, live' 
ได้ความ completes each other's sentence ไปอีกเมื่อทั้งคู่ ต่อประโยคกัน และต้องดวล 1 - 1 แบบเลี่ยงไม่ได้ เพราะมีแก้วตาดวงใจเป็นเดิมพัน 

ดนตรีและเพลงประกอบ
ภาคนี้ เทียบกับภาคก่อนๆ นั้น เราขอเพิ่มคะแนนให้ภาคนี้เพราะเลือกเพลงมาได้เหมาะเจาะมาก โดยเฉพาะดนตรีตอนค่าหัวกำลังพุ่งขั้นแต่ละเพลง ส่วนเพลงที่เราชอบและเทใจให้มากสุดในเรื่องนี้คือตอนเพลงขี้นมา จังหวะเฉียดตายที่ไปขอกลับเข้าตระกูลจ้า

...please pray for me I was the black sheep of the family 
You tried to teach me right from wrong 
... Goodbye, papa, it's hard to die When all the birds are singing in the sky
จากเพลง Seasons In The Sun ของ Terry Jacks


ตอนจบของภาคนี้
เนื่องจากมีกระแสวิจารณ์ตอนจบค่อนข้างเยอะ เราเองกลับรู้สึกว่ามันจบแฮปปี้ จบได้ดีเหนือความคาดหมาย มันจะดีขนาดนี้ได้จริงหรือ และไม่ซ้ำซากกับภาคอื่น ไม่ได้คาดเดาได้แบบหนังบู๊บางเรื่อง เห็นความทุ่มเทของทั้งนักแสดงหลัก นักแสดงรอง เอฟเฟก การถ่ายทำ คิวต่างๆ ที่ออกมาลื่นไหล สมเหตุสมผล ไม่อืด ไม่เร่งจนเกินไป ขณะเดียวกันมีปล่อยจังหวะความ suspense กระตุ้นต่อมความอยากรู้ออกมาเรื่อยๆ ให้รู้สึกตื่นเต้นสนุกไปได้อีก

สำหรับเรานั้นจะกลับไปดูรอบสองในโรงอีกแน่นอน

อยากแนะนำให้ทุกคนได้ไปดุในโรงกันนะคะ ยิ่งใครชอบภาพยนตร์แนวนี้ด้วยแล้ว