คือไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกตัวเองเลยค่ะ ต้องบอกว่าเรายังเป็นวัยรุ่นอยู่นะคะ คือตอนเปิดเทอมไปเรียนเราก็จะอยู่กับแฟนตลอด เรียนก็นังกับแฟน กินข้าวด้วยกัน บอกรักกันหอมเล่นกันปกติ แต่พอปิดเทอมเราก็จะไม่ได้เจอกัน เขาก็ไปทำงานช่วยพ่อเขาแทบทั้งวัน ได้คุยกันในแชทแค่ตอนเช้าที่เค้าตื่นแล้วก็ตอนดึกๆที่เขาทำงานเสร็จอะค่ะ แต่เราก็เข้าใจเขานะคะ มีงอแง คิดถึงอยากเจอบ้างแต่ไม่เคยทะเลาะกันเรื่องนี้เพราะต่างคนก็ต่างมีหน้าที่ แต่บางทีเราว่างๆก็เหงาน่ะค่ะ ไปเจอเพื่อนคนนึงในไอจี เราคุยเล่นกันสนุกมาก แล้วดูเหมือนเขาจะแคร์เรามากกว่าเพื่อนเขาคนอื่นๆ ไม่รู้ว่าเขาคิดกับเรามากกว่านั้นมั้ยแต่ความรู้สึกเราบอกแบบนั้น ตลอดที่คุยกันเราก็พยายามคุยให้ไม่เลยเถิด เพราะเราก็มีแฟนแล้วด้วย แต่เราชอบที่จะคุยกับเขานะคะ เรารู้สึกมีความสุข เหมือนที่เรามาคุยกับเขาอาจจะเป็นเพราะเราเหงา มันก็รู้สึกดีที่ได้คุยกับเขา แต่ถ้าวันนึงเขาอยากจะเลื่อนสถานะเราก็คงให้เขาไม่ได้เพราะใจลึกๆแล้วเรารักแฟนเราจริงๆค่ะ ทุกครั้งที่แฟนทักมาเลิกงานแล้วเราจะดีใจยิ้มหน้าบานตลอด แต่คุยกันได้แปปนึงเขาก็นอนแล้ว เราก็จะมาคุยกับเพื่อนคนนี้เพราะว่าเราอยากมีเพื่อนคุยเล่น แต่จากที่เขาคุยมันไม่เหมือนเพื่อนอ่ะค่ะ ก็เลยไม่รู้จะทำไงแล้วจัดการความรู้สึกยังไงดี อยากขอคำแนะนำค่ะ
รักแฟนมากๆแต่รู้สึกคุยกับคนอื่นแล้วรู้สึกดี