chainsaw man 2 ตอนที่ 26 มนุษย์ทุกคนต่างมีความกลัวจากตกจากที่สูง (chain sawman ตอนที่ 123)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตัวอย่างและเนื้อภาพมาแล้ว
-ความเดิมตอนที่แล้ว ขณะที่อาซะเดินคอตกกลับบ้านอกหักจากเดนจิและ ฮิโรฟุมิ โยชิดะ เธอก็ได้เจอกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งกำลังจ้องหน้าเธอ โยรุเห็นท่าไม่ดีจึงยึคครองควบคุมร่างกายของอาซะแทนเพื่อเตรียมทำการต่อสู้ แต่เธอก็ตกใจเมื่อพบว่าคู่ต่อสู้ที่อยู่ต่อหน้าเธอเป็นปีศาจไร้หัวที่ดูเก่งมากๆ เธอเห็นท่าไม่ดีจึงหันหลังวิ่งหนีทันที่ เพราะคิดว่า เธอไม่มีพลังมากพอที่จะต่อสู้กับปีศาจไร้หัวได้
-เปิดตอนมา
-โยรุพยายามวิ่งหนีปีศาจไร้หัวผู้หญิงล่อนจ้อนอย่างไม่คิดชีวิตเพื่อเอาตัวรอด
-ปีศาจไร้หัวหัวได้หยิบศพของผู้หญิงคนหนึ่งที่มาจากกองศพผู้คนที่กระโดตึกฆ่าตัวตายมาดึงหัวของศพผู้หญิงคนนั้นจนขาดและนำมือจำนวนมากของตนเองมาชูหัวของศพของผู้หญิงคนั้นมาชู เหนือ ร่างไร้หัวของตนเองให้เป็นตัวแทนหัวของตนเองโดยที่หัวไม่ต่อกัน
-หัวของศพของผู้หญิงคนนั้นที่ถูกชูก็ได้พูดแทนร่างของปีศาจไร้ไหัว
-ปีศาจไร้หัวพูดว่า ว้าย โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ ดูน่าเกลียดโป๊ล่อนจ้อนจัง ตัวชั้น ขอเวลาแป๊ปหนึ่งน่ะ
-ปีศาจไร้หัวเสกชุดพ่อครัวมาสวมใส่ พร้อมหมวกพ่อครัวและผ้ากันเปื้อน
-ปีศาจไร้หัวจึงแนะนำตนเองต่อโยรุที่วิ่งหนีตนและผู้อ่านฟังว่า สวัสดีทุกๆคน ชั้นคือปีศาจแห่งการร่วงหล่น ในวันนี้ ชั้นจะทำทำเมนูอาหารสุดแสนอร่อยมากๆ เลย ตามความต้องการของคนอ่านและผู้ชมทั้งในโลกคนเป็น นรก และ โลกความเป็นจริง โปรดจำไว้ว่า คนที่กินเหลือจะต้องตายน่ะจ๊ะ
-โยรุที่กำลังวิ่งหนีปีศาจแห่งการร่วงหล่นพูดกับอาซะว่า อาซะตั้งสติหน่อยสิ ! ที่เธอมีความคิดด้านลบอยากฆ่าตัวตายก็เพราะพลังของปีศาจตัวนั้น มีแต่เธอเท่านั้นที่สร้างอาวุธสุดแข็งแกร่งให้ชั้นได้น่ะ ฟังอยู่หรือเปล่าเธอนะ!
-ปีศาจแห่งการร่วงหล่นพูดกับคนอ่านและอาซะว่า ชั้นจะขอเริ่มทำขั้นตอนการปรุงอาหารในตอนนี้ เอาล่ะเมนูแรกที่ชั้นคนนี้จะเสิรฟ์ให้ทุกท่านได้ชิมรับประทานกินกันก่อน คือ ออเดริฟ์แรก ลาเนะ วอนล่า
-ปีศาจแห่งการร่วงหล่น ได้ตบมือ หนึ่งที่ แปะ
-มิทากะ อาซะได้ยินเสียงตบมือของปีศาจแห่งการร่วงหล่น
-เธอได้นึกถึงเรื่องในอดีต
*ย้อนอดีต
-หลังที่แม่ของอาซะตาย ในวัยเด็กก่อนขึ้นมัธยม อาซะก็เอาน้องแมวมาเลี้ยงและเธอได้รับอุปการะเลี้ยงดูจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า
-อาซะก็อยู่กับน้องแมวตลอดกลายเป็นเด็กเก็บตัวไม่ยุ่งกับใครทำกิจกรรมงานอดิเรกคือ การนั่งอ่านหนังสือ ใกล้ชั้นวางหนังสือเป็นต้น
-วันหนึ่งขณะที่เหล่าเด็กในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ากำลังเล่นกันนอกบ้าน
-หัวหน้าหอได้มาพูดคุยกับอาซะว่า อาซะจังชั้นขอคุยด้วยได้มั้ยจ๊ะ
-อาซะ จึงถามหัวหน้าหอกลับไปว่า มีอะไรหรือคะคุณหัวหน้าหอ
-หัวหน้าหอจึงพูดถามกับอาซะว่า แมวที่อาซะจังเลี้ยงน่ะ ให้คนที่ชั้นรู้จักที่ชอบแมวไปเลี้ยงแทนได้ไหมจ๊ะ?
