รถเสีย!!

เหตุการณ์ฉุกเฉิน กำลังไปสนามบิน!!!

เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด เกิดขึ้นกับนังเหล็ก  เกิดอะไรขึ้น ติดตามมมาเลยจร้าาาา!!!





หลังจากดื่มดำกับน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ PuraTira Emple เกิดเหตุการไม่คาดฝันกับรถที่นังเหล็กเหมาเที่ยว มาตั้งแต่วันแรก ถึงวันนี้คือวันสุดท้าย

เราไปถึงบ่อน้ำพุราว 15.00 น.จอดส่งเราด้านหน้า และคนขับก็ขับรถไปจอดที่ลานจอด...เราก็ไปซื้อตั๋ว จ่ายเงิน เปลี่ยนโสร่ง ไปบ่อน้ำพุ  ส่วนมือถือเราอยู่กับคนที่เราจ้างให้ถ่ายรูปให้ ราวๆ 15.30 น.ตอนแรก คนขับ​ (Dedy)   line บอกรถมีปัญหา ไป ร้านดูรถแพร้บ...เราอยู่ในบ่อน้ำพุขึ้นมาอ่านก็แอบตกใจ  แต่ Dedy ก็​ Line​ ต่อมาอีกสักพัก...ทักบอกว่ากลับมาแล้ว...เลยคิดว่ารถน่าจะอะเครไม่มีปัญหาอะไร



จ้า...สภาพตอนนี้ที่เกิดขึ้นคือ

เราเสร็จเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาราว 16.40 น. ตัวเปียก ผมเปียก เพราะลงไปเหมือนอาบน้ำ ว่ายน้ำมา...แบบนี้ เปียกทั้งตัว หัว จรดปลายเท้า​คนแรกนังเหล็กเอง​ มิดหัว😅





ขึ้นรถไป...แต่รถไม่มีแอร์จ้าเปิดหน้าต่าง 555  สะงั้นไป






ลองกด Map เช็คระยะทางก็ราวๆ 2 ชม.จาก Ubud ไปสนามบิน Ngaurah rai International Airport at Denphasar...

Chat บอกเพื่อนสนิทกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เผื่อมีอะไรฉุกเฉินจะได้มีคนรู้ไว้กับ Chat บอกคนที่เราติดต่อหารถชื่อคุณแหม่ม ที่เสริ์ทหามาจากใน Google  ตอนก่อนเดินทางมาเราต้องการความปลอดภัยมีคนกลางที่คอยดูแลไว้ใจได้ ...คุณแหม่มน่ารักมาก (แปะข้อมูลไว้ให้ในEp6.สุดท้ายสรุปค่าใช้จ่าย) พอทราบว่าเรามีปัญหา คุณแหม่มรีบโทรหา คนที่ขับรถ Dedy ให้เราเลย ว่าเกิดอะไรขึ้น...


เหตุการณ์เกิดตอนเย็น เสร็จจากบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ Tirta Empul ออกเดินทาง ล้อหมุน เปิดหน้าต่าง เริ่ม ราวๆ 17.00 น.ได้




หากใครนึกไม่ออก เปิดหน้าต่างรถ ตัว,หัวเปียกๆ มา...ตัวก็จะเริ่มเหนียว ผมก็กระจายฟูฟ่อง ดีที่ตอนนี้เริ่มเย็นละเลยไม่ร้อนมากมีลมทะเล...นั่งไปก็  chat คุยกับคุณแหม่มๆ น่ารักมากๆ บอกไม่ต้องจ่ายเงินนะคะวันนี้ แต่นังเหล็กบอกไม่ได้หมายความแบบนั้น คนทำงานต้องได้เงิน แล้วคนขับสุภาพดูแลดีมาก นังเหล็กถือว่า ช่วยๆ กัน ลดราคา รึจำนวนชม.ลงก็ได้...สรุป ท้ายสุดเลยจะจ่ายสรุปให้ที่สนามบิน 50%



