ตามหัวข้อเลยครับ อยากฟังความเห็นของหลายๆท่านว่าเห็นเป็นอย่างไร

ส่วนตัวผมเห็นว่าปกติมาก พระพุทธเจ้าไม่ได้สอนว่าอัฐบริขารเป็นของเฉพาะภิกษุอยู่แล้ว และเท่าที่ทราบก็ไม่เคยทำหรือพยายามทำให้เป็นสิ่งศักดิ์สิมธิ์ด้วย ตรงกันข้ามเสียด้วยซ้ำ

จีวรของพระเมื่อใช้เก่าแล้วก็ให้ใช้เช็ดของ เช็ดของจนเก่าก็ใช้เช็ดพื้น ทั้งหมดก็เพื่อเตือนว่าจีวรเป็นของธรรมดา ไม่ได้วิเศษศักดิ์สิทธิ์ไม่ใช่เหรอ

และถ้าฆารวาสไม่ควรใช้ของเหมือนพระแล้วมีดโกนกับเข็มที่เป็นอัฐบริขารเหมือนกัน เกิดผมเอามีดโกนมาโกนขนที่ลับ หรือโกนขนหมา มันจะไม่บาปเหรอ??

และส่วนตัวผมเชื่อว่าของจะเป็นของสงฆ์ต่อเมื่อมันไม่มีเจ้าของแล้วพระสงฆ์ไปถือเอา หรือเป็นของมีเจ้าของอยู่ แล้วเราถวายให้สงฆ์

ต่อให้เป็นมีดโกนจากกล่องเดียวกัน ถ้าผมตั้งใจจะถวายแค่ใบเดียว ที่เหลือผมเก็บไว้โกนขนหมาบ้าง ตัดครอสเซกชั่นบ้าง มันจะเป็นอะไร

บาตรก็เหมือนกัน ถ้าผมไม่ได้ถวายพระ เอามาต้มชาบู มันจะผิดอะไร

พิมพ์แนวคิดของตัวเองซะยาวเลย555 ว่าแต่คนอื่นคิดยังไงกันครับ