ก่อนจะเข้าเรื่อง ต้องขอกล่าวสวัสดี พี่ ๆ ชาวพันทิปทุกท่านนะคะ
ตอนนี้จขกท.กำลังใกล้จะเรียนจบแล้วค่ะ แต่คณะที่จขกท.จบมาไม่ใช่ความต้องการของตลาด เอาง่าย ๆ จบมาก็เตะฝุ่นนั่นแหละค่ะ แต่ที่เลือกเรียนสาขานี้ เพราะตอนนั้นดันสอบติดคณะนี้ค่ะ (สาขาหางานยาก แต่มหาลัยดัง) และคุณพ่อก็ไม่อยากให้สละสิทธิ์แล้วไปลุ้นยื่นคณะรอบถัดไปแล้ว จขกท.เลยเชื่อคุณพ่อค่ะ
.
แต่แล้วพอจขกท.เรียนมาเรื่อย ๆ ก็ยิ่งค้นพบว่ามันไม่ใช่สำหรับตัวเองค่ะ คือจขกท.สามารถเรียนได้ดีแต่กลับไม่มีความสุขกับมันเลย ตอนนี้จขกท.จึงอยากเปลี่ยนสายงานค่ะ เลยได้ไปสมัครโครงการฝึกงานต่าง ๆ ในสายที่จขกท.อยากลองทำดู ทุกอย่างก็เรียบร้อยได้รับการตอบรับด้วยดีค่ะ เป็นที่ที่ดี ตำแหน่งน่าสนใจ และได้เบี้ยเลี้ยงค่ะ แต่ปัญหาอยู่ที่ว่า "ครอบครัว" ของจขกท. ไม่โอเคค่ะ
.
จริง ๆ ก่อนหน้านี้ จขกท.เคยฝึกงานมาแล้วค่ะ 1 ครั้ง ซึ่งเป็นหลักสูตรของสาขา จขกท.ได้ไปฝึกแบบตรงสายงานของตัวเองค่ะ (เป็นหน่วยงานราชการ) และค้นพบว่าตัวจขกท.นั้นไม่เข้ากับวัฒนธรรมองค์กรแบบราชการเอาซะเลย ครั้งนี้จขกท.เลยเลือกตัดสินใจฝึกงานที่องค์กรเอกชนค่ะ
.
ฝั่งคุณพ่อ
จขกท.สรุปประเด็นความต้องการของท่านได้ว่า
1.อยากให้เรียนต่อป.โทเลย - อันนี้จขกท.ได้คุยกับคุณพ่อแล้วค่ะว่าไม่พร้อม เพราะจขกท.ก็ยังอยู่ในช่วงค้นหาตัวเองอยู่เลยว่าชอบอะไรกันแน่
2.อยากให้ฝึกกับหน่วยงานราชการมากกว่า - อันนี้คุณพ่อแกฝังใจค่ะ เพราะท่านทำเอกชนมาโดยตลอด เลยรู้สึกว่าทำราชการดีกว่า
•เราพยามพูดด้วยเหตุผลเเล้วค่ะว่าเราไม่ชอบ แต่แกก็ยังยืนยังให้เราทำตามแก
.
ฝั่งคุณแม่
1.ไม่อยากให้จขกท.ฝึกงานค่ะ อยากให้สมัครงานเลยมากกว่า ท่านมองว่าจขกท.อุส่าต์จบตรี แต่ดันไปฝึกงานเพื่อเอาเงินครึ่งหมื่นทำไม
- ตรงนี้น่ะค่ะ จขกท.คิดไว้เเล้วว่า จขกท.จะไม่ทำงานสายที่จบตรงมาแน่ ๆ เพราะไม่ชอบเลยค่ะ ขนาดเรียน 4 ปียังอึดอัด ถ้าจะให้อยู่กับมันตลอดชีวิตคงไม่ไหวแน่ ๆ แล้วจะสมัครสายงานอื่นโดยใช้วุฒิสาขาที่จขกท.มีอยู่ตอนนี้ จขกท.ว่ามันยากมากเลยที่จะได้รับการตอบรับค่ะ เพราะรุ่นพี่จขกท.ไปสมัครไม่ตรงสายก็หางานยากเหมือนกันเพราะติดเรื่องสาขาที่จบมา ถึงได้งานมันก็ยากในการเริ่มต้นตอนทำงานมาก ๆ เพราะแทบจะไม่มีความรู้ในสาขานั้น ๆ เลย
.