ตอนแรก...เหลือ Trip ที่จะต้องแวะ ตลาด รึ Night Market เพื่อให้นังเหล็กเดินเที่ยว และหาอะไรทานมื้อเย็น+กะหาของฝากนิดๆ หน่อยๆ ตลาดแถวๆ Kuta ตามที่คุยกับ Dedy ไว้...แต่ต้องเปลี่ยนแผน​ เป็นตรงไปสนามบินเลย  สบายใจกว่า เพราะ Dedy นั่งขับรถกลับมา แบบกังวล ขับช้าๆ รถเองแลดูมีปัญหา  หากรถเสียห่างไกลผู้คนรึบนเขา เรากลัวอันตรายแถมจะไปสนามบินเลท...ไม่เอาๆ เอาชัวร์ดีกว่าเริ่มไม่อะเครแล้ว...ยอมไปนั่งรอที่สนามบิน สบายใจกว่า


....
..

แต่ๆๆ มันไม่จบเพียงเท่านี้ หลังขับรถเปิดหน้าต่างมาได้ ชม.นึง ยุงเริ่มมาจ้า แถมรถเริ่มติดเลยทำให้ในรถอากาศร้อน แถวหาดทรายสีดำ...





....เหตุการณ์ที่นังเหล็กไม่อยากให้เกิดก็เกิดขึ้น....Dedy แจ้งว่ารถดับ...สงสัยต้องจอดแล้ว แล้วเดี๋ยวเค้าเรียก Grab ให้....


ว่าแล้ว ก็ประคองรถเข้าไปไหล่ทาง



เวลาราว 6 โมง...จนได้  นังเหล็ก ใจแป้วววเลย  รีบ chat แจ้งคุณแหม่มเลยว่า ...รถดับไปแล้ว



ต๊ายยยยยแล้วววววววว!!! รถก็ติด ร้อนก็ร้อน ดีนังเหล็กมีพัดลมเล็กๆ ติดมา ก็เปิดเป่าไล่ยุงไป ตบยุงไป...นึกสภาพ ย่ำแย่มาก



คุณแหม่มรีบโทรหานังเหล็กทันที  ว่าเราป็นไงบ้าง คุยนั่นนี่โน่น ปลอบใจ...นังเหล็กก็สบายใจมากขึ้นว่าอย่างน้อยมีคนรับทราบปัญหาและคอยจัดการแก้ไขให้...ระยะทางที่เหลืออยู่อีกราว 1 ชม.กว่าถ้ารถติดก็นานกว่านั้น...



6.30 น.ได้รถคันใหม่มารับไปส่งสนามบินละคะ



ทางคุณแหม่มบอกทาง Dedy แสดงความรับผิดชอบและขอโทษมากๆๆ ที่เกิดเหตุการณ์นี้   ทาง Dedy ออกค่ารถที่จะไปสนามบินให้  คุณแหม่มก็แจ้งว่านังเหล็กไม่ต้องจ่ายเงินให้ Dedy เลย ... ย้ำมาว่า ทาง Dedy ต้องแสดงความรับผิดชอบ และทางคุณแหม่มจะรับผิดชอบเรื่องอื่นเอง ขอโทษขอโพยนังเหล็กหลายรอบมากๆ กังวลบอกผู้หญิงคนเดียวเค้าก็กังวลมากอยู่ในระดับนึงอยู่แล้วเลยเลือกให้ driver ที่สุภาพ  feedback ดี มาให้นังเหล็กๆ บอกไม่เป็นไร เข้าใจคะ...



แต่ในความโชคร้ายก็ถือว่าโชคยังดี เพราะจริงๆ วันนี้นังเหล็กเปลี่ยน แผนการเดินทางวันสุดท้ายวันนี้ จากตอนแรกจาก ที่พัก​Kawi Resort, Ubud จะไปที่เที่ยวใกล้ๆ ก่อน แล้วไล่ไปที่เที่ยวไกลที่สุด​ ถึงจะกลับไปสนามบิน...แต่ปรับมาเป็นไปที่ไกลสุดก่อนแล้วค่อยขยับเข้ามาใกล้ๆ เพราะยังไงก็กลับมาทางเดิม และการไปบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์เป็นจุดสุดท้ายก็ถือว่าจบทริป การเดินทางของนังเหล็กแบบงดงามไปด้วย...


