ผมคบกับแฟนมาปีกว่า อยู่ด้วยกันมาตลอดครับ .. ตอนที่อยู่ด้วยกัน ผมทำตัวแย่เอง เพราะผมไม่ได้ทำงาน ติดเพื่อนและติดเกมส์มาก ไม่ได้ใส่ใจแฟนเลย ปล่อยให้เขานอนเล่นอยู่คนเดียวตลอด.  เวลาที่แฟนผมเครียดเรื่องงานผมก็ไม่เคยถามไถ่หรือเป็นห่วงเขาเลย และอีกหลายๆเรื่องครับที่ผมยอมรับว่าผมทำไม่ดีกับเขาไว้เยอะ ละเลยความรู้สึกเขามาตลอด ….. จนสุดท้าย เขาหนีไปจากผมโดยที่ไม่บอกผมสักคำ

ผมขอบอกก่อนว่า , แฟนผมเป็นคนดีมากครับ ไม่ว่าผมจะอยากกินอะไร อยากทำอะไร เขาตามใจผมทุกอย่าง ไม่เคยบังคับอะไร สามารถเข้ากับเพื่อนผมได้ดีมาก เขาให้เงินผมเอาไว้ใช้เพราะกลัวผมลำบาก (แต่ผมก็เอาเงินมาเติมเกมส์TT) เขาคอยซื้อน้ำ+ข้าว ทำทุกอย่างให้ผม ดูแลไปจนถึงครอบครัวของผม ผมมีน้องสาวพิการ เขาก็คอยเอาใจใส่ / แฟนผมเป็นคนทำงานเก่งครับ เขาใส่ใจกับเรื่องการทำมาหากินมากๆ เขาหาเงินได้เยอะมาก เดือนละหลายแสน บางเดือนก็เป็นล้าน เขาเป็นหัวหน้าครอบครัว และ จุนเจือมายังตัวผมและเผื่อแผ่ครอบครัวของผมบ้างเล็กน้อย (แต่บ้านของผมไม่ได้ยากจนนะครับ บ้านผมก็มีฐานะดี แต่เขาคงแสดงถึงความมีน้ำใจ)

เข้าเรื่องนะครับ .. ผมรู้ตัวแล้วว่าผมเองที่ทำตัวแย่ๆ ผมสำนึกผิด และไปง้อเขาทุกทาง จนเขาใจอ่อน. ณ ปัจจุบันแฟนผมกลับมาคุยกับผมเหมือนเดิมครับ ผมเองก็สัญญากับตัวเองและพ่อแม่เขาว่าผมจะเปลี่ยนเป็นคนใหม่ และ “ขอให้เขากลับมาอยู่กับผมเหมือนเดิม”

แต่ว่า… ปัญหา คือ พ่อแม่ของผมดันไปขับไล่เขา บอกว่าเขาไม่ดีที่ทำผมเสียใจเป็นบ้า แล้วก็ไปอคติใส่เขา มีอีโก้ใส่เขา เหมือนประมาณว่า ผมไม่จำเป็นต้องมีแฟนผมก็ได้ เขาอยากให้ผมได้คนที่ดีกว่าแฟน ตอนนี้ผมเพิ่งได้งานมา เขาไล่แฟนผมและบอกว่าอยากให้ผมตั้งใจทำงานของผม จนกระทั่งพ่อแม่ของแฟนของผมรู้ จากที่เขาเคยรักและเอ็นดูผมมากๆ ตอนนี้เขาก็ยังรักครับ แต่เขาก็ตั้งอคติกับพ่อแม่ผม และ ปกป้องลูกสาวเขามากเกินไป(ในความรู้สึกของผมนะครับ) เพราะเขาห้ามแฟนผมมาที่บ้านผมอีก ตอนแรกพ่อแม่เขาไม่ยอมให้แฟนผมกลับมาคบกัน แต่ผมก็ไปง้อและขอโทษเขาจนเขาใจอ่อนให้ผมเข้าไปคุยด้วย แต่เขาตั้งเงื่อนไขกับผมมากมาย จนผมไม่รู่ว่ามันมากเกินไปหรือเปล่า
คือ เขาบอกว่า ถ้าผมอยากจะพาลูกเขากลับไปจริงๆ ให้ผมหาหลักประกันมา ให้พวกเขาและแฟนผมมั่นใจว่าผมจะไม่ทำตัวเหมือนเดิม และ ลูกเขาจะไม่เสียเปรียบผม

ผมไม่รู้ว่ามันเกินไปหรือเปล่า?
ผมกับแฟนรักกัน อยากอยู่ด้วยมันผิดด้วยหรือ?

และดูๆไป แฟนผมเองก็ดูจะเชื่อพ่อแม่เขา เขาก็ดูลังเล และก็เห็นด้วยว่าผมควรมีสินสอดให้พ่อแม่เขาด้วย เพราะเขาก็เกรงใจพ่อแม่มาก และเขาเองก็กลัวเช่นกันว่าผมจะรักเขาจริงไหม เหมือนเขากำลังทดสอบผมอยู่
ทั้งๆที่แฟนผมก็รู้ว่าตัวผมไม่มีเงิน เพื่งได้ทำงาน ผมจะเอาเงินที่ไหนไปให้เขา และ พ่อแม่ผมไม่มีทางให้ผมแน่นอน เพราะเขาอคติกับแฟนผมไปแล้ว และเขาก็ไม่แคร์ว่าพ่อแม่แฟนผมจะคิดยังไง เขาคิดว่าให้ผมตั้งใจทำงานก็พอ แฟนหาเมื่อไหร่ก็ได้(เขามองแบบนั้น) และเขาคิดว่า เขาอุตส่าห์ให้ผมมาอยู่กับแฟนแล้ว แฟนผมต้องดูแลผมอย่างดีแทนเขา

ผมกับแฟนควรทำอย่างไรดีครับ ณ ตอนนี้ผมไม่ได้สนใจครอบครัวผมเท่าไหร่แล้ว เพราะผมก็ยอมรับว่าเขามีความคิดที่เห็นแก่ตัวอยู่ ในขณะที่แฟนผมดีกับผมขนาดนี้ผมขาดเขาไม่ได้จริงๆ แต่ผู้ใหญ่ไม่มีใครเข้าใจผมเลย

ทางฝั่งพ่อแม่แฟนก็บอกว่า ถ้ารักกันจริงให้มาสู่ขอ หรือไม่ก็ให้ผมเอาเงินมา3แสน กับ ทองอีก 3บาท แล้วเขาจะยอมให้ลูกสาวเขามาอยู่กับผมเหมือนเดิม แต่ก็ยังคงห้ามไม่ให้ไปเหยียบบ้านผมอยู่ดี

ทางฝั่งผม อย่าพูดถึงเลยครับ เขาก็มองว่ามันยังไม่ถึงเวลา ให้ผมทำงานไปก่อน ถ้ารักกันจริงก็รอได้

แต่สำหรับผม ผมรอไม่ได้แล้วครับ ผมอยากให้แฟนผมกลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม

ผมและแฟนควรทำอย่างไรดีครับ?