บนเส้นทางจากที่ทำงานกลับบ้าน  เป็นประจำทุกวันที่ฉันจะต้องฟันฝ่ากับการจราจรที่ทั้งติดขัดและคับคั่ง เพราะเป็นออฟฟิศที่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง
แม้จะเหน็ดเหนื่อยเบื่อหน่าย แต่มันคือวิถีชีวิตของคนกรุงเทพฯ ที่ฉันต้องทำใจ

       หลุดออกมาจากย่านสุขุมวิทแล้ว ฉันต้องเลือกถนนทางลัดที่จะเชื่อมกับถนนสายหลักข้างหน้า เพื่อนที่เคยอาศัยติดรถกลับบ้านด้วยกัน จะแกล้งพูดขำๆ ว่า ฉันขับรถซอกแซกอย่างกับแท็กซี่ เพราะทางลัดทุกตรอกซอกซอยทั้งฝั่งซ้ายและฝั่งขวาของถนนสุขุมวิทและลาดพร้าว ฉันเข้าออกได้ทะลุปรุโปร่ง 

       “ยิ่งกว่าแท็กซี่อีกย่ะ” ฉันตอบไป “เพราะคนขับแท็กซี่ที่เพิ่งมาจากต่างจังหวัดไม่รู้จักถนนก็มี ฉันเคยเจอมาแล้ว”

       ถนนที่แคบแต่ทอดตรงนี้ รถทุกคันก็เข้าแถวเป็นระเบียบดี เพราะข้างหน้าเป็นทางแยกที่ไม่มีไฟแดง จำต้องวัดใจกัน ใครเก่งก็ฝ่าไปได้ก่อน ฉันค่อยๆ ขยับตามคันหน้าไปอย่างใจเย็น สำหรับเลนสวนนั้น นานๆ จึงจะมีรถสวนมา พอถนนว่างเช่นนี้จึงมีรถบางคันที่ใจร้อน  แซงขึ้นไปเบียดแทรกข้างหน้า ฉันส่ายหัวอย่างเบื่อหน่ายกับคนพวกนี้เหลือเกิน  

       พอฉันขยับมาถึงใกล้ทางแยก รถเบนซ์ A180 คันเล็กก็แซงขวาขึ้นมาเบียดซ้ายจะมาเสียบหน้าฉัน มีหรือที่ฉันจะยอม โดยเฉพาะรถ SUV คันใหญ่สีดำทะมึนที่ฉันขับด้วยแล้ว เบนซ์คันนั้นก็เลยโดนฉันเบียดเสยจนต้องเบี่ยงหลุดออกไปนอกเลนเกือบครึ่งคัน วกกลับมาใหม่ไม่เป็นเลย

       ฉันหันไปมองหน้าคนขับ เป็นผู้หญิงสาวๆ ฉันจ้องหน้าให้หล่อนจำหน้าฉัน (รถฉันติดฟิล์มบางๆ ) และรถสีดำคันนี้เอาไว้ ว่าอย่ามาทำนิสัยเสียแบบนี้ คนเขาเข้าคิวกันมาเป็น 20 คัน ฉันคิดว่าคนขับรถเบนซ์บางคนนิสัยเสีย หลงตัวเองว่าขับรถแพงแล้วเป็นจ้าวถนนกระมัง เบนซ์ก็เบนซ์เถอะ เจอรถญี่ปุ่นคันสูงใหญ่อย่างฉัน ไม่กลัวแบนติดถนนหรือไง

      มอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์คันหนึ่งที่เห็นเหตุการณ์ขับเลยหน้าฉันไปจอด หันหน้ามาเปิดหน้ากากหมวกกันน็อคแล้วส่งยิ้มให้ฉันพร้อมทั้งยกนิ้วหัวแม่มือให้แสดงอาการชื่นชมที่ฉันดัดนิสัยเบนซ์คันนั้นได้ ฉันยิ้มตอบแล้วขับออกมาสู่ถนนใหญ่ 
 
       ฉันพบว่าไอ้หนุ่มบิ๊กไบค์คันนั้นใช้เส้นทางเดียวกับฉัน บนถนนที่ค่อนข้างโล่งเราเร่งความเร็วสูสีกัน จนมาติดไฟแดงใกล้ๆ กัน ฉันจึงมีโอกาสพิจารณารถของเขา  บิ๊กไบค์คันนี้เท่จริงๆ ยี่ห้อ DUCATI ซะด้วย ราคาน่าจะหลักแสน เวลาเร่งเครื่องเสียงกระหึ่มน่าฟัง ไม่แผดๆ เหมือนพวกที่ไปแต่งท่อไอเสียมา

        ไฟเขียวแล้ว เขาพุ่งทะยานออกไปข้างหน้า ในขณะที่ฉันติดพันอยู่กับถนนที่คับคั่ง ไม่อาจซอกแซกได้อย่างมอเตอร์ไซค์ 

