ฉันมาอยู่บ้านแฟนได้2 ปี  เปิดร้านกาแฟเล็กๆ   
แม่แฟนก็มาอยู่บ้านด้วยเป็นบางครั้ง 
แม่แฟนเป็นคนชอบพูด พูดไปเรื่อย เรื่องชาวบ้านก็รู้ไปหมด(ยกเว้นเรื่องตัวเอง)   ไปบ้านลูกสาวคนโตก็ไปมีเรื่องกับพ่อบ้านแม่บ้าน  ไปบ้านลูกสาวคนกลางก็ไปมีเรื่องกับลูกเขย 
มีหลายครั้งที่มีคำถามในใจว่าทำไมแม่ทำแบบนี้
จะเล่าถึงเหตุการณ์ที่ใช้ห้องน้ำ ห้องน้ำนี้ฉันใช้ประจำ มีอยู่วันนึงท่อระบายน้ำของห้องน้ำตัน ฉันเลยไปซื้อโซดาไฟมาเทลาดเพื่อให้ท่อระบายน้ำไหลปกติ
ในระหว่างนั้นแม่แฟนก็บอกให้ไปใช้ห้องน้ำอีกห้อง (ห้องพี่สาวของแฟน) ปกติห้องนี้จะปิดไว้นานๆพี่สาวของแฟนเขาจะกลับมาบ้านที่ต่างจังหวัด
ช่วงกลางคืนฉันก็ไปใช้ห้องน้ำห้องนั้นเอาแปรงสีฟัน  ยาสีฟัน สบู่ วางไว้ในห้องนั้น พอสายๆของอีกวันจะไปอาบน้ำเห็นมี แปรงสีฟัน ยาสีฟัน สบู่วางอยู่โต๊ะ แล้วห้องนั้นก็ถูกล๊อก แล้วแม่แฟนเดินมาพูดว่า ห้องน้ำห้องนั้นเป็นของลูกสาวเขา ลูกสาวไม่ชอบให้ใครไปอาบน้ำไปใช้ห้องของเขา  เราเองก็งงว่าจริงๆแล้วเราก็ไม่ได้ไปใช้เองสุ่มสี่สุ่มห้าที่ไปอาบที่ห้องนั้นก็เพราะแม่แฟนบอก แล้วของใช้เราไม่เคยไปใช้ของคนอื่นเราถือของเราไปใช้ตลอด เราก็คิดว่าสิ่งที่แม่แฟนพูดคือแม่แฟนไม่อยากให้ไปใช้ หรือพี่สาวของแฟนไม่อยากให้ไปใช้กันแน่  จริงๆเรื่องมันมีมาเรื่อยๆไม่ใช่แค่นี้ ทำให้เราคิดว่าการที่เราอยู่บ้านคนอื่นค่อนข้างลำบากใจนะ แต่ที่เราทนอยู่บ้านนี้เพราะแฟน อีกอย่างตอนนี้ก็เก็บเงินหวังว่ามีสักวันที่เก็บเงินได้มากพอที่จะไปซื้อบ้านเปิดร้านกาแฟในพื้นที่ของเราเอง 
บอกตัวเองว่าทนไว้ อดทนอีกหน่อย ทุกอย่างจะดีขึ้น                                                                                                                                                   
ฉันเองก็มีพี่ชายแล้วพี่ชายก็พาแฟนมาอยู่บ้าน ฉันบอกแม่เสมอว่าพี่กับพี่สะใภ้จะทำอะไรแม่ให้พี่ทำนะ อย่าไปห้ามที่พี่ การาที่พี่ทำอะไรนั้นแสดงว่าเขาได้คิดดีแล้ว อย่าไปพูดเรื่องหรือว่าอะไรให้พี่สะใภ้กับพี่ชายทะเลาะกัน แม่คิดซะว่าที่เขามาอยู่กับลูกเราเพราะเขารักลูกเรา แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว