อยู่กับแฟนมา 3-4ปี รวมกับที่คบกัน 11 ปี เริ่มมีอาการแบบนี้ั้ตั้งแต่ปีแรก จนมีลูกด้วยกัน ลูก7อายุเดือนค่ะ มีลูกก็ไม่ได้ดีขึ้นค่ะ เริ่มแรงว่าเดิม
อาการคือ ช่วงแรกจะแค่หงุดหงิดใส่นิดหน่อยๆ แล้วก็เริ่มหนักขึ้นๆ จนตอนนี้ที่เราเริ่มคิดว่ามันแย่คือคำพูดที่เขาใช้กับเราการกระทำที่แสดงออก เวลาไม่พอใจ คือ ถ้าไปกอด จะผลักแรงๆ เอาแขนเหวี่ยงเรา จะโวยวาย เหมือนรำคาญ ถ้าจะหอม จะหันหน้าหนีทันที บิดตัวหันหลังให้ ถ้าเราไปนอนใกล้ๆ ดึงมือให้มากอดเราก็ไม่ยอมดึงมือออก ไปใกล้ๆก็จะแบบ โอ้ยยย ร้อน ง่วง จะนอน ยุใครยุมันได้ไหม ทั้งๆที่ ไม่ได้นอนใกล้กันเลยค่ะ นอนคนละฝั่ง ลูกนอนกลาง ก็นอนใครมันยุทุกวัน เราน้อยใจ บางทีมีร้องไห้บ้าง ก็ว่าเรา ร้องให้ได้อะไร เอะอะร้อง พอถามว่าทำไมไปใกล้ไม่ได้ เบื่อหรอ อะไร ไม่รักไม่รู้สึกแล้วก็บอกมา ตะคอกเรา โวยวาย เสียงดัง ใส่ แล้วแต่เถอะ อ้างนั้นนี่ ถ้าไม่พอใจมากไป ก็จะพูดจาแบบ เด่วก็ถูกสันแข้งกู เด่วถูกตีน ไปไกลๆตีน เด๋วโดนกำปั้นกู ถ้ากุทำจริงๆก็เหมือนหมา แล้วถ้าเราพูดคืนบ้าง ก็จะตอบกลับว่า เอาสิ ทำมากุทำคืน มีมือตีนคนเดียวหรอ กุไม่สนนะ กุไม่ยอมหรอก ล่าสุด วันนี้ ต่อหน้าเพื่อนเขา มีคนมาถามหากุญแจรถเพราะคิดว่ายุกับเขา เขาบอกไม่ได้ยุ เราไม่รู้ว่าเขาพูดถึงรถใครแล้วขี่วันไหนเราแค่ถามว่า อ้าว ก็เห็นเอากุญแจให้น้องยุ บอกว่าลืม ถือมาด้วยไม่ใช่หรอ ตะคอกเราแบบใส่อารมณ์มากว่า โอ้ย นั้นมันรถน้องอีกคนวันก่อนนู๋น อะไรของเนี่ย เด่วกุก็ถีบหรอก จนเพื่อนเขาบอก พูดแรงไปนะ เรื่องแค่นี้ บอกมันดีๆก็ได้ว่านั้นมันวันก่อนรถน้องอีกคน เราน้ำตามาเต็มเบ้า รีบเดินไปหยิบกุญแจรถขับออกไปสงบสติห้องพี่สาว ขับไปน้ำตาไหลไป ไปถึงห้องพี่เราปล่อยโฮเลย มันอะไรนักหนาวะ 🥺 พอกลับมาเขาก็ไม่แคร์ไม่สนเหมือนแบบก็กุไม่ผิด เมินใส่ ไม่คุยก็ไม่คุย เขาคงชอบด้วยซ้ำ นี่เล่าแค่นิดๆหน่อยๆ เองนะคะ ไม่รู้จะไประบายกับใคร มันเรื่องในบ้าน ระบายแบบปากต่อปากเขาก็ไปนินทาเราต่ออีก เฮ้อ
ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาเป็นแบบนี้
แฟนพูดจาไม่แคร์ความรู้สึกตลอด ทำไม ไม่เข้าใจ มีใครตกอยู่สถานการณ์แบบนี้บ้าง?