       ฉันเลี้ยวเข้าสู่ถนนที่จะต้องมีการชิงดำชิงแดงกันอีกแล้ว เพราะถนนกว้าง 5 เลน จะถูกบีบให้เหลือแค่ 3 เลน แถมยังเป็นถนนที่มีรถเมล์เยอะมาก เจอแบบนี้ต้องใครดีใครได้ ไม่มีคิวหรือมารยาทใดๆ นอกจากมีน้ำใจแบ่งๆ กันไป รถเมล์ที่อยู่เลนซ้ายแทรกทะลุทะลวงฝ่าออกไปเลนขวาสุด เพราะเป็นเลนที่คล่องตัวที่สุด รถเมล์เบิกทางให้แล้ว ก็ต้องตามๆ แล้วฉันก็ได้จังหวะเข้าไปเสียบหน้ารถเมล์ที่ยังอุ้ยอ้ายอยู่ แต่ถึงไม่มีรถเมล์ช่วยนำทางฉันก็ต้องฝ่าเลนด้วยตัวเองแบบนี้ทุกวัน

     เคยมีเพื่อนผู้ชายที่อาศัยรถมา หันมามองหน้าแล้วบอกว่า “ฝีมือจริงๆ”

     “ขับแบบนี้ทุกวันมายี่สิบปีแล้ว” ฉันตอบ ใครที่ทำอะไรซ้ำๆ มานานปี ทักษะย่อมเกิด

       และโดยเฉพาะรถคันนี้ เจ้าดำอยู่รับใช้ฉันมาเกินสิบปีแล้ว ฉันมักจะซบหน้าลงกับพวงมาลัยแล้วบอกรักเขาทุกวันและจะไม่เปลี่ยนไม่ขาย แม้จะมีรถออกใหม่ที่สวยจนน้ำลายหกก็ตาม 

      ฉันรักรถของฉันจริงๆ นะ เขานำพาให้ฉันรอดปลอดภัยมาทุกเหตุการณ์ อีกทั้งสีดำเป็นสีถูกโฉลกของฉันอีกด้วย เลขทะเบียนที่ไม่ได้ไปขอเลขสวยอะไร แต่เผอิญได้ตัวเลขที่เป็นมงคลสำหรับฉัน ถูกล็อตเตอรี่มาหลายงวดแล้วตั้งแต่มีเขา  เวลาที่ฉันขึ้นไปนั่งหลังพวงมาลัย ฉันรู้สึกเหมือนกับรถคันนี้เป็นส่วนหนึ่งของร่างกายฉัน กันชนหน้าเหมือนหัวเข่าฉัน ที่ฉันจะกะระยะห่างจากคันหน้าได้แม่นยำเสมอ 

      สงสัยดูหนัง Transformer มากเกินไป อิ อิ

      ฉันมาถึงทางยกระดับที่ค่อนข้างชัน รถกำลังน้อยหลายคันหลบเข้าซ้าย ให้ฉันได้เร่งขึ้นหน้า มอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์คันนั้นโผล่มาอีกแล้ว เขาไปอยู่ที่ไหนมา ฉันนึกว่าเขาแซงไปไกลแล้วเสียอีก เราได้แข่งกันอีกครั้ง แน่นอนที่ฉันชนะ เครื่องยนต์ 2000 ซีซี แม้จะแบกน้ำหนักตัวถัง แต่ก็แซงไปได้ฉลุยเพราะฉันปิดแอร์ที่ฉุดเครื่องยนต์ รถญี่ปุ่นยี่ห้อนี้มีจุดอ่อนที่แอร์คอนดิชั่นมักจะฉุดกำลังเครื่องยนต์ แม้จะมีโอเว่อร์ไดรฟ์ ก็ไม่ได้ช่วย

      พอหลุดจากช่วงลาดชัน เขาก็ตามมาทันอีกครั้ง ช่วงก่อนเข้าโค้งฉันถอนเท้าออกจากคันเร่งเล็กน้อยและไม่เหยียบเบรก ฉันผ่อนกำลังรถให้เขาแซงขึ้นหน้าเพื่อดูเขาเข้าโค้ง ซึ่งเขาก็สามารถเอียงตัวเข้าโค้งได้อย่างสวยงามเหมือนที่ฉันเคยเห็นในทีวีที่เขาแข่งกันในสนามแข่ง รถแพงๆ ย่อมมีสมรรถนะดีแบบนี้เอง รวมถึงฝีมือคนขับด้วย

      ฉันเจอรถติดอีกแล้ว แต่เขาหลุดไปได้

      แต่พอฉันขับมาถึงขาลงทางยกระดับ นั่น เขาอยู่ตรงนั้นเองกำลังถูกตำรวจซิว 555  มีตำรวจจราจรดักจับอยู่ตรงนี้ทุกวัน ฉันขับผ่านเขาไปพร้อมยิ้มขำ ไม่รู้รึไงว่าเขาห้ามมอเตอร์ไซค์ขึ้นทางยกระดับ อยากขึ้นมาก็เสี่ยงถูกจับเอาเองละกัน 