จขกท.เลยตัดสินใจอยากจะไปฝึกงานเพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์ + ค้นหาความชอบของตัวเองก่อนค่ะ และอยากจะตัดสินใจเองสักครั้งเพราะจขกท.ฝังใจและโทษตัวเองมาตลอดเลยค่ะ ว่าถ้าเลือกเชื่อตัวเองยอมลุ้นยื่นคณะอื่นรอบต่อไป อะไร ๆ ในตอนนี้อาจจะดีกว่านี้
.
ปัญหาตอนนี้เลยก็คือโดนที่บ้านตึงใส่ค่ะ คุณพ่ออาจจะไม่เท่าไหร่ แต่จะเน้นหนักไปที่คุณแม่มากกว่า ถึงขั้นรับไหว้ก็ยังไม่รับเลยค่ะ มันเลยทำให้จขกท.คิดว่า ทำไมการตัดสินใจเดินทางชีวิตของจขกท.ถึงขึ้นอยู่กับตัวพ่อแม่ ไม่ใช่ตัวจขกท.ล่ะ? ตอนนี้ไม่เข้าใจพ่อแม่มาก ๆ ค่ะ ว่าทำไมถึงต้องเป็นขนาดนี้ เพราะเราก็มีเหตุผลทุกอย่างไม่ใช่ไม่มี จะเปลี่ยนที่ตัวท่านก็ไม่ได้เพราะทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้แล้วจริง ๆ หรือจขกท.ต้องปีกกล้าขาแข็งหนีออกไปอยู่คนเดียวเลยใช่ไหมคะ ถึงจะหลุดพ้นจากความรู้สึกอึดอัดนี้สักที
ขออภัยที่กระทู้ค่อนข้างยาวนะคะ และขอรบกวนช่วยชี้แนะแนวทางให้จขกท.ทีค่ะ
ที่บ้านไม่โอเคที่เรียนจบแล้วไปฝึกงานต่อ
ตอนนี้จขกท.กำลังใกล้จะเรียนจบแล้วค่ะ แต่คณะที่จขกท.จบมาไม่ใช่ความต้องการของตลาด เอาง่าย ๆ จบมาก็เตะฝุ่นนั่นแหละค่ะ แต่ที่เลือกเรียนสาขานี้ เพราะตอนนั้นดันสอบติดคณะนี้ค่ะ (สาขาหางานยาก แต่มหาลัยดัง) และคุณพ่อก็ไม่อยากให้สละสิทธิ์แล้วไปลุ้นยื่นคณะรอบถัดไปแล้ว จขกท.เลยเชื่อคุณพ่อค่ะ
.
แต่แล้วพอจขกท.เรียนมาเรื่อย ๆ ก็ยิ่งค้นพบว่ามันไม่ใช่สำหรับตัวเองค่ะ คือจขกท.สามารถเรียนได้ดีแต่กลับไม่มีความสุขกับมันเลย ตอนนี้จขกท.จึงอยากเปลี่ยนสายงานค่ะ เลยได้ไปสมัครโครงการฝึกงานต่าง ๆ ในสายที่จขกท.อยากลองทำดู ทุกอย่างก็เรียบร้อยได้รับการตอบรับด้วยดีค่ะ เป็นที่ที่ดี ตำแหน่งน่าสนใจ และได้เบี้ยเลี้ยงค่ะ แต่ปัญหาอยู่ที่ว่า "ครอบครัว" ของจขกท. ไม่โอเคค่ะ
.
จริง ๆ ก่อนหน้านี้ จขกท.เคยฝึกงานมาแล้วค่ะ 1 ครั้ง ซึ่งเป็นหลักสูตรของสาขา จขกท.ได้ไปฝึกแบบตรงสายงานของตัวเองค่ะ (เป็นหน่วยงานราชการ) และค้นพบว่าตัวจขกท.นั้นไม่เข้ากับวัฒนธรรมองค์กรแบบราชการเอาซะเลย ครั้งนี้จขกท.เลยเลือกตัดสินใจฝึกงานที่องค์กรเอกชนค่ะ
.