และเวลาเดินทางค่ำมืดดึกดื่นเดินทางระยะไกลบนเขาในป่าน่าจะไม่OK นังเหล็กเผื่อเวลาไว้ว่าตอนแรกจะแวะ Night Market ที่ Kuta น่าจะใช้เวลาประมาณ 1 ชม.จากบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ เพื่อเดินเล่น ทานข้าว หาของที่ระลึก ที่บอก มันคือช่วงรถเสีย 6 โมงกว่า เดิมคาดว่าถึงสนามบินราว 2 ทุ่มกว่ากำลังดีไม่ดึก ใช้เวลา 10 ชม.ตามที่คุณแหม่มกำหนดไว้การเดินทาง10ชม./วัน...แต่ ถึงแม้ไม่ได้แวะ Night Market รึร้านทานข้าวในจุดสุดท้ายก็ไม่เป็นไร  


โอววว...ทางคุณแหม่มใจมากๆ ❤️ แสดงความรับผิดชอบอย่างเต็มที่ ขอบคุณนะคะที่กังวล คอยสอบถามตลอดจนนังเหล็กถึงสนามบินราว 2 ทุ่ม...


ว่าด้วยเรื่องสภาพของนังเหล็กนั้นก็ยับเยินนิดหน่อย แต่ถึงโดยปลอดภัยค่ะ....เป็นประสบการณ์ที่ดีของการเดินทางที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ เป็นครั้งแรก ทั้งทางคุณแหม่มและของนังเหล็กเลย...555


เตอะริมะกาซิ...



ป้ายต่อไปกลับบ้านกัน ก่อนอื่นขอไปล้างหน้าล้างตา แปรงฟัน เช็ดเนื้อเช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ๆแห้งๆ หลังขมุกขมอมจากการเดินทางมา เริ่มปวดหัว...อาจจะเพราะนั่งรถเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวเย็น ==" อัดพาราไป 2 เม็ด และทานน้ำในกระบอกน้ำเก็บความเย็นให้หมดก่อนเข้าด้านในค่ะ





***Ngurah Rai Airport  เผื่อเวลากันสักนิดน้า Gate ที่นี่ใครได้ Gate 9 ไกลมาก เดินๆๆๆ ตั้งแต่เท้าแปะสนามบินกันยาวว


1.นังเหล็ก check-in ผ่าน App หางแดง เลยไม่ต้องต่อคิว print ตั๋วโดยสาร... สแกน E-boarding pass.เคล็ดลับความไวขึ้น   ไม่งั้น + เวลารอไปอีก ครึ่งชม. กรณีเจอคนเยอะ group tour น่าจะนานกว่านั้น


2. Scan E-Boarding pass ผ่านประตูเข้าไป ดีมากไม่ต้อง Print แต่ต้องมั่นใจว่าแบตเตอร์รี่มือถือคุณจะมีจนถึงผ่านตม.ไทยนะคะ555



3.เข้าไปสแกนกระเป๋า  สแกนตัว หันข้าง ยกมือตามตย.555 ขำดีจุดนี้




4.Immigration ประทับ Departure ใน  passport จุดนี้ถ่ายภาพไม่ได้!!! ขอเหลาๆวันนี้มีนักท่องเที่ยวสาวหมวย ของจีน ยกกล้องขึ้นมาถ่ายรูป แพร้บเดียวเท่านั้น มีจนท.เดินมาเลยจ้าา...ถามว่าถ่ายรูปไหม? ขอดูหน่อย...วุ่นวายทีเดียว จนท.เค้าให้ลบและบอกว่าห้ามถ่ายนะ+เดินไปชี้ที่ป้าย บอกคราวหน้าห้ามถ่าายรูป...You Know!!!




