อาจไม่ถูกใจคนรักปืนในนี้ แต่อยากถามว่า ปัจจุบัญเวลาซื้อปืน ต้องตรวจสุขภาพจิตก่อนไหม

จากเหตุการล่าสุดที่เพชรบุรี ทั้งพฤติกรรมก่อนหน้านั้นมาจนถึงปัจจุบัญผมคิดว่ามันคือ"สันดาร"แต่โดยแท้ ไม่ว่าอะไรจะหล่อหลอมมันขึ้นมาจนทำให้เป็นแบบนั้น แล้วสังคมต้องอยู่ร่วมกับคนแบบนี้ที่มีปืนเอาไว้ในครอบครองหรือครับ ผมเข้าใจว่าปืนมันไม่ได้เลวร้าย แต่คนถือปืนตะหากที่เลวร้าย อเมริกามีเสรีภาพและกฏหมายที่เอื้อทำให้ซื้อปืนและอาวุธสงครามได้จึงเกิดเหตุสะเทือนขวัญกราดยิงบ่อยๆเพราะปัญหาที่มาจากแรงกดดันในสังคม แต่ญี่ปุ่นที่มีกฏหมายห้ามมีอาวุธปืนไว้ในครอบครองก็ยังมีเหตุยิงอดีตนายกจนตายได้ แล้วไทยเราละ มันควรอยู่จุดไหน

ผมเคยผ่านช่วงชีวิตวัยรุ่นที่ทั้งโดนยิงโดนฟัน ยังมีร่องรอยและแผลเป็นอยู่หลายแห่ง อยากบอกว่าสมัยวัยรุ่นผมชอบต่อยตีกับผู้ชาย แบบต่อยตีนะ ถอดเสื้อตีกันมันส์เลยแหละ แต่ตีกันจบก็จบ ไม่จบก็มี แต่ส่วนมากต่อยกันจนหมดแรงแล้วยอมรับร่วมกัน ถึงลึกๆจะยังค้างคา ยังรู้สึกเจ็บแค้นเพราะคิดว่ามันไม่เป็นธรรม(จากกรณีที่แพ้) มันคือเพศผู้ละมั๊งครับ และผมก็ไม่ค่อยชอบปืน เพราะมันไม่ใช่วิถีทางของผู้ชายที่ดี ผมก็โดนยิงจากมือสมัครเล่นพอให้ได้มีรอยแผลถึง2รูที่ต้นขา พอโตๆมาก็ลืมมันไปหมดละ มีอย่างอื่นให้สนใจมากกว่าเรื่องแบบนั้น 

ประเด็นคือ คนที่มีปืนเนี๊ยะ มันแยกแยะได้รึถ้าจิตใจยังไม่แข็งแรงดีพอ หรือถ้าจิตผิดแผกเมายาสติหลุดขึ้นมา ใครคือผู้รับผิดชอบ แล้วการขายปืนในปัจจุบัญ ต้องมีรับรองจากจิตแพทย์ไหม  คนดีกับคนเลวมันมีเส้นแบ่งเพียงแค่สิ่งที่อยู่ในจิตไต้สำนึก ถึงจะมีคนที่มีจิตไต้สำนึกที่ดี แต่ถ้าเขายังเข้าถึงความดีอย่างแท้จริงไม่ได้ก็จะหันเข้าหาสิ่งไม่ดีเมื่อเขาว่างจัดๆ หรือเพียงแค่สติหลุดจากการโดนกดดันก็ได้