-อาซะ จึงตกใจส่งเสียงอุทานหัวหน้าหอกลับไปว่า เอ๊ะ!?
-หัวหน้าหอจึงบอกเหตุผลกับอาซะไปว่า เด็กที่อาศัยอยู่ที่นี่บางคนเป็นโรคภูมิแพ้ขนแมวจ๊ะ ชั้นก็เห็นอาซะเอาแต่ขลุกเล่นกับน้องแมวมากเกินไป ไม่ไปเล่นหรือผู้คุยกับเด็กคนอื่นเลยสานสัมพันธ์กันเลย นี้ไม่ใช้เรื่องที่ดีน่ะจ๊ะ
-อาซะ จึงให้คำตอบกับหัวหน้าหอไปว่า ไม่เอาค่ะ หนูอยากจะเก็บน้องแมวตัวนี้
-หัวหน้าหอได้ยินดั้งนั้นจึงไปนั่งคุกเข่าใกล้ๆตัวของอาซะและพูดกับอาซะไปว่า พวกเด็กที่อยู่ที่นี่ทุกคนต่างสูญเสียพ่อแม่ครอบครัวไปเพราะว่า พ่อแม่ครอบครัวพวกเขาถูกปีศาจฆ่าตาย ชั้นเองก็เหมือนกันก็สูญเสียแม่คนที่ชั้นรักจากฝีมือของปีศาจไต้ฝุ่นตัวนั้นที่มันได้ฆ่าแม่ชั้น
-อาซะได้ยินหัวหน้าหอพูดแบบนั้นก็ประหลาดใจ
-หัวหน้าหอพูดให้อาซะฟังว่า แต่ทุกคนที่อาศัยอยู่ที่นี่ก็ยังหัวเราะเล่นกันข้างนอกได้ เพราะว่าทุกคนที่อยู่ที่นี่กลายเป็นครอบครัวเดียวกัน น้องแมวตัวนั้นก็เหมือนกันจ๊ะแทนที่จะอยู่ที่นี้ตัวเดียว ไม่คิดเหรอว่าถ้าน้องแมวไปอยู่บ้านของคนอื่นที่ชอบแมวและมีแมวตัวอื่นๆ น้องแมวตัวนั้นน่าจะมีความสุขเล่นกับแมวตัวอื่นๆมากกว่านะจ๊ะ
-อาซะได้ฟังก็คิด
-อาซะพูดกับหัวหน้าห้องว่า แครมบง
-หัวหน้าหอได้ยินสงสัยกับคำพูดที่อาซะพูดออกมาให้ฟัง จึงพูดถามกลับไปว่า แครมบง?
-อาซะพูดกับหัวหน้าห้องว่า หนูตั้งชื่อน้องแมวตัวนี้ว่า แครมบง ช่วยพามันไปเจ้าของที่เหมาะสมและทำให้มันมีความสุขให้ที่ค่ะ อะหนูยกน้องแมวตัวนี้ให้
-หัวหน้าหอได้ยินก็ยิ้ม
-ต่อมาในตอนกลางคืน
-อาซะกำลังนอนบนเตียง
-เพื่อนของอาซะที่นอนบนเตียงข้างๆ ถามอาซะว่า นี่อาซะจังหลับแล้วหรือ
-อาซะงัวเงียถามเพื่อนคนนั้นกลับไปว่า มีอะไรเหรอ?
-เพื่อนของอาซะที่นอนบนเตียงข้างๆ ถามอาซะว่า น้องแมวของอาซะหายไปอยู่ที่ไหนเหรอ
-อาซะงัวเงียถามเพื่อนคนนั้นกลับไปว่า ถามเรื่องน้องแมวกับชั้นทำไหมเหรอ?
