คือเราสังเกตหลายครั้งมากๆ เวลาเพื่อนเเฟนชอบชวนไปเที่ยวไหนต่อไหน เขาชอบอยู่กับเพื่อนฝูงมากกว่าเรา มีครั้งนึงเพื่อนเขานัดกันไปเซ็นทรัล พอไปถึง เเฟนเรากะเพื่อนเดินอยู่หน้าเเซวผู้หญิง ขาวบ้าง น่ารักบ้าง คุยเหมือนลืมนึกว่าพาใครมาด้วยเเล้วเราเดินท้ายคนเดียว ไม่มีใครคุยด้วยเลย เล่นเเต่ทรศเเก้เขิน เรียกเเฟนก็ไม่ค่อยตะสนใจมีเเต่คุยกะเเต่กับเพื่อนมากกว่า เราก็ไม่โอเคนะ อย่างน้อยก็จับมือเรียกถามอะไรก็ยังดีกว่าเเบบนี้มันอึดอัดเเปลกๆซึ่งมันหลายครั้งมากๆ กับงานปัจฉิมเพื่อนเเฟน เเฟนบอกให้เราไปเป็นเพื่อนไปรู้จักเพื่อนเขา เราก็บอกเขานะว่า อย่าปล่อยให้เดินคนเดียวนะ ไม่รู้ก็จักใครเลย เวลาเดินก็รอกันด้วยนะ เขาก็ตอบอืมไม่พอถึงวันนั้นก็เหมือนเดิมเดินไม่รอกันเลยเข้าม่ปุ๊บเจอเพื่อนลืมปั๊บ เดินกันเป็นเเก๊ง คุยกันเรื่องนู่นนั้นนี่ ไอ้เราก็เรียกชื่อเขาตลอด เขาก็หันมาเเปบนึงก็หันหนี เเล้วเราอยู่ท้ายสุด ไม่รู้จะทำยังไงต่อเลยย สักพักเขาก็มาบอกว่า ถ่ายรูปคู่เขากะเพือนให้หน่อย  สักพักเขาก็หายไปในเพื่อนฝูงอีก เเล้วล่าสุดงานสงกรานต์เพื่อนเขาจะมาจากต่างจังหวัด เพื่อนเขาก็ถามว่าสงกรานต์จะไป กับเเฟนหรือกับเพื่อน เขาตอบไปว่า กะเพื่อนๆ เพื่อนเเฟนก็ถามว่าเเล้วเเฟนมุงละ มันก็บอกว่าเเล้วเเต่มัน.. ปล.เราเคยบอกเขาไปเเล้วหลายครั้งมาก เเต่เขาตอบมาว่า  มันเป็นเรื่องปกติ กูก็คุยเเบบนี้กะเพื่อนปกติ  อย่ามาห้ามเขา เขาไม่ชอบเวลาเป็นตัวของตัวเองเเล้วมีคนมายังคับให้เลิกทำ