บ้านเราเลี้ยงไก่ชนไก่ตีไก่ไข่ไก่บ้านรวมๆก็ร้อยกว่าตัวและยังมีหมาแมวห่านอีกแล้วเรื่องให้อาหารนี่โคตรลำบากเลยค่ะส่วนมากเราจะทำตลอดต้องให้มันตอนเช้าตอนเย็นทุกวันบางวันท่านก็มาช่วยแต่ส่วนมากเราทำเองซะมากกว่ามันเป็นสัตว์ที่ท่านเลี้ยงมาตั้งแต่เราป4 - 5 แล้วค่ะแต่ท่านไม่คิดจะขายเลยมีแต่ปล่อยให้มันตายกับเสียเงินตัวเองเล่นๆจะว่าเหนื่อยไหมเราก็เหนื่อยนะคะที่เราต้องมาทำแบบนี้เพราะเราก็อยากไปเที่ยวเล่นกับเพื่อนบ้างพอเราบอกจะไปเที่ยวกับเพื่อนท่านก็กำหนดเวลาตลอดว่าให้กลับมาให้ทันตอนให้ข้าวสัตว์เลี้ยงท่าน  และท่านเป็นคนที่ขี้หงุดหงิดมากอะไรไม่ได้ดั่งใจก็ด่าที่ผ่านมาเราทนโดนด่ามาตลอดค่ะขนาดยายยังโดนด่าเลยท่านป็นคนชอบตะโกนมาก เเม่เปิดร้านขายของค่ะแล้วก็มีอีกห้องนึงอยู่ติดๆกันซึ่งเราก็อยู่นั่นแล้ว เป็นอะไรไม่รู้ท่านชอบตะโกนเรียกชื่อเรามาใช้งานพอเราไม่ตอบก็ด่าเราตะโกนทีได้ยิน 8 หมู่บ้านแล้วมั้งคะท่านเสียงดังจริงๆมีครั้งหนึ่งที่เราไปบอกท่านดีๆว่าอย่าตะโกนได้ไหมมันเสียงดังหนูได้ยินอยู่หรอกแม่เรียกอะไรน่ะ ท่านก็บอกว่าแล้วทำไมไม่ตอบกูตอนกูเรียกล่ะ แล้วท่านก็ด่าเราแล้วก็ไม่ใช่ด่าธรรมดานะคะตะโกนด่านี่แหละค่ะบ้านก็ขายของคนก็ผ่านไปผ่านมาเยอะมากมาฟังแม่ด่าเรา เราโคตรอายเลยค่ะ ตอนม 4 เราตัดสินใจออกมาอยู่หอบอกเลยว่าสงบมากชอบแบบนี้มากจนกระทั่งเรามีแฟนแล้วแฟนก็พาเราไปบ้านเขาไปทำความรู้จักยายพี่สาวพี่ชายเขามีความสุขมากค่ะไม่ต้องมาทนฟังเสียงด่าตอนเย็นแฟนก็พาไปเที่ยวในเมืองบ้างพาไปทานข้าวในเมืองบ้างพาไปซื้อของที่อยากได้บ้างได้ถ่ายรูปลงเฟซ IGมันสนุกจริงๆนะคะที่เราได้อยู่แบบนี้ แต่แม่เราก็ไม่พอใจแม่เราโทรมาบอกว่าทำไมไม่กลับบ้านเลยเสาร์อาทิตย์ทำไมไม่มาช่วยกูให้ข้าวไก่ติดผู้ชายหรอเดี๋ยวกูจะไปหาคือเราก็ไม่กล้าบอกท่านเรากลัวท่านด่า เพราะท่านบอกเราว่าให้มีแฟนตอนอายุ 20 ขึ้นไป ทุกวันนี้เราม 5 จะม. 6 แล้วค่ะ แล้วมันเป็นช่วงปิดเทอมแน่นอนว่าเราต้องกลับมาอยู่บ้านแล้วทุกอย่างมันก็วนลูปอยู่แบบเดิมต้องทนเสียงท่านด่าตลอดด่าลูกค้าบ้างด่าย้ายทอนเงินไม่ถูกบ้างหรือความจำเสื่อมบ้างสักพักก็ลามมาถึงเราว่าเราไม่ดีแบบนั้นแบบนี้ เสียสุขภาพจิตมากเหนื่อยมาก
ทุกวันนี้ต้องคอยเอาใจท่านไม่ให้ท่านด่าตลอด