ที่ชายหาดนายอาพาค่าถือเลื่อยไฟฟ้ามาที่กลุ่มเพื่อน ๆ

นางสาวฟามีก้าหนึ่งในคนในกลุ่ม "ไหน ๆ ถือมาแล้วก็ใช้ให้ดูหน่อย"

อาพาค่า "อ่า ไม่เอาน่า จะเอามาใช้ตัดอาไร๊"

ฟามีก้า "ต้นไม้ใกล้ ๆ นี่ไง อายุกว่า 8 หมื่นปีเชียวนะ"

แล้วคนในกลุ่มก็เชียร์ให้ตัดเลย

อาพาค่า "อ่านะ ตัดอีกต้นดีกว่า ต้นข้าง ๆ อายุ 8 แสนปีเชียวนา"

ก็ตัดไป วันต่อมาตำรวจก็มาเคาะประตูบ้าน

แม่นายอาพาค่า "รู้แล้วดิว่าบ้านนี้ตั้งวงเล่นไพ่กัน"

ตำรวจ "อ้าว งั้นเอาอีกข้อหาเลยละกัน"

แม่ฯ "ไม่ได้จะมาเรื่องไพ่งั้นมาเรื่องไร?"

ตำรวจ "เมื่อวานลูกเจ้าตัดต้นไม้อายุ 8 แสนปีไป"

แม่ฯ "หนอย เราจะไปฆ่ามันเดี๋ยวนี้"

ตำรวจ "เจ้าโดนอีกกระทงข้อหาพยายามฆ่า"

ก็จับกุมตัวแม่และขึ้นไปยังห้องนายอาพาค่า

อาพาค่า "ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง รู้แล้วดิว่าเราตั้งวงพี้ยากันในห้องนี้"

ตำรวจ "โอย หลายคดีงี้เราได้เลื่อนขั้นแน่นอน"

อาพาค่า "อ้าว งั้นมาเรื่องไร?"

ตำรวจ "ขี้เกียจพูดแล้ว ว่ากันในศาลเลยละกัน"

ณ ศาล

ผู้พิพากษา "ต้นไม้ต้นนั้นเราเห็นตั้งกะยังเป็นเมล็ด จิตใจเจ้าทำด้วยอะไรกัน"

อาพาค่า "แปลก ๆ น่ะ"

ตำรวจ "ที่ว่าพันธุ์ต้นไม้นั่นไม่น่าจะปลูกโดยเมล็ดใช่ม่า"

แม่ฯ "หมายถึงที่ว่าต้นไม้อายุ 8 แสนปีป่าว"

ตำรวจ "จะว่าว่า 8 แสนปีก่อนพืชยังไม่ได้ขยายพันธุ์โดยเมล็ดว่างั้น? มีหลักฐานป่าว อย่าทึกทักขึ้นมาเอง"

ผู้พิพากษา "เขาหมายถึงว่าต้นไม้อายุ 8 แสนปี งั้นเมล็ดจะอายุขนาดไหนไรงี้มั้ง"

อาพาค่า "เอาเป็นว่าสรุปเลยละกันว่าเราจะโดนลงโทษไร"

ผู้พิพากษา "เจ้าต้องติดคุก 3 ปี เลิกศาล"

ตลอดเวลาอยู่ในคุกนายอาพาค่าได้เขียนหนังสือเล่มนึง เมื่อออกจากคุกก็พิมพ์ขาย และขายได้ถึง 4ล้านกว่าเล่มเลยทีเดียว

ณ งานฉลองขายได้ครบ 4,567,890 เล่ม

อาพาค่า "คิดว่าทุกคนบนโลกจะซื้ออ่าน ที่ไหนได้ซื้อกันแค่เศษเสี้ยวของจำนวนมนุษย์โลก นี่ดีนะไม่คิดฝันไปไกลถึงส่งไปขายดาวอื่นเนี่ย"

คนดู 88 "เป็นความผิดของเราเอง เราไม่ได้ช่วยขายเลย"

อาพาค่า "จะลงโทษตัวเองยังไง?"

คนดู 88 "เราจะเอาเชื้อไวรัสโรคร้ายแรงเข้าร่างกายให้ตายอย่างทรมาน"

อาพาค่า "เข้าร่างกายเราใช่มะ หนอย"