ผมเป็นเกย์ครับ และผมก็มีแฟนแล้วครับ  ซึ่งเราทั้งสองคนอยู่ห่างกันครับ ด้วยหน้าที่ของงานครับ การงานของผมก็ถือว่าดีระดับนึงครับ 

  ผมชอบผู้ชายที่หน้าตาค่อนข้างดีครับ จะรู้สึกดี และจะสบายใจมากขึ้น เมื่อเป็นคนเงียบๆ สุขุม อบอุ่น เป็นที่พึ่งพาได้ รับในสิ่งที่เราเป็นได้ครับ 

  แฟนของผมจะเป็นค่อนข้างมีฐานะ หาเงินเก่งมากๆๆๆครับ จับอะไรก็เป็นเงินเป็นทองไปหมด กล้าที่จะลงทุนและเขาจะคอยสนับสนุนผมในหลายๆอย่างครับ เช่น รถ(เขามี2คัน เอามารถอีกคันที่ไม่ค่อยใช้มาให้ผมขับแทน) เงิน เขาจะพยายามหามาให้ตลอดทุกครั้งที่ผมมีปัญหา(นานนๆๆๆๆ ทีนะครับ ผมไม่ได้หวังเขาที่เงิน) และอื่นๆอีกมาก

แต่เขา ไม่ค่อยตรงสเปกที่ผมวางไว้ครับหน้าตาธรรมดาๆครับ เมื่อเราอยู่ด้วยกันผมจะเกร็งๆ ไม่ค่อยเป็นธรรมชาติเลยครับ และจะไม่ค่อยชอบยางอย่างในตัวเขาครับ เช่นเขาจะออกท่าทางบ้าง(สาว) ตอนลืมตัว  ชอบพูดประชดประชันอยากเอาชนะ (ไม่บ่อย) 

  จนอยู่มาวันนึง ผมมีลูกน้องใหม่ที่ทำงาน เป็นคนงานทั่วๆไปครับ เขาหน้าตาดี เงียบๆ ตรงกับสิ่งที่ผมชอบครับ ผมก็แอบมีใจให้น้องเขา แต่น้องเขาเป็น "ชายแท้" สังเกตุเห็นเลยว่าเขาชอบผู้หญิงแน่นอน แต่ผมก็รู้สึกดีที่ได้อยู่ใกล้ๆ รู้สึกดีได้คุยกันครับ และก็รู้ทั้งรู้ว่าความรู้สึกดีๆที่เรามีไม่อาจสานต่อไปได้ 

  บางครั้งผมจะรู้สึก"เหงา" ๆบ้างบางเวลาก็จะโหยหาอยากไปเจอน้องเขาครับ "แต่ความรู้สึกดังกล่าวมันผิด" ผมไม่ควรไปหวังอะไรแบบนั้น ควรใช้เวลาดังกล่าวไปตั้งหลักทำมาหากินกับแฟนดีกว่า ข้อนี้ผมเข้าใจดี  

เลยอยากให้ทุกคนมาเตือนสติผมหน่อยครับ ผมเหมือนจะหลงทางหัวใจโดยลืมความเป็นจริงครับ