ฝั่งคุณพ่อ
จขกท.สรุปประเด็นความต้องการของท่านได้ว่า
1.อยากให้เรียนต่อป.โทเลย - อันนี้จขกท.ได้คุยกับคุณพ่อแล้วค่ะว่าไม่พร้อม เพราะจขกท.ก็ยังอยู่ในช่วงค้นหาตัวเองอยู่เลยว่าชอบอะไรกันแน่
2.อยากให้ฝึกกับหน่วยงานราชการมากกว่า - อันนี้คุณพ่อแกฝังใจค่ะ เพราะท่านทำเอกชนมาโดยตลอด เลยรู้สึกว่าทำราชการดีกว่า
•เราพยามพูดด้วยเหตุผลเเล้วค่ะว่าเราไม่ชอบ แต่แกก็ยังยืนยังให้เราทำตามแก
.
ฝั่งคุณแม่
1.ไม่อยากให้จขกท.ฝึกงานค่ะ อยากให้สมัครงานเลยมากกว่า ท่านมองว่าจขกท.อุส่าต์จบตรี แต่ดันไปฝึกงานเพื่อเอาเงินครึ่งหมื่นทำไม
- ตรงนี้น่ะค่ะ จขกท.คิดไว้เเล้วว่า จขกท.จะไม่ทำงานสายที่จบตรงมาแน่ ๆ เพราะไม่ชอบเลยค่ะ ขนาดเรียน 4 ปียังอึดอัด ถ้าจะให้อยู่กับมันตลอดชีวิตคงไม่ไหวแน่ ๆ แล้วจะสมัครสายงานอื่นโดยใช้วุฒิสาขาที่จขกท.มีอยู่ตอนนี้ จขกท.ว่ามันยากมากเลยที่จะได้รับการตอบรับค่ะ เพราะรุ่นพี่จขกท.ไปสมัครไม่ตรงสายก็หางานยากเหมือนกันเพราะติดเรื่องสาขาที่จบมา ถึงได้งานมันก็ยากในการเริ่มต้นตอนทำงานมาก ๆ เพราะแทบจะไม่มีความรู้ในสาขานั้น ๆ เลย
.
จขกท.เลยตัดสินใจอยากจะไปฝึกงานเพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์ + ค้นหาความชอบของตัวเองก่อนค่ะ และอยากจะตัดสินใจเองสักครั้งเพราะจขกท.ฝังใจและโทษตัวเองมาตลอดเลยค่ะ ว่าถ้าเลือกเชื่อตัวเองยอมลุ้นยื่นคณะอื่นรอบต่อไป อะไร ๆ ในตอนนี้อาจจะดีกว่านี้
.
ปัญหาตอนนี้เลยก็คือโดนที่บ้านตึงใส่ค่ะ คุณพ่ออาจจะไม่เท่าไหร่ แต่จะเน้นหนักไปที่คุณแม่มากกว่า ถึงขั้นรับไหว้ก็ยังไม่รับเลยค่ะ มันเลยทำให้จขกท.คิดว่า ทำไมการตัดสินใจเดินทางชีวิตของจขกท.ถึงขึ้นอยู่กับตัวพ่อแม่ ไม่ใช่ตัวจขกท.ล่ะ? ตอนนี้ไม่เข้าใจพ่อแม่มาก ๆ ค่ะ ว่าทำไมถึงต้องเป็นขนาดนี้ เพราะเราก็มีเหตุผลทุกอย่างไม่ใช่ไม่มี จะเปลี่ยนที่ตัวท่านก็ไม่ได้เพราะทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้แล้วจริง ๆ หรือจขกท.ต้องปีกกล้าขาแข็งหนีออกไปอยู่คนเดียวเลยใช่ไหมคะ ถึงจะหลุดพ้นจากความรู้สึกอึดอัดนี้สักที
ขออภัยที่กระทู้ค่อนข้างยาวนะคะ และขอรบกวนช่วยชี้แนะแนวทางให้จขกท.ทีค่ะ