-เพื่อนของอาซะที่นอนบนเตียงข้างๆ พูดบอกกับอาซะว่า พอดีวันนี้ตอนที่ชั้นและทุกคนไปเล่นที่แม่น้ำ ชั้นและเพื่อนๆ เห็นน้องแมวตัวหนึ่งที่รูปร่างและมีลวดลายบนตัวคล้ายๆน้องแมวของอาซะอยู่น่ะ เห็นว่าน้องแมวตัวนั้นมันจมน้ำตายน่ะ
-อาซะตกใจอึ่ง
-หัวหน้าหอเดินไปที่ห้องนอนและพูดกับอาซะและเพื่อนของอาซะไปว่า เดี่ยวเถอะตอนนี้มันกี่โมงกี่ยามแล้วรู้มั้ยถึงเวลาปิดไฟและได้เวลานอนแล้วน่ะจ๊ะ
-อาซะเหงื่อตกถามหัวหน้าหอไปว่า คุณหัวหน้าหอค่ะน้องแมวแครมบงของหนู เป็นอย่างไรบ้างค่ะ ? มันสบายดีหรือเปล่า ?
-หัวหน้าหอทำสีหน้าเย็นชาเก็บอารมร์โกรธอิจฉาพูดกับอาซะไปว่า ทั้งที่ทุกคนที่นี่ไม่มีครอบครัวแล้ว แต่ทำไหมอาซะจังกลับมีครอบครัวอยู่(น้องแมว) มันผิดจริงไหม ?
-อาซะตกใจมากๆ รู้ว่า หัวหน้าหอฆ่าน้องแมวและทิ้งลงแม่น้ำ เพราะอิจฉาที่อาซะมีสิ่งตนรักและมีครอบครัวอย่างน้องแมว แครมบง
-อาซะตกใจสติแตกเมื่อนึกถึงอดีตที่แสนเจ็บปวดของตนเองเพราะการตัดสินใจของเธอทำให้น้องแมวของเธอถูกคนอื่นอย่างหัวหน้าหอฆ่าตายด้วยความอิจฉา เธอจึงร้องกร๊ดลั่นด้วยความกลัวและความรู้สึกผิด อ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
-อาซะ และ ผู้คนประชากรบางส่วนจำนวนมากของประเทศญี่ปุ่นในเมืองใหญ่ มีความรู้สึกว่า ตัวเองโดนจับพลิกคว่ำกลับหัวพุ่งไปสู่ท้องฟ้า
-แล้วมันก็เป็นแบบนั้นจึงจริงๆ ร่างกายของอาซะและประชากรญี่ปุ่นบางส่วนจำนวนมาก เริ่มพุ่งสูงไปทางท้องฟ้า
-ปีศาจแห่งการร่วงหล่นพูดกับคนอ่านและอาซะว่า มันเป็นเมนูที่ยามจิตใจร่วงหล่น ร่างกายจะตกขึ้นฟ้า เชิญลิ้มรสชาติของผู้มีแผลใจในอดีตอย่างเต็มที่ได้เลยค่ะ
-มีชายมนุษย์เงินเดือนญี่ปุ่นได้พุ่งสู่ท้องฟ้าด้วยพลังและความสามารถของปีศาจแห่งการร่วงหล่น
-จากนั้นมีบานประตูบนท้องฟ้า ชายคนนั้นจะผ่านที่ประตูบานนั้น คาดเดาว่า ถ้าไม่ถูกส่งนรกไม่ก็ตายในมิติอื่น
- อาซะจะพุ่งเข้าบานประตูบนท้องฟ้า
-แต่อาซะใช้มือขวา จับราวเหล็กตรงถนนกันสาดฟุตบาตแถวนั้นมาได้พยายามไม่ให้ตนเองตกลงเข้าประตู
บนท้องฟ้า
-อาซะตกใจกลัวเหงื่อตกมากๆ
-โยรุปรากฎตัวข้างอาซะและพูดกับอาซะว่า อาซะชั้นกลับเข้าร่างเธอไม่ได้ ตั้งสติหน่อยสิอย่าไปกลัวมัน
จบตอน อาซะและโยรุจะรอดตายจากการโจมตีของปีศาจ
*สัญชาติญาณของมนุษย์คือความกลัวที่ตกร่วงหล่นจากที่สูงมันเข้าไปอยู่ในระดับจิตใจของมนุษย์ทุกๆคน มันความกลัวที่ตกลงจากที่สูงเรื่อยๆไม่จบสิ้น
โปรดติดตามต่อไป วันอังคาร ที่ 28 มีนาคม 2566
chainsaw man 2 ตอนที่ 26 มนุษย์ทุกคนต่างมีความกลัวจากตกจากที่สูง (chain sawman ตอนที่ 123)