อาการคือ ช่วงแรกจะแค่หงุดหงิดใส่นิดหน่อยๆ แล้วก็เริ่มหนักขึ้นๆ จนตอนนี้ที่เราเริ่มคิดว่ามันแย่คือคำพูดที่เขาใช้กับเราการกระทำที่แสดงออก เวลาไม่พอใจ คือ ถ้าไปกอด จะผลักแรงๆ เอาแขนเหวี่ยงเรา จะโวยวาย เหมือนรำคาญ ถ้าจะหอม จะหันหน้าหนีทันที บิดตัวหันหลังให้ ถ้าเราไปนอนใกล้ๆ ดึงมือให้มากอดเราก็ไม่ยอมดึงมือออก ไปใกล้ๆก็จะแบบ โอ้ยยย ร้อน ง่วง จะนอน ยุใครยุมันได้ไหม ทั้งๆที่ ไม่ได้นอนใกล้กันเลยค่ะ นอนคนละฝั่ง ลูกนอนกลาง ก็นอนใครมันยุทุกวัน เราน้อยใจ บางทีมีร้องไห้บ้าง ก็ว่าเรา ร้องให้ได้อะไร เอะอะร้อง พอถามว่าทำไมไปใกล้ไม่ได้ เบื่อหรอ อะไร ไม่รักไม่รู้สึกแล้วก็บอกมา ตะคอกเรา โวยวาย เสียงดัง ใส่ แล้วแต่เถอะ อ้างนั้นนี่ ถ้าไม่พอใจมากไป ก็จะพูดจาแบบ เด่วก็ถูกสันแข้งกู เด่วถูกตีน ไปไกลๆตีน เด๋วโดนกำปั้นกู ถ้ากุทำจริงๆก็เหมือนหมา แล้วถ้าเราพูดคืนบ้าง ก็จะตอบกลับว่า เอาสิ ทำมากุทำคืน มีมือตีนคนเดียวหรอ กุไม่สนนะ กุไม่ยอมหรอก ล่าสุด วันนี้ ต่อหน้าเพื่อนเขา มีคนมาถามหากุญแจรถเพราะคิดว่ายุกับเขา เขาบอกไม่ได้ยุ เราไม่รู้ว่าเขาพูดถึงรถใครแล้วขี่วันไหนเราแค่ถามว่า อ้าว ก็เห็นเอากุญแจให้น้องยุ บอกว่าลืม ถือมาด้วยไม่ใช่หรอ ตะคอกเราแบบใส่อารมณ์มากว่า โอ้ย นั้นมันรถน้องอีกคนวันก่อนนู๋น อะไรของเนี่ย เด่วกุก็ถีบหรอก จนเพื่อนเขาบอก พูดแรงไปนะ เรื่องแค่นี้ บอกมันดีๆก็ได้ว่านั้นมันวันก่อนรถน้องอีกคน เราน้ำตามาเต็มเบ้า รีบเดินไปหยิบกุญแจรถขับออกไปสงบสติห้องพี่สาว ขับไปน้ำตาไหลไป ไปถึงห้องพี่เราปล่อยโฮเลย มันอะไรนักหนาวะ 🥺 พอกลับมาเขาก็ไม่แคร์ไม่สนเหมือนแบบก็กุไม่ผิด เมินใส่ ไม่คุยก็ไม่คุย เขาคงชอบด้วยซ้ำ นี่เล่าแค่นิดๆหน่อยๆ เองนะคะ ไม่รู้จะไประบายกับใคร มันเรื่องในบ้าน ระบายแบบปากต่อปากเขาก็ไปนินทาเราต่ออีก เฮ้อ
ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาเป็นแบบนี้