คือเรากับแฟนเป็นรักทางไกลที่คบกันมาอีก2เดือนจะได้1ปีเลิกกันก็บ่อย ทุกครั้งที่เลิกเป็นเขาที่บอกเลิกตลอด แล้วเขาก็เป็นฝ่ายมาง้อให้กลับไปตลอด ซึ่งเราก็รักเขามากแต่มันก็เสียใจมากเหมือนกัน แต่ก็ยังยอมกลับไปทุกรอบ เเล้วรอบนี้เรากับแฟนก็กลับมาคบกันแต่ด้วยความที่เขาเรียนมหาลัย สังคมแวดล้อมที่กว้างต่างจากเราที่เป็นเด็กมัธยม เขาติดเพื่อนไปร้านเหล้าเกือบทุกวันที่ไม่มีเรียน จะโทรหาเราแค่ตอนจะนอน โทรมาแค่ให้เฝ้านอนแค่นี้จริงๆ เขาไม่ค่อยมีเวลาให้เรา ทุกครั้งเขาจะเป็นคนโทรมาเพราะเราเคยโทรไปแล้วเขาบอกไม่ว่างค่อยคุยนะเราเลยเลือกที่จะให้เขาเป็นคนโทรมาเอง พึ่งมาเป็นแบบนี้ได้2เดือน  จะหายไปทุกครั้งที่บอกว่าไปร้านเหล้า คือเราก็มีน้อยใจนะแต่ก็พยายามเขาให้ได้มากที่สุดเหมือนกัน พอเขามีเวลาว่างเขาเลือกที่จะเอาไปดูกาตูนดูหนัง แต่เขาไม่ได้เลือกเอาเวลาว่างส่วนนั้นมาให้เราสักนิดเลย เขานอนเช้า นั้นเป็นเวลาตื่นของเรา เขาตื่น5โมงไปนั้นไปนี้กับเพื่อนมาก็ปาไป2ทุ่ม ไปร้านเหล้า3ทุ่มถึงตี2 เมาละก็หลับ ทักมาบอกเราแค่ว่าเมานอนนะ บางทีเราตื่นมาเราก็ร้องไห้นะมันแบบเราก็รอคุย รอเวลาที่เขาจะให้เรา แต่รู้อยู่แล้วอะว่ามันไม่มีแต่แค่คาดหวังให้ตัวเองผิดหวังเล่นๆ คือในใจเรามันก็มีแวบหนึ่งที่แบบอยากถอยออกมาแล้ว ยิ่งอยู่ยิ่งเสียความรู้สึก อึดอัดมีเรื่องในใจก็พูดไม่ได้ แต่มันก็ยังรักยังอยากมีเขาอยู่