      ขับมาได้สักพัก ฉันเจอแยกใหญ่ที่รถมากและไฟแดงยาวนาน ฉันติดเป็นคันที่สองจึงมีมอเตอร์ไซค์มาจอดรออยู่ข้างๆ ริมประตูด้านที่ฉันนั่ง ฉันหันไปมอง เป็นเขาอีกแล้ว คงคุยกับตำรวจเรียบร้อยแล้วและตามมาทัน เขาจอดเลยหน้าฉันไปเล็กน้อย ทำให้ฉันมีโอกาสพิจารณาเขามากขึ้น ไม่ได้มองรถแต่มองคนขับ

        เขาใส่กางเกงยีนส์เสื้อยืดแขนสั้นสีดำ ไม่ได้ใส่แจ็กเก็ต คงร้อน มือที่กำแฮนด์มอเตอร์ไซค์อยู่นั้นมีถุงมือสั้นทำด้วยหนังกลับสีดำ เฮ้อ เท่จังเลย  

         แล้วฉันก็เริ่มรู้ตัวว่าไม่อาจไถ่ถอนสายตาไปจากช่วงแขนที่โผล่พ้นเสื้อยืดสีดำลงมาถึงข้อมือ มันทำให้ฉันต้องยอมรับกับตัวเองว่า ฉันชอบมองแขนผู้ชาย ช่วงแขนจากข้อศอกถึงข้อมือที่ดูแข็งแรง แขนที่ถูกสีดำของเสื้อและถุงมือขับให้ผิวดูขาว แขนและข้อมือที่ต้องเกร็งรับน้ำหนักบิ๊กไบค์คันโต เขาคงต้องใช้แรงไม่น้อยในการควบคุมรถคันนี้ ฉันมองเรื่อยไปยังไหล่กว้าง ต้นแขนที่ซ่อนอยู่ภายในเสื้อยืดที่รัดให้เห็นมัดกล้ามกำลังงามพอสมตัว กางเกงยีนส์ฟิตพอดีตัวทำให้มองเห็นสะโพกแน่นและช่วงขายาวแข็งแรง กับบู้ทสั้นแค่ข้อเท้า

        ผู้ชายคนนี้นอกจากจะขับรถเท่แล้วยังหุ่นดีไม่น้อย ฉันแอบมองเพลิน พร้อมกับหัวใจเต้นแรง 

         กระแสสายตาที่ฉันจับจ้องเขาอยู่ทำให้เขารู้สึกตัวกระมัง เขาหันมามอง ฉันมองตอบ แต่หมวกกันน็อกที่เขาใส่ทำให้ฉันเห็นหน้าเขาไม่ถนัด นอกจากครั้งนั้นที่เขาเปิดหน้ากากแล้วยิ้มให้

       ไฟเขียวแล้ว เขาทะยานออกไปด้วยเสียงคำรามกระหึ่มถนน ทางข้างหน้าเรียบโล่งอีกครั้ง ฉันไม่ละโอกาสที่จะเร่งรถขึ้นไป  เราขับแข่งกันอีกครั้ง มือฉันกำพวงมาลัยแน่น ตาจับจ้องข้างหน้าอย่างมีสมาธิ มีโค้งอันตรายข้างหน้า พ้นโค้งแล้วเป็นไฟแดง หลายเซียนถูกปราบมาเรียบร้อยแล้วกับโค้งนี้ ฉันไม่เคยเหยียบเบรกกับโค้งนี้เพียงแต่ผ่อนคันเร่ง มองไปข้างหน้าที่เป็นไฟแดง รถสูงทำให้มองเห็นได้ไกลกว่า และสามารถกะจังหวะได้แม่นยำ ไม่ได้ประมาทหรอกนะแต่ขับทุกวันมายี่สิบปีแล้ว อย่างที่บอก ถ้าเป็นถนนสายอื่นที่ไม่คุ้นจะไม่ทำแบบนี้

        เราสองคนมาถึงทางแยกที่เขาจะตรงไป ส่วนฉันให้สัญญาณเลี้ยวซ้าย เราจะแยกกันตรงนี้ เขาโบกมือให้ และฉันโบกตอบ พร้อมรอยยิ้มไมตรีส่งให้ ไอ้หนุ่มบิ๊กไบค์สุดเท่คนนี้  แล้วเราคงได้เจอกันอีกบนถนนสายนี้
 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เรื่องสั้นนี้ เขียนไว้นานแล้ว เมื่อครั้งที่มอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์เพิ่งเริ่มฮิตใหม่ๆ