4.กว่าจะไปหา Gate ใช้เวลาร่วม 1 ชม...เพราะว่าทางเดินนั้นไป Gate นั้นจะต้องทะลุทะลวง Duty Fee เข้าไปก่อนนั่นเองจ้า...555...ไม่รวมพอผ่านช้อปปิ้งไป เจอร้านอาหารมายมาย และยังต้องเดินยาวๆ​ไปที่Gate ถ้าใครได้ Gate9 ยาวไปๆ









5.ตอนที่ไปเกือบทุก Gate เอาที่กั้น​ ตั้งกั้นประตูปิด ตรวจสัมภาระผู้โดยสารด้วย เอาพวกเครื่องดื่มทิ้ง เพราะทางเดินก่อนขึ้นเครื่องมีร้านอาหาร ขนมของฝากเพียบ...แต่หาที่นั่งรอบๆได้






6.Gateหางแดงไม่กั้น นั่งรอหน้าเกจได้เลย ไม่มีตรวจของ... แต่ รอบดึกมาก Boarding 00.35 ง่วงมากๆ คงเพลียสะสมมาหลายวัน จะหลับสะให้ได้เลยยตอนนี้




ตอนเที่ยงคืนๆ ง่วงคัก...แต่เราจะนอนไม่ได้ มันกังวลๆว่าจะหลับละยาว​ เลยลุกขึ้นๆ ไปหาอะไรดื่มสักนิด...อ่อ  ลืมบอกค่ะในสถานี Nugnrah Rai Airaport Denphasarไม่มีตู้ให้กดน้ำทานฟรี แบบสนามบินดอนเมือง รึ สนามบินสุวรรณภูมิที่มีกระทั่งตู้กดน้ำร้อน/น้ำเย็น แบบบ้านเรานะจ๊ะ จ่ายคะ จ่ายย...จ่ายเงินซื้อสิคะรออะไร😆







เลยซื้อวิตามินซี มาทานให้ชุ่มชื่นก่อนบินยาว 4.20 ชม. + ผลิตภัณฑ์กาแฟของที่นี่ไปฝากที่บ้านสักห่อ จ่ายแบงก์ย่อยออกจากในกระเป๋าเพราะน่าจะแลกคืนไม่ได้ น่าจะแลกได้เฉะาะแบงก์ 100.000 ที่นี่เค้าไม่ใช้  , (ลูกน้ำ)ขั้นตัวเลขนะคะ ใช้ . (จุด)คะ แปลกแต่จริง 555 เจอตอนวันแรก งงอยู่แพร้บ...


กลับบ้านนนแล้วววว






ไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าบ้านเรานี่เรื่องจริง



ตรงจุด Custom ไม่มีจนท.เลย นักท่องเที่ยวออกกันชิวๆเลยปกติจะเห็นมีสุ่มนะ วันนี้ม่ายมีเดินออกมาเจอป้ายสวัสดี

ไปๆๆ หา Taxi กลับบ้านการ



อรุณสวัสทุกคนนะคะ เช้าที่ไทย และขอราตรีสวัส ฝันดีค่ะ เพราะไม่ไหวแล้วนังเหล็กง่วงงงงงงมาก แทบไม่ได้นอน ขึ้นเครื่องได้หลับๆ​ ตื่นๆ ขึ้น Taxi นั่งพอถ่ายรูปทะเบียนรถ จ่ายค่าทางด่วน งีบหลับไปได้เแพร้บ...รู้สึกตัวตอนลงทางด่วน ตื่นบอกทางเข้าบ้าน...อาบน้ำ สระผม นอนนนจร้า...บัปบ่ายยยย

ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ หวังว่าจะมีประโยชน์กับคนที่ชอบเดินทางคนเดียวแบบนังเหล็ก เดี๋ยวมา รวบรวมค่าใช้จ่ายให้น้าทุกคน  แปะไว